เรื่องเล่าการศึกษา .. อาจารย์มืออาชีพ : กระบวนการสร้างและพัฒนา
ระหว่างการรอน้องหาหมอฟันที่คณะทันตแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ... ขออ่านหนังสือพิมพ์รอหน่อย พบคอลัมน์การศึกษาที่น่าสนใจ เขียนโดย ศ.ดร.วิจิตร ศรีสอ้าน
ผมเลยแอบจดมา .... เห็นว่า ประเทืองปัญญาดี และมีแนวคิดที่น่าสนใจ
"อาจารย์มืออาชีพ: กระบวนการสร้างและพัฒนา"
อนาคตอุดมศึกษาไทย จะเน้น ....
การสอนเพื่อถ่ายทอดความรู้น้อยลง เพราะต้องหันไปเน้นการพัฒนาทักษะการเรียนรู้ และการเข้าถึงความรู้ด้วยตนเอง และเน้นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ระหว่างผู้เรียนมากขึ้น แถมต้องเน้นการพัฒนาทักษะการคิด การวิเคราะห์ การแก้ปัญหา และบูรณาการการเรียน กับการทำงานมากขึ้นครับ
แล้วคนที่จะเป็นอาจารย์มืออาชีพได้ ต้องมีคุณสมบัติประจำการ 4 ประการ
- มีความรู้ลึกในศาสตร์สาขาที่สอน
- มีวิธีการสอนที่ประสิทธิภาพ และก่อให้เกิดการเรียนรู้ในตัวผู้เรียน
- มีความชำนาญในการสอนที่เป็นแบบอย่างที่ดี
- มีประสบการณ์แห่งความสำเร็จ เป็นที่ยอมรับโดยทั่วไป
หนังสือพิมพ์เดลินิวส์ ปีที่ 21 ฉบับที่ 103 วันที่ 24 ก.ค.50 หน้า 23
หรือผู้เป็นครูว่ายังไง ... บ้างครับ แลกเปลี่ยนกันหน่อยไม๊ .. อาจารย์วิจิตร เขียนเองเลยนะครับ
ขอบคุณครับ :)
ความเห็น (8)
ความคิดเห็นส่วนตัวผม ผมคิดว่า การถ่ายทอดความรู้มีความสำคัญไม่เท่ากับการพัฒนาทักษะการเรียนรู้ การคิดแก้ปัญหา การเข้าถึงความรู้ด้วยตนเอง ครับ
ยกตัวอย่างจากประสบการณ์ตัวผมเอง ตอนที่เป็นนักศึกษา อยู่สถาบันหนึ่ง ที่ จ.พิษณุโลก มีการสอนวิชาการผลิตสัตว์ มีการสอนทฤษฎี สอนการวิธีปฏิบัติ เช่น บอกวิธีผสมเทียมโค แล้วให้ดูแต่รูปกับตำรา แต่ไม่เคยให้ลงมือทำ
พอเรียนจบ ไปทำงานปศุสัตว์ สอบได้เป็นเจ้าหน้าที่ผสมเทียม รู้จักแต่เครื่องมือ วิธีปฏิบัติ แต่ทำไม่เป็น ต้องอาศัยวิธีสอบถามผู้รู้ ผู้มีประสบการณ์ จึงจะทำ
บ่งบอกว่าการสอน ต้องควบคู่กับการปฏิบัติเพื่อให้เกิดประสบการณ์ เพื่อที่จะก่อให้เกิดทักษะการคิด การแก้ปัญหา การเรียนรู้ในตัวผู้เรียน
คุณสมบัติ ทั้ง4 ประการ มีความสำคัญมากครับ ขอบคุณมากครับ คุณ Wasawat Deemarn ที่นำความรู้มาแบ่งบัน เพื่อเป็นแนวทางในการพัฒนาตนเองครับ
นี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัว ผมครับ ขอคำชี้แนะจากผู้รู้ช่วยแนะแนวทางอื่นๆ ที่สามารถพัฒนาแนวทางการสอน ด้วยครับ
