บนเส้นทางของการปฏิบัติ..วิถีธรรม
สวัสดีครับ
บันทึกนี้เป็นความรู้สึก นึกคิดและประสบการณ์ ที่ช่วงนี้ก็อยู่กับเรื่องงานประจะมากๆ จนบางครั้งก็ลืมเรื่องการฝึกที่เคยเข้มข้นไป และแม้บางครั้งจะพยามให้เนียนเข้ากับงานก็ยาก หรือได้ระดับหนึ่งแต่ไม่ดีที่สุดครับ
เพราะว่าวิถีของการทำงาน วิถีทางโลกนั้นมันมีเรื่องราวมากมายที่เราต้องคิดและปรุงแต่ง ต้องคิดไปข้างหน้า และต้องจำเรื่องราวย้อยหลัง และต้องใคร่ครวญถึงเหตุปัจจัยต่างๆที่จะทำให้งานของเราสำเร็จลงไปได้ด้วยดี
จนบางครั้งมีความรู้สึกว่า เอ้ย มั้นเริ่มวุ่นๆ เริ่มขุ่นๆแล้วนะ จิตของเราเริ่มคิดเรื่อยเปื่อย โดยนอกเหนือจากความต้องการ และก็คุมยาก ไปเรื่อย เปลี่ยนเรื่องคิดกลับไป กลับมา บางครั้งก็ว้ำๆ เกิดๆ ดับๆ
จึงพยามมีสติรู้ตัว และคิดดึงสติของเราให้อยู่กับปัจจุบัน ไม่ให้ล่องลอยฟุ้งซ่านไปกับเรื่องที่ผ่านไป หรือเรื่องที่ยังไม่เกิดขึ้นมากนัก แต่บางครั้งก็ยากที่จะห้ามครับ เพราะว่ามันมีแรงผลัก เช่นเรื่องกำหนดส่งงาน เป้าหมายงาน...
แต่ก็มีความรู้ตัวหนึ่งที่คอยบอกว่า เรากำลังทุกข์นะ ทุกข์เพราะความคิด ทุกข์เพราะความบีบคั้นมากเกินไป ต้องรีบผ่อนแล้วละ ต้องรีบฝึกและดึงความคิดให้อยู่กับปัจจุบัน ไม่วิ่งวุ่นหรือฟุ้งซ่านไปไหนๆ
แล้วก็เริ่มต้นด้วยการหยิบหนังสือธรรมะขึ้นมาทบทวน เพื่ออ่าน เพื่อระลึกหรือเป็นสิ่งที่โน้มเหนี่ยวนำให้อารมณ์และความคิดมาอยู่ที่หลักและการปฏิบัติ เพื่อให้เกิดผลที่ดี โดยการนำหลักนั้นมาฝึกปฏิบัติ
เป็นการเริ่มหมุนอีกรอบ ของการฝึกครับ
เกิดความเข้าใจ ความเห็นว่า เมื่อเราฝึกมาระยะหนึ่ง เราจะรู้ตัวเราเองได้เร็ยวกว่าเดิม ไม่ปล่อยให้ความทุกข์เข้ามาครอบงำเรามาก และนานเกินไป ....เรารู้ตัวเร็วกว่าแต่ก่อนมากครับ
และก็หวังว่าต่อๆไปเราคงจะรู้ตัวตลอดเวลา มากๆยิ่งขึ้น และรู้ทันทุกๆขณะ จนไม่ให้ความทุกข์เข้ามาเบียดเบียนเราได้เลย..(ความฝัน?)
ครับเรื่องเล่าของวิถีธรรม นักปฏิบัติที่กำลังเริ่มต้นครับ...
ความเห็น (5)
ยินดีด้วยค่ะ
ขอให้คุณหมอเจริญในการฝึกสติยิ่งๆ ขึ้นไปค่ะ
สวัสดีค่ะคุณหมอ
ขออนุโมทนาสาธุในความตั้งใจปฏิบัติตามวิถีธรรม ขอให้เจริญในธรรมค่ะ
สวัสดีครับอาจารย์
อัญชลี อุชชิน
ขอบคุณท่านมากๆครับ
วิถียังไม่ค่อยแน่น และไม่คงที่ครับ วูบๆวาบๆ
คงต้องฝึกเจริญสติอีกมากครับ
ขอบคุณครับ (^_^)
สวัสดีครับคุณ. แจ่มใส
ขอบคุณมากครับ
เช่นกันครับ อย่าลืมเข้ามาแบ่งปันเรื่องราวในโอกาสต่อไปด้วยนะครับ
แวะมาอ่านครับผม
มาทักทายกันในนี้บ้าง
ธรรมช่วยกล่อมจิตใจที่ขุ่นมัวและอคติได้บ้างแต่ก็ไม่หมดสำหรับางคน(นายกระท้อน)แต่ก็จะพยายามต่อไปเรื่อย ๆ โดยเฉพาะสติและการรู้ตระหนักดี-ชอบ