ฝันของเรา

"ฝันของเรา" 

เราถางป่าหญ้ากกที่รกเรื้อ

รดหยาดเหงื่อแรงงานผ่านรอยไถ

ลงแรงรักปักดำทำด้วยใจ

รอข้าวใหม่แตกพวงรวงระย้า

เรามีสุขตามวิถีที่เราวาด

ทุกความฝันเรามุ่งมาดปรารถนา

เราค่อยค่อยทยอยสร้างไม่ร้างลา

กลางฝนแดดแผดกล้า,เรากล้าคิด

เราแอบยิ้มให้กันในวันท้อ

เราร้องไห้กันจนพอคราพลั้งผิด

เราเรียนรู้หลากวิถีของชีวิต

ด้วยน้ำมิตรไมตรีที่เปี่ยมเต็ม

ถึงฤดูเก็บเกี่ยวเราเกี่ยวข้าว

ทุ่งสีทองผ่องพราวด้วยแดดเข้ม

ทีละรวง,เราทยอยค่อยเก็บเล็ม

ท่ามกลางความอิ่มเอมในหัวใจ

ปีหน้า

เราเพียงหวังแดดยังจ้าฟ้ายังใส

ฝนยังพรมลมยังพัด,ข้าวระบัดใบ

คือความฝันยิ่งใหญ่ , ฝันของเรา

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

อาจารย์จะพาครูอ้อยทำนา..หรือคะ

• เห็นรวงข้าว  ร้าวราน  ในดวงจิต

โอ้มิ่งมิตร  คิดหาย  หมายตีจาก

เห็นรวงข้าว  ยาวเหลือง  เคืองชมัด

โอ้มิ่งมิตร   คิดลัด  พกคำลวง

• จะเกี่ยวข้าว  ขาวยาว  สะพรั่งพรู

ทั้งที่รู้  รักน้อง  ต้องของหวง

จะเกี่ยวข้าว  ขาวยาว  ไปทั้งรวง

ทั้งที่รู้  รักลวง  บ่วงทางใจ

****จบยากจัง....

มีอีกไหมคะ อาจารย์

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

ขอแก้ตัวค่ะ

จากบทนี้..

• เห็นรวงข้าว  ร้าวราน  ในดวงจิต

โอ้มิ่งมิตร  คิดหาย  หมายตีจาก

เห็นรวงข้าว  ยาวเหลือง  เคืองชมัด

โอ้มิ่งมิตร   คิดลัด  พกคำลวง

ขอแก้เป็น..

• เห็นรวงข้าว  ร้าวราน  ในดวงจิต

โอ้มิ่งมิตร  คิดหาย  หมายตีจาก

เห็นรวงข้าง  ขาวยาว  คราวจำพราก

มาลำบาก  ฝากใจ  กับคนลวง

***ดีขึ้นมานิดนึง

คารวะ  ขออภัย  ทำให้บันทึกท่าน  ขี้เหร่เลยค่ะ

ว่างๆ ไปทำบันทึก ของครูอ้อย ขี้เหร่ แก้แค้นนะคะ

[ไพโรจน์ คงเกิด]

"พกพาใจไหวร้าว...ก้าวกลับบ้าน

ปี่ซังข้าว..ยังต้องการฉันอยู่ไหม

อาจจะนานอาจจะเนิ่นจนเกินไป

แต่ฉันหวังกำลังใจ  จึงกลับมา

รวงเอ๋ยรวงทอง

ซับน้ำตาเศร้าหมองเถิดรวงจ๋า

น้ำตาคนหม่นหมองนองท่วมตา

หวังเธอซับ...แล้วปลอบว่า..ไม่เป็นไร"

 

ครูโรจน์มาต่อกลอนครูอ้อยแล้วครับ

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

สวัสดีค่ะครูโรจน์

• ข้าวรวงน้อย คอยเคียว พี่เกี่ยวรัด

ข้าวรวงน้อย   แกว่งกวัด  พัดผลักไส

ข้าวรวงน้อย   เฝ้าคอย  ชะรอยใจ

ข้าวรวงน้อย  คอยตอบให้..ไม่เป็นไร

• เคียวคอยเกี่ยว  เที่ยวไป  ในโลกกว้าง

เคียวคอยเกี่ยว  รวงอ้างว้าง  วิเวกไหว

เคียวคอยเกี่ยว  รวงยังรอ  รอเรื่อยไป

เคียวคอยเกี่ยว  ต่อไป  เพียงกลับคืน

******ครูอ้อย....รอครูโรจน์..ต่อกลอน*****