"ธารศิลป์ รักษ์จิตรกร" เบิกบานงานศิลป์ ยามเย็นในสวนสวยแห่ง"บ้านสมเด็จย่าฯ"

งานนี้จัดขึ้นด้วยจิตที่เป็นกุศล มีเมตตา เพื่อหารายได้ในการดำเนินงานจัดตั้งกองทุน “ทุนรักษ์จิตรกร” และรายได้ส่วนหนึ่งมอบให้กับอุทยานเฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี ซึ่งเป็นสถานที่จัดงาน

เนื่องในโอกาสมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ครบ 80 พรรษา ทุกส่วนของสังคมได้ร่วมกันปฏิบัติตนให้เป็นประโยชน์ เพื่อถวายเป็นพระราชกุศลในโอกาสมหามงคลนี้

จึงเป็นที่มาของการจัดงาน “ธารศิลป์...รักษ์จิตรกร” เมื่อวันที่ ๒๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๐

งานนี้จัดขึ้นด้วยจิตที่เป็นกุศล มีเมตตา เพื่อหารายได้ในการดำเนินงานจัดตั้งกองทุน “ทุนรักษ์จิตรกร” และรายได้ส่วนหนึ่งมอบให้กับอุทยานเฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี ซึ่งเป็นสถานที่จัดงาน (อยู่ใกล้วัดอนงคาราม)

ผู้เขียนมีโอกาสได้ชมงานนี้เพราะคนข้างกายเป็นหนึ่งในกรรมการจัดงาน เขามีหน้าที่สร้างความสวยงามและบรรยากาศให้น่ารื่นรมย์ ให้การแสดงภาพมีความน่าประทับใจ เป็นการแสดงภาพเขียนท่ามกลางสวนสวย ในยามเย็นของช่วงฤดูหนาวที่น่าเบิกบานรื่นรมย์อย่างยิ่ง และมีคนพูดว่าเป็นการแสดงภาพเขียนในระดับนี้แบบกลางแจ้งครั้งแรกในเมืองไทยเลยทีเดียว

