บันทึก ของ ศฐาพร

สวัสดี คะ ดิฉันชื่อ  ศฐาภร (หนอยแน่) มีเรื่องประทับใจที่จะเล่าสู่กันฟัง สมัยตอนที่มาฝึกงานที่ Foot Care clinic  ของ รพ.เปาโล Case คนไข้ที่ประทับใจนั้น เป็น คนไข้ประกันสังคมซึ่งอายุประมาณ 40 ปี มีอาชีพเป็นพนักงานทำความสะอาดของบริษัทรับจ้างทำความสะอาด ABS . <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">คนไข้เป็นเชื้อราที่ เล็บหัวแม่เท้า ขวาและซ้ายมาประมาณ1ปี เนื่องจากต้องใส่ รองเท้าผ้าใบในเวลาทำงานนานถึง12 ชั่วโมงต่อวัน ซึ่งทั้งอับและชื้น คนไข้ไม่เคยได้รับ การรักษาที่ไหนมาก่อน  ดูแลตัวเองโดยการตัดเล็บเวลาเล็บยาว คนไข้เล่าให้ฟังว่า ตอนแรกๆที่เป็นนั้น มีอาการเจ็บร่วมด้วยแต่พอนานวันเข้าก็ไม่รู้สึกเจ็บแล้ว</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">แค่สร้างความรำคาญ ในเวลาที่เห็น ส่วนใหญ่แล้วจะไม่ค่อยมีเวลาสนใจ เพราะต้องทำมาหากินเลี้ยงปากท้อง หลังจาก อ.เชิดพงศ์ แนะนำวิธีการจับกรรไกร และวิธีการตัดเล็บให้เรียบร้อยแล้ว ข้าพเจ้าก็ลงมือทำ (รู้สึกตื่นเต้นมากเพราะเป็นการทำครั้งแรกในชีวิตของข้าพเจ้าเลย ยังอดคิดไม่ได้ว่า คนไข้จะรู้สึกอย่างไร  ถ้าร้ตัวว่า เป็นหนูทดลองยา สำหรับข้าพเจ้า แต่ถึงแม้จะครั้งแรก ข้าพเจ้าก็จะทำให้ดีที่สุด และระมัดระวังที่สุด)  โดยมีอาจารย์ “รส”คอยดูแลและแนะนำอยู่อย่างใกล้ชิด ถึงแม้จะเป็นCase แรกแต่ก็เป็นCaseที่ทำครบวงจรจริงๆ ทั้งตัดเล็บเชื้อรา,กรอเล็บ,ตัดหนังแข็ง-หนังอ่อน ซึ่งทุกอย่างก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีทุกประการ  ทำให้ข้าพเจ้ามีกำลังใจมากขึ้น  และขอบคุณคนไข้ที่เป็นเสมือนอาจารย์ในภาคปฏิบัติของข้าพเจ้าอีกท่านหนึ่ง   เมื่อคนไข้ลา กลับข้าพเจ้าย้ำคำแนะนำในการดูแลด้วยเองในชีวิตประจำวันและการทายาให้  หัวใจของข้าพเจ้าก็ต้องพองโตขึ้นมาทันทีที่เห็นรอยยิ้มแห่งความสุข  และคำขอบคุณจากหัวใจที่ปลื้มปิติและศรัทธาจากคนไข้  ที่ช่วยกำจัดเชื้อราออกจากชีวิตของเข้า ( เหมือนกับว่าถ้าไม่ได้ข้าพเจ้าชีวิตนี้ของเขาก็คงแยกจากเชื้อราไม่ได้ )  “เว่อไปหน่อย” จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ทำให้ข้าพเจ้าย้อนกลับมาคิดได้ว่า  “ เท้า” ที่ทุกคนมองว่าเป็นของต่ำนั้น ( รวมทั้งข้าพเจ้าแต่ก่อนนี้ด้วย)แท้ที่จริงแล้วนั้นก็เป็นอวัยวะที่มีความสำคัญมากเท่าๆ กับอวัยวะอื่น ๆ  และไม่ได้ต่ำต้อยอะไรเลย  ต่อแต่นี้ไปข้าพเจ้าคิดได้ว่าต้องหันมาสนใจดูแลสุขภาพเท้า  ให้ดีเท่าๆ กับการดูแลหน้าและผมในชีวิตประจำวันเลยทีเดียว </p>