<div class="O">
๒. ภาพมุมต่ำ (Low angle shot หรือ Ant eye view)
ตั้งกล้องไว้ในระดับที่ต่ำกว่าวัตถุหรือผู้แสดง ภาพจะสื่อให้เห็นถึงความมั่นคงแข็งแรง สง่างาม ความยิ่ง ใหญ่ มีอำนาจ มีความศรัทธา ใช้แทนสายตาและความรู้สึกของผู้ที่มีฐานะต่ำกว่า เช่นแทนสายตาของนักโทษ ที่กำลังมองดูผู้พิพากษา แทนสายตาของลูกที่มองดูแม่ แทนสายตาของคนที่ไหว้พระกำลังมองไปที่องค์พระ หรือเปรียบกับสายตาของมด( Ant eye view) หรือสายตาของหนอน (Worm)
๓. ภาพมุมสูง (High angle shot หรือ Bird eye view )
ตั้งกล้องไว้ในระดับที่สูงกว่าวัตถุที่ต้องการจะถ่าย ทำจะใช้แทนสายตาของคนที่มองจากที่สูงลงมา ภาพที่ถ่ายลงมาจากเครื่องบิน ใช้แทนความรู้สึกของความไม่มั่นใจ ว้าเหว่ ความต่ำต้อย น่าสงสาร เหมือนสายตาของแม่ ที่มองดูลูกด้วยความรักและห่วงใย แทนสายตาของครูที่มองดูนักเรียน แทนสายตาของผู้พิพากษากำลังมองดูจำเลย หรือจากสายตามุมมองของนก(Bird eye view)
๔. มุมคนดูหรือมุมของผู้ชม (Objective)
เป็นมุมมองที่ผู้ชมเป็นผู้สังเกตการ ไม่ได้มีส่วนร่วมในเหตุการณ์นั้น มุมแบบนี้คู่สนทนาห้ามมองมาที่กล้อง แต่จะพูดคุยกันเองส่วนมากจะใช้ในรายการละครหรือภาพยนตร์
๕. มุมแทนความรู้สึกของผู้ชม (Subjective)
ถ่ายภาพโดยการหิ้วหรือแบกกล้อง ไม่ต้องใช้ขาตั้งกล้อง ใช้สื่อแทนความตื่นเต้น การวิ่งหนีการผจญภัย คล้ายกับ ให้ผู้ชมมีส่วนร่วมอยู่ในเหตุการณ์นั้นด้วย จะไม่เน้นความนุ่มนวลภาพอาจสั่นไหวพร่ามัวกระตุกวูบวาบบ้าง
๖. มุมผ่านไหล่ (Over shoulder shot)
ตั้งกล้องไว้ทางด้านซ้าย หรือขวาด้านใดด้านหนึ่ง ไม่ใช่ระหว่างกึ่งกลางของคู่สนทนา ถ่ายเฉียงผ่านไหล่ของคู่สนทนา ให้เห็นเฉพาะใบหน้าของผู้ที่พูด หรือผู้ที่กำลังฟังอยู่ก็ได้ เป็นการเปลี่ยนมุมมอง ไม่แช่ภาพมุมเดียวค้างไว้นานเกินไป
๗. มุมผสมระหว่าง มุมของผู้ชม และมุมแทนความรู้สึกของผู้ชม
เรียกว่ามุม Point of view (Objective+Subjective) มุมแบบนี้ผู้ดำเนินรายการจะพูดคุยกับผู้ชม และคุยกับวิทยากรหรือผู้ที่กำลังสนทนาไปด้วยใช้ในรายการสาธิตหรือรายการสนทนา บางครั้งพิธีกรจะพูดคุยกับผู้ที่มาในรายการ แล้วหันมาคุยกับผู้ชมสลับไปมา ทำให้ผู้ชมเกิดความรู้สึกคล้ายกับว่าได้มีส่วนร่วมอยู่ในเรื่องนั้นๆด้วย (ขออนุญาตผู้ดำเนินรายการและเจ้าของรายการ ที่นำภาพมาใช้โดยยังไม่ได้รับอนุญาต)
</div>