เท่าที่ผู้เขียนทราบ กลุ่ม Sweet Brush หรือ "พู่กันหวาน" ร่วมกับกลุ่มศิลปินแห่งชาติ จิตรกรอาวุโสที่มีชื่อเสียง และผู้หลักผู้ใหญ่หลายท่านเป็นผู้ผลักดันรวมพลังให้เกิดงานนี้ ท่านผู้มีชื่อเสียงหรือจัดว่าเป็นคนดังในวงการศิลปะ-ภาพวาดในงานนี้ เช่น ศาสตราจารย์ประหยัด พงษ์ดำ,อาจารย์จักรพันธุ์ โปษยกฤต, อาจารย์นนทิวรรธน์ จันทนะผะลิน, อาจารย์ประพันธ์ ศรีสุตา, อาจารย์ช่วง มูลพินิจ, อาจารย์ทวี รัชนีกร, รศ.ปรีชา เถาทอง, ศาสตราจารย์อารี สุทธิพันธุ์, ดร.สุเมธ ชุมสาย ณ อยุธยา และศาสตราจารย์ชลูด นิ่มเสมอ รวมทั้งศิลปินแนวหน้าอีกกว่า 50 ท่าน ได้จัดแสดงผลงานสร้างสรรค์ศิลปะ แสดงสื่อความเป็นเอกลักษณ์ของจิตรกร และประติมากรรมในงานนิทรรศการ “ธารศิลป์...รักษ์จิตรกร” งานเริ่มแต่วัน ณ เวลาบ่ายสองโมงเป็นต้นไป ด้วยการบรรเลงเพลงซะล้อ ซอ ซึง อันเป็นดนตรีพื้นเมืองแห่งล้านนา โดยวง "นาคทันต์เชียงใหม่" ช่วงนี้ยังไม่มีแขกมากนัก มีเพียงศิลปินไม่กี่ท่านมาดูเรื่องภาพของตนเอง ทางวงบอกว่าเป็นการบรรเลงใต้ดวงอาทิตย์ ขับกล่อมรุกขเทวดา ซึ่งนับว่าเหมาะสมยิ่ง เพราะสวนแห่งนี้ต้นไม้ใหญ่มากมาย ให้ความร่มเย็น ผู้เขียนเลยได้มีบุญร่วมฟังกับเหล่ารุกขเทวดา วงนี้เขาเป็นวงดังได้รับรางวัลมากมาย บรรเลงได้ไพเราะมาก รู้สึกดนตรีล้านนานั้นบางครั้งสนุก บางครั้งก็หวานออดอ้อนเหลือหลาย พอแขกเริ่มมาก น้องปอ ก็ออกมาฟ้อน “กิงกะหร่า” ภาพถูกตั้งแสดงตามมุมต่างๆ การจัดวางภาพเขียนในสวนก็นับว่าแปลกแหวกแนว ภาพเขียนอีกมากที่ไม่ได้นำมาจัดในสวน จะจัดแสดงในอาคารที่เห็นอยู่ด้านหลัง ภาพนี้ผู้เขียนชอบทั้งตัวภาพวาด และการจัดตั้งแสดงภาพ อาจารย์จักรพันธุ์ โปษยกฤต ท่านมอบลายมือเขียนตัวอัษรสีทองบนพื้นดำ จากตอนหนึ่งของบทร้องการแสดงหุ่นกระบอก “ตะเลงพ่าย” ซึ่งประพันธ์โดยคุณ วัลลภิศร์ สดประเสริฐ ท่านมอบให้สองแผ่น เพื่อนำมาร่วมแสดงและเงินมอบให้กองทุน ได้ข่าวว่ามีผู้บริจาคสองแสนบาทสำหรับลายมือท่านหนึ่งแผ่น ได้เห็นลายมือของจริงของศิลปินแห่งชาติท่านนี้รู้สึกเป็นบุญตามาก พอแดดหมด อากาศเย็น มีลมพัดสดชื่นมาก วง Bangkok Symphony Orchestra ชุดเล็กก็มาบรรเลงสลับ เสนอเพลงแนวแจ๊ซ และเพลงสมัยใหม่ น้องปอถอดปีก มารำแนวContemporary เข้ากับดนตรีสมัยใหม่ก็ได้ด้วย แขกที่มาประทับใจมาก การแสดงยังมีเชิดหนังใหญ่ จากราชบุรี เห็นนักเรียนวัยรุ่นสามารถแสดงศิลปโบราณได้แล้วชื่นใจที่จะมีผู้สืบทอดวัฒนธรรม และพี่สาวของน้องปอ คือ ปุ๋ย ก็ได้รำมโนราห์โชว์ด้วย พอเริ่มมืดก็มีการให้แสง งดงาม ชาวบ้านจากชุมชนแถวนั้นก็เดินเข้ามาร่วมชมภาพ มานั่งฟังดนตรีด้วยกัน สบายๆดีจัง งานนี้จบลงราวสองทุ่มครึ่ง ผู้มาร่วมงานต่างอิ่มใจที่ได้มาร่วมทำกุศล อิ่มเอมสายตาและโสตประสาท กับความงามทั้งของสถานที่ ภาพเขียน ดนตรีและการแสดง แถมยังอิ่มท้องกับอาหารที่จัดเตรียมไว้อย่างปราณีต ผู้ที่ต้องการชมภาพในงานมากกว่านี้(และสวยกว่านี้จริงๆ) มีคนทำไว้ให้ชม อยากให้ได้ไปชมกันนะคะที่ http://www.mediathai.net/module/gallery/gallery.php?board_id=643&cat_id=1

เขียนใน GotoKnow โดย ยุวนุช
ใน K-creation

คำสำคัญ (Tags): #บ้านสมเด็จย่า#ภาพเขียน#วัดอนงคาราม#อุทยานเฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี#กองทุนทุนรักษ์จิตรกร#ธารศิลป์ รักษ์จิตรกร

หมายเลขบันทึก: 153291เขียนเมื่อ 13 ธันวาคม 2007 11:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:38 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (34)

naree suwan

เขียนเมื่อ 13 ธันวาคม 2007 15:34 น. ()

