สุดท้าย @ Japan
กราบขออภัยค่ะ
การเดินทางครั้งนี้ หลายๆอย่างที่เกิดขึ้น ล้วนแล้วแต่สร้างความประทับใจ สร้างบทเรียนการเรียนรู้เกี่ยวกับคนให้เราได้เป็นอย่างดี เริ่มแรกก็ต้องคู่อาวุโสก่อน ขอแก้ไข อ. นพ (panda) กับ อ. พรรณี หรือ หลินฮุ่ย ค่ะ อ.นพ และ อ.Panda อ. ทั้ง 2 ท่านน่ารักมากๆๆ ตอนแรกที่เห็นที่สุวรรณภูมิ เราก็แอบตัดสินไปก่อนแล้วว่า ถ้าเกิดเป็นลมขึ้นมา ก็พอไหวนะ ตัวแค่เนี้ย!!!! เดี๋ยวสายลอยอุ้มเอง แต่แท้จริงแล้ว ท่านทั้งสองแข็งแรงมาก อีกทั้งยังเป็นผู้ที่ดูแลคนอื่นอีกด้วย ก้อคงต้องกราบขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครอบครัว ภู่เจริญ ทำให้เราตั้งเป้าหมายใหม่ว่า ครั้งต่อไปถ้าชมพู่เกิน 7 ขวบ คงต้องพาเธอเดินทางเพื่อตามหาชีวิตอย่างนี้บ้างอ.แป๋ว พี่สาวผู้อารีย์ ใครทำอะไรไม่ได้บอก อ.แป๋ว เดี๋ยว อ.แป๋วจัดการให้ ผู้หญิงที่น่ารัก น้ำใจน่ากราบเป็นที่สุดพี่รัตน์ พี่ส้ม พี่ยอด เพื่อนร่วมทางที่น่ารัก ไม่มีขัดใจถ้าน้องๆ พี่ๆ เสียงส่วนใหญ่ลงความเห็นกัน
พี่กอล์ฟ พี่แหม่ม สองสามีภรรยาที่น่ารัก นักชอป์ของเด็กและโดยเฉพาะพี่กอล์ฟ ที่ช่วยเป็นครูในหลายๆเรื่อง ท
คุณเปี๊ยก คุณนุช สองสามีภรรยาที่เหตุผลของการได้อยู่ห้องเดี่ยวตลอดการเดินทางของเรา การที่ไม่เปลี่ยนนามสกุล และยังไม่จดทะเบียนสมรสก็มีข้อดีตรงนี้นี่เอง คือทุกคนยังคิดว่าคุณนุชเป็นสาวโสดและสวยตลอดเวลาน้องช้าง น้องอ้อมสาวน้อยผู้ชอบเลี้ยงช้าง ที่ถูกอำบ่อยมาก จนเธอเองก็คง งง กะชีวิตเหมือนกันว่าตอนไหนใครพูดจริงกับเธอบ้างเฮียดำ ตากล้องผู้อารี ชีวิตมีกล้องเป็นเพื่อน ขอบคุณสำหรับราเม็งถ้วยนั้น ที่เราได้ส่วนแบ่งจากเฮีย ทำให้ได้ลิ้มรสความอร่อยที่เดินตามหามานานพี่เป็ด ไกด์ผู้อารี ซึ่งคอยดูแลพวกเราทุกคนเป็นอย่างดีน้องแมวเหมียว น้องผู้เคยคุ้นเหมือนครั้งหนึ่งเราได้เคยเป็น พี่ น้อง กันมาก่อน จริงๆน้องเก๋ ทิพย์วิภา เพื่อนผู้ซึ่งทำให้เราเข้าใจว่า การเป็นเพื่อน บางทีมันไม่มีเหตุผล และการที่เราได้เรียนรู้อะไรสักอย่าง การเรียนรู้รวมกันเป็นกลุ่ม มันดีอย่างนี้นี่เองขอบคุณทุกคนที่บ้าน ที่เปิดโอกาสให้ไปเรียนรู้สิ่งใหม่ๆในชีวิต ขอบคุณจากใจจริงๆๆ แล้วพบกับเฮฮาศาสตร์ฉบับเยอรมัน ปีหน้า
ความเห็น (5)
สวัสดีค่ะน้องลอย
เพิ่งพบบล็อกน้องลอย ดีใจที่ได้พบน้องลอยอีกที่ KM แห่งชาติ เมืองทองธานีค่ะ น้องลอยน่ารัก แต่ก็บู้ และตรงๆ ดี ค่ะ หวังว่าเราคงได้มีโอกาสไปทริบด้วยกันอีกเน๊าะ
ตอนนี้กำลังอยากไปหมู่บ้านอุมะจิ หลังจากอ่านหนังสือเรื่องประสบการณ์ยิ่งใหญ่ในหมู่บ้านเล็กๆ ซึ่งเหมียวให้พี่ พี่อ่านจบแล้วก็มอบให้พ่อครูบาฯ ท่านอ่านต่อค่ะ ไว้รอบหน้าจะได้ชวนท่านไปแก้ตัว ที่รอบนี้ไปด้วยไม่ได้ ทั้งๆที่ท่านก็อยากไปมากๆ
อ้อ...หากมีเวลามาแวะที่นี่บ้างนะค่ะ... http://gotoknow.org/blog/paew อิอิ
พี่แป๋วคะ
เพื่อนๆก็บอกค่ะ ว่าไปไหนไม่ต้องใส่รองเท้าไป เพราะเดี๋ยวหาได้จากข้างหน้า 5555
พี่แป๋วคะ ไม่ทราบว่าน้องหนุ่มคนที่อยู่ภูเก็ต ที่เราเจอที่ Japan คนที่ปั่นจักรยานค่ะ ที่พี่แป๋วให้นามบัตรไป เขาติดต่อมาบ้างไหมคะ คือว่าช่วงนี้มีงานเกี่ยวกับ web ค่ะ บางทีอาจใช่คนเดียวกัน
โลกมันกลมจริงๆๆๆๆๆ
ทริปสั้น ๆ นี้ได้อะไรมากกว่าที่เราคิดจริง ๆ
ขุนเขายังดำรง...สายน้ำยังคงหลั่งไหล...
มีโอกาสคงได้พบกันครับ