ขอนไม้ - ทารุขันธสูตร

มีโอกาสได้ไปปฏิบัติธรรมเป็นเวลา๑๐วันอาจารย์ท่านได้กล่าวถึงขอนไม้

ในพระสูตรซึ่งฟังดูแล้วก็รู้สึกว่าดีและมีคุณค่าสำหรับพุทธศาสนิกชนที่ควรได้ฟังหรืออ่านเืพื่อสดับสติปัญญาลองมาดูกัน 

ณ ริมฝั่งแม่น้ำคงคา
พระพุทธเจ้าทอดพระเนตรเห็นขอนไม้ลอยมา จึงตรัสแก่เหล่าสาวกว่า
ถ้าขอนไม้นั้นไม่เข้าฝั่งนี้หรือฝั่งโน้น
จักไม่จมระหว่าง
ไม่เกยบก
ไม่ถูกมนุษย์จับเอาไว้
ไม่ถูกเกลียวน้ำวนพัดไม่เน่าเสียภายใน
มันจักลอยเรื่อยไปยังมหาสมุทร

ภิกษุทั้งหลาย ถ้าพวกเธอไม่แวะฝั่งนี้ หรือฝั่งโน้น
ก็จักไม่เกยบก ไม่จมในระหว่าง
ไม่ถูกอมนุษย์จับเอาไว้ ไม่ถูกเกลียวน้ำวนพัด ไม่เน่าเสียภายใน เช่นเดียวกัน


อธิบาย

ฝั่งนี้ คือ อายตะภายใน ๖
(ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ)

ฝั่งโน้น คือ อายตะภายนอก ๖
(รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ ธรรมารมณ์ )

-ในทางปฏิบัติ อธิบาย ฝั่งนี้และฝั่งโน้น คือ นักเพ่งและนักเผลอ ธรรมที่เป็นคู่ๆ

การจมในระหว่าง คือ นันทิราคะ
(ความเพลิดเพลินยินดีในความสุขสงบ)

เกยบก คือ อัสมินานะ
(ความยึดถือขันธ์ ๕ ว่ามีตัวตน เป็น อวิชชา)

ถูกมนุษย์จับไว้ หมายถึง การคลุกคลีกับหมู่เพื่อน
ร่วมสุขร่วมทุกข์กับพวกเขา ช่วยเหลือทำกิจให้พวกเขา
คำอธิบายเพิ่มเติม-ห่วงผู้อื่นจนลืมเส้นทางนิพพานของตน

ถูกอมนุษย์จับไว้ หมายถึง ผู้มีเจตนาประพฤติพรหมจรรย์
เพื่อไปเกิดในเทพนิกายหมู่ใดหมู่หนึ่ง
หรือ อยากเป็นแค่เทวดา และพรหม ติดในอิทธิฤทธิ์ ไม่มุ่งนิพพาน

เกลียวน้ำวน คือ กามคุณ ๕
(วิ่งวนหาอารมณ์ใน รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ ไม่อิ่ม ไม่อยากออกมา)

เน่าเสียภายใน หมายถึง ทุศีล
มีความประพฤติน่ารังเกียจ มีธรรมลามกไม่บริสุทธิ์ มีการกระทำซ่อนเร้น
ไม่ประพฤติพรหมจรรย์อ้างว่าประพฤติ มีกิเลสหนาเน่าเสียภายใน ดุจขยะเน่าเหม็น

[แจ่มใส]

ขออนุโมทนาสาธุกับการปฏิบัติธรรมของน้อง

รู้สึกยินดี และดีใจด้วยที่มีวิถีชีวิตในเส้นทางธรรมตั้งแต่อายุยังน้อย

ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆ นะจ๊ะ...

[ขมิ้นเหลือง เดินดิน]

1. แจ่มใส

สาธุครับ

ก็อยู่กับวัดมาตั้งแต่เด็กคงผูกพันธ์จากชาติก่อน

จึงสนใจเรื่องธรรมะเป็นพิเศษดีใจที่ได้แวะเข้ามาอ่านนะครับ 

[ทนัน ภิวงศ์งาม]

• ได้ข้อคิดครับ
  1. พระพุทธเจ้าใช้สื่อและอุปกรณ์ในการสอน
  2. ขอนไม้ก็สอนคนได้ ถ้ามีผู้ใช้สอน หรือผู้คิดสอน
  3. ดีนะว่า ขอนไม้ยังลอยให้เห็น หากจมอยู่ก็คงเน่าแน่นอน
  4. จะมีซักกี่คนที่เข้าใจและไปให้ถึง (สงสัยในตัวเองครับ)
• โชคดีครับ

[ทนัน ภิวงศ์งาม]

• ฝากไว้เป็นโคลงด้วยครับ
  

  ขอนไม้ลอยล่องน้ำ	ตามกระแส
  ไม่เข้าฝั่งโน้นแล	ฝั่งนี้
  ไม่จมดิ่งกระแส	แลไม่ เกยนา
  ไม่เน่าในเนื้อพี้	รี่พ้น วนวัง
  ยังมนุษย์ไม่จับไว้	ใช้สอย
  อมนุษย์ก็ไม่คอย	หน่วงไว้
  ขอนไม้นั่นย่อมลอย	ถึงสมุทร แลนา
  มนุษย์ก็เสกไซร้	ผ่านได้ ถึงนิพพาน

• ขอให้โชคดีครับ