สวัสดีครับ คุณครู TIK VIRIYA
- ในฐานะคุณครูเป็นลูกศิษย์ของผม ต้องขอขอบใจมาก ๆ ครับ ที่ได้นำประสบการณ์มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันนะ
- คุณครูวิริยะพูดมาคือ Learning by Doing ครับ
- เรียนด้วยการปฏิบัติจะทำให้เกิดทักษะกับผู้เรียนครับ
- แต่ "กระบวนการถ่ายทอดความรู้" นั้น คงไม่ได้หมายความว่า สอนแต่ในห้องเรียน ทฤษฎีครับ Learning by Doing ยังเป็นวิธีการหนึ่งของกระบวนการถ่ายทอดความรู้ด้วยครับ
- ดีมากครับ ... คุณครูวิริยะ ... ขอให้เข้ามาอ่านใน Gotoknow บ่อย ๆ ครับ และแลกเปลี่ยนเยอะ ๆ แล้วคุณครูวิริยะจะกลายเป็น "ผู้รู้" โดยไม่รู้ตัวนะครับ
บุญรักษา ครับ :)
สวัสดีครับ
- ขอบคุณมากครับ สำหรับคำชี้แนะครับ ผมจะปฏิบัติตามคำแนะนำของคุณ Waswat Deemarn ครับ
- ปีใหม่นี้ขอให้มีความสุข อย่างได้ป่วย ได้ไข้ ขอให้แข็งแรง เป็นที่พึ่ง ที่แนะนำของ ลูกศิษย์ ทั้งหลายด้วยครับ
สวัสดีค่ะ เดี๋ยวกลับมาตอบ นะค่ะ รอด้วยค่ะ
สวัสดีครับ คุณเอ
- เอ้า ... รอ ๆๆ ครับ
ขอบคุณครับ :)
มาแล้ว ขอโทษที่มาช้าค่ะ แต่ดีกว่าไม่มา อ่านแล้วก็กระต้นต่อม ก็จากประสบการณ์ของตัวเอง การเรียนรู้ในเฉพาะบางสาขาวิชายังต้องการครูผู้ชี้นำ เช่น งานบ้าน งานฝีมือ งานศิลป์ งานดนตรี ฯ แต่ในบางสาขาวิชาก็ไม่จำเป็นต้องก็เรียนรู้โดยครูมีบทบาทน้อยที่สุด เพื่อให้นักเรียนเกิดการเรียนรู้ด้วยตัวเอง เป็นการจัดประสบการณ์ตรง ส่วนมากเรามีการปฏิรูปกระบวนการเรียนรู้ ได้หลากหลายแขนก ทุกอย่างล้วนมุ่งเน้นที่ผู้เรียนเป็นศูยน์กลาง โดยลดบทบาทของครูให้น้อยลง นักเรียน เผลอๆ ครูและนักเรียนก็จะเกิดการเรียนรู้ร่วมกัน อย่างมีความสุขค่ะ
เพิ่มเติมอีกนิดนะค่ะ วิชาหลายแขนกที่เราเรียนมานั้นในชีวิตจริงมีโอกาสได้ใช้น้อย แท้จริง กระบวนการขั้นตอนตั้งแต่ระดับเตรียมอนุบาล จนถึงระดับปริญญาหรือมากกว่านั้น ต่างหากที่หล่อหลอมให้เรา นำไปประยุกต์ใช้กับชีวิต บางคนบอกเรียนมาไม่เห็นได้อะไรเลย จริงๆแล้วได้นะ แต่จะได้มากหรือน้อยขึ้นอยู่กับการเก็บเกี่ยวของแต่ละบุคคล
สวัสดีครับ ครูเอ
- แหม ในที่สุด "นักการศึกษา" ตัวจริง ก็ได้แสดงทัศนะมาแล้วครับ 555
- มีคนบอกว่า "ครูยุคใหม่ต้องเปลี่ยนบทบาทจากผู้สอน เป็น ผู้ให้คำปรึกษา หรือ คำแนะนำ" ครับ
บุญรักษา ครับ :)