ตามมาชมงานด้วยค่ะพี่นุช
สวยงามทั้งสถานที่และบรรยากาศในงานนะคะ
หากมีการจัดแสดงกลางแจ้งดีๆแบบนี้กระจายไปทั่วทุกที่ ผู้คนคงไม่ต้องไปแออัดกันในห้างสรรพสินค้าและโรงหนังนะคะ
แต่เรื่องแบบนี้คงให้พ่อแม่ปลูกฝังตั้งแต่เด็กให้ชื่นชอบการอยู่ท่ามกลางธรรมชาติ มากกว่าอยู่แต่ในห้องแอร์
ดอกไม้สีม่วงที่พี่นุชถาม ซื้อที่ลพบุรีนี่ละคะ เขาก็มีต้นเดียว เหมือนกัน แปลกตรงที่ดอกบานกลางคืน
เคยถามว่าเขาซื้อต้นไม้จากที่ไหน เพราะเป็นคนชอบไม้เลื้อย เขาบอกรับมาจากภูเรือ จังหวัด เลยคะ
พึ่งกลับมาจากภูเรือค่ะ เห็นตลาดต้นไม้ใหญ่มาก จะมีงานไม้ดอกไม้ประดับที่ภูเรือสิ้นเดือนนี้นะคะ

Lin Hui

เขียนเมื่อ 13 ธันวาคม 2007 20:56 น. ()

ขอบคุณสำหรับ อาหารตา อาหารใจ ในยามที่บ้านเมืองยังมีอะไรที่ขัดตาขัดใจอยู่ พอได้อ่าได้ชมความงดงามที่สร้างสรรค์ ทำให้สดชื่นขึ้นทันใด ประดุจต้นไม้ได้รับปุ๋ยและน้ำก็มิปานค่ะ

ธ.วั ช ชั ย

เขียนเมื่อ 13 ธันวาคม 2007 21:04 น. ()

สวัสดีครับ

เป็นรายการที่น่าเสียดาย ที่ไม่ได้ไปชม
แต่ก็ยังมีโอกาสได้มาตามอ่านจากบันทึกนี้
ชอบทุกรายการเลยครับ ;)

เบิร์ด

เขียนเมื่อ 14 ธันวาคม 2007 09:02 น. ()

สวัสดีค่ะพี่นุช

แค่ชื่องานก็ก่อเกิดความรื่นรมย์ในใจแล้วค่ะ " ธารศิลป์ รักษ์จิตรกร "....การเสพย์ศิลป์ต้องส้องเสพย์ให้ครบทุกอายาตนะ ..การแสดงศิลป์แบบนี้ทำให้ศิลป์กลมกลืน ละเมียดละไม ดูเรียบง่ายแต่งดงาม ประทับอยู่ในความทรงจำของทุกคนเลยนะคะ ( แม้ไม่ได้เห็นด้วยตนเองก็ตาม )

ลายมือของท่านจักรพันธ์สมกับเป็นลายมือของศิลปินแห่งชาตินะคะ ลายมือที่เล่นหางตวัดสวย ดูโบราณ ปราณีตและเห็นจิตสมาธิที่มุ่งมั่น เบิร์ดหลงรักภาพวาดรูปผู้หญิงของท่านมากเลยล่ะค่ะ ช่างงามละเมียดละไม อ่อนช้อย อ่อนหวานทุกรูปเลยสิน่า

ภาพไก่กับการจัดแสดงก็น่ารักกลมกลืนดีจังเห็นแล้วอมยิ้มค่ะ เป็นหนึ่งคนวาด หลายคนแต่ง ( สถานที่ ) ( คำว่าหนึ่งคนวาด หนึ่งคนแต่งเบิร์ดไปแอบหยิบมาจากบันทึกของคุณพลเดชกับพี่รุ่งค่ะ เพราะทั้ง 2 ท่านร่วมกันทำหนังสือหนึ่งคนวาดหนึ่งคนแต่ง เพื่อจำหน่ายหาทุน ส่งอาสาสมัคร ไปช่วยงานที่ กุสินาราคลินิก ประเทศอินเดีย เพื่อช่วยเหลือคนยากจน และสนันสนุน การทำงานในนามตัวแทนประเทศไทย ของพระธรรมทูตไทย คนไทย และอัครราชทูต พลเดช แห่งประเทศอินเดีย ค่ะพี่นุช )ได้อย่างเหมาะเจาะลงตัวเลยเนาะคะ

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ และคิดถึงพี่นุชจังค่ะ