เมื่อรักเป็นพิษ

เหงา เหงา คนรักไม่มีอย่างเขา ชีวิตนี้มีแต่เหงา...

หัวใจสลาย.. เมื่อเธอเดินไปกับเขา ไม่คำนึงถึงเรื่องราว ที่เราต่างคนเคยสร้างมา.... (เพลงของพี่ป้อม/อัสนี..)

เพลงนี้เพลานี้ คงจะไม่เหมาะกับใครเท่ากับพี่จิฟฟี่หรอกค่ะ เพราะจะไปจีบใคร ก็ไม่สำเร็จซ๊าก..ที ไปตีกับแมวรุ่นใหญ่ก็แพ้ กระดูกมันคนละเบอร์กับเค้า สาวที่เพียรจีบอยู่ก็ไม่สน หันไปอี๋อ๋อกับไอ้หนุ่มตัวอื่น ฮือ..ฮือ..

ปีนี้เป็นปีแห่งความเศร้าของพี่จิฟฟี่ จากแมวหนุ่มที่ใคร ๆ เห็น ก็ชมว่า รูปหล่อ ล่ำบึ้ก กลายเป็นแมวหง่าว ที่แสนจะห่อเหี่ยว เป็นปีที่หนุ่มน้อยของเราเริ่มเติบใหญ่ เป็นแมววัย ฉะ-กัน (ตีกับแมวต่างถิ่นเป็นประจำ) จากหน้าตาผิวพรรณเงางาม กลายเป็นแมวผ้าขี้ริ้ว รุ่งริ่ง ดูไม่ได้

หน้าตายับเยินมีแต่รอยคมเล็บ ดูโศกเศร้า เหงารักตลอดเวลา

ตั้งแต่ต้นปีจนบัดนี้ ไปออกศึกชิงนางมา ก็หลายครั้ง แต่ก็แพ้ยับเยินกลับมาทุกที จนหม่ามี๊สงสารต้องคอยหายามาใส่ให้ตามบาดแผลที่เลียไม่ถึง

พี่จิฟฟี่จะส่งเสียงห้าว ๆ ดัง ๆ ร้องเพลงเหงา เหงา คนรักไม่มีอย่างเขา ชีวิตนี้มีแต่เหงา (หง่าว..หง่าว..) ตลอดเวลาทั้งกลางวันกลางคืน จนหม่ามี๊เริ่มรำคาญ ตะโกนถามไปว่า "จิฟฟี่!! จะร้องทำไมหนักหนาห๊า หนวกหูจริง ๆ เลย.." พี่จิฟฟี่ก็จะหันมาเปลี่ยนเสียงเป็น แง่ว..ว (เสียงอ่อย ๆ ) กับหม่ามี๊ทันที เรียกคะแนนสงสารจากหม่ามี๊ได้อีกโขเลย อิอิ

กับฮันนี่เอง เมื่อก่อนตอนกลางคืน พี่จิฟฟี่จะมานอนด้วยกัน แต่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้เจอหน้า จะเจอกันก็ตอนกลางวันสาย ๆ พี่จิฟฟี่เดินเข้าบ้านด้วยหน้าตาสุดโทรม ดูไม่จืด ดวงตาฉายแววเศร้า เดินคอตก อกหักรักคุดมาแหง๋ ๆ

ว้า!!! แย่จัง ฮันนี่ไม่รู้ว่าจะสงสารหรือสมน้ำหน้าพี่จิฟ ดี เฮ้อ..อ..อ!! นี่แหละน๊า ที่เค้าเรียกว่า "รักเป็นพิษ"