บนเส้นทางสู่อีสาน (รวมพลคนย่ามแดง ๒)


งานรวมพลคนย่ามแดงครั้งที่ ๑ ที่ผ่านไปเมื่อเดือนที่แล้ว  ยังไม่ทันที่จะหายเหนื่อยเลย  งานรวมพลคนย่ามแดงครั้งที่ ๒ ก็ได้เริ่มขึ้นอีกครั้ง

งานนี้เริ่มขึ้นอย่างฉุกละหุก  เพราะคิดเดี๋ยวนั้น ทำเดี๋ยวนั้น  แต่เราเอาความอยากเป็นตัวตั้งการเตรียมการต่าง ๆ เลยดูง่ายและราบรื่นไปหมด  ไม่ว่าจะเป็นเรื่องค่าใช้จ่าย  สถานที่พัก  สถานที่ทำกิจกรรม  และการเตรียมการด้านอื่น ๆ .....

ความสับสนอลหม่านเกิดขึ้นเมื่อตอนเที่ยงวันของวันที่  ๔ ธันวาคม  ๒๕๕๐  นักศึกษา ๕๘ ชีวิต และอาจารย์ ๑ ท่าน นัดหมายขึ้นรถที่หน้าสำนักงานอธิการบดี วิทยาเขตปัตตานี  ไหนจะคนมารอส่ง  ไหนบางคนจะยังไม่มา  ไหนจะลืมของ  ดูเอะอะจอแจเอาเรื่องเหมือนกัน....

การเดินทางครั้งนี้ใช้บริการของการรถไฟแห่งประเทศไทย  ออกจากสถานีรถไฟโคกโพธิ์ (ปัตตานี) เวลา  ๑๓.๔๐ น.  และต้องเดินทางกว่า ๑๘  ชั่วโมงกว่าจะถึงสถานีรถไฟหัวลำโพง  และด้วยเป็นรถไฟชั้น ๓ จึงทำให้เมื่อยล้าสุดที่จะบรรยาย

ที่สถานีหัวลำโพง เราไม่มีโอกาสไปร่วมรับเสด็จพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวในวโรกาสเสด็จออกมหาสมาคม แต่เราก็ถือโอกาสเฝ้ารับเสด็จผ่านจอมอนิเตอร์ขนาดใหญ่ที่สถานีรถไฟนั้นเอง  เราได้ร่วมกันร้องเพลงสรรเสริญพระบารมีที่นั่น  พร้อมทั้งได้เปล่งเสียง "ทรงพระเจริญ"  พร้อม ๆ กัน

การเดินทางยังไม่สิ้นสุดครับ.... ๑๑ นาฬิกา ของวันที่ ๕ ธันวาคม  ๒๕๕๐  เรายังต้องเดินทางอีกกว่า ๘ ชัวโมงกว่าจะถึง จ.บุรีรัมย์  โดยรถไฟอีกเหมือนเดิมครับ  แต่ที่น่าชื่นใจก็คือตลอดสองข้างทางเราได้เห็นบรรยากาศการจัดกิจกรรมเฉลิมพระเกียรติในหลวงอย่างคึกคัก  แม้ว่าเราจะไม่มีโอกาสเข้าร่วมโดยตรง  แต่ก็ได้ร่วมทรงพระเจริญตลอดการเดินทาง

เรามาถึงสถานีรถไฟบุรีรัมย์ เมื่อเวลาประมาณ ๒๐.๐๐  น.  ที่นั้น "พี่เปี๊ยก"  พี่ชายที่แสนดีมารอต้อนรับพร้อมจัดรถบัสคันใหญ่รอรับเราสู่อำเภอละหานทราย  อำเภอชายแดนที่จะต้องเดินทางอีกกว่า ๑๐๐  กิโลเมตร

เรามาถึงอำเภอละหานทรายราว ๔ ทุ่มครึ่งครับ  การเดินทางอันยาวนานกว่า ๓๖ ชั่วโมงเราไม่อาจทำอะไรต่อไปได้อีกแล้ว  นอกจากขอนอนเอาแรงหน่อยก็แล้วกัน......

บันทึกที่เกี่ยวข้อง

บนเส้นทางสู่อีสาน (รวมพลคนย่ามแดง ๒)

แลตระการปราสาทหิน (รวมพลคนย่ามแดง ๒)

อุ่นไอกลิ่นวัฒนธรรม (รวมพลคนย่ามแดง ๒)

หมายเลขบันทึก: 153123เขียนเมื่อ 12 ธันวาคม 2007 16:33 น. ()แก้ไขเมื่อ 17 มิถุนายน 2012 21:22 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

สวัสดีครับ...

ยิ่งคิดถึงกันมาก  ก็ดูประหนึ่งจากหาย ไม่พบหน้ากันเสียเนิ่นนาน 

การเดินทางที่มีคนรออยู่ที่จุดหมายปลายทาง ...ช่วยให้ชีวิตได้รับรู้ว่า  การดำรงอยู่ของชีวิต  ไม่เดียวดาย

.....

ขอให้มีความสุขกับการแต่งเติมความฝันของตนเอง นะครับ

P

หวัดดีครับพี่..... 

  • ผมพานักศึกษาไปเกี่ยวข้าวที่บ้านครับ....รายละเอียดจะรายงานให้ทราบเป็นระยะ
  • คิดถึงนะครับ

 

  • นึกว่าพาเด็กๆๆไปเยี่ยมพ่อครูบา
  • รอฟังรายละเอียดต่อครับ
  • น้องชาย

P

  • รอติดตามอย่ากระพริบตานะครับ....รับรองไม่ผิดหวัง อิอิ
  • ระลึกถึงพี่ครับ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท