ค่ายกายจิตสัมพันธ์ บนเขาค้อ


ถือว่าได้พักผ่อนไปในตัวและมีความสุขที่เห็นการทำงานของสมาชิกเครือข่าย

กลับจากการจัดอบรมที่จังหวัดยโสธรถึงกรุงเทพเมื่อคืนวันศุกร์ที่ ๒๓ พฤศจิกายน ก็จัดกระเป๋าใหม่เตรียมเดินทางไปสังเกตการณ์การจัดค่ายในโครงการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสำหรับผู้มีสิทธิสวัสดิการข้าราชการ โปรแกรมกายจิตสัมพันธ์เพื่อสุขภาพ ของทีม รพ.พุทธชินราชที่เขาค้อ

เมื่อปีที่แล้วคุณหมอนิพัธและน้องๆ ในกลุ่มงานเวชศาสตร์ครอบครัวก็ชวนแต่ไม่ได้ไป ปีนี้ก็ชวนอีกและบอกว่าคุณหมอฝน สกาวเดือน นำแสงกุลจากครบุรีก็ไปด้วย จึงต้องพยายามไปให้ได้

เที่ยวบินไปพิษณุโลกช่วงเวลานั้นเต็มหมด จึงต้องเดินทางโดยรถตู้ สมาชิกทัวร์มีดิฉัน คุณชนิกา จรจำรัส และ ภก.นรเทพ เอี่ยมแก้ว จาก J & J เรานัดหมายกันออกเดินทางจากกรุงเทพประมาณ ๐๑.๐๐ น.เพราะคุณหมอนิพัธบอกว่า “พี่มาให้ทันฟังผมพูดนะ” คุณโต้ง ลัดดาวัลย์ วิภูษณพันธุ์ โทรศัพท์ตามมาย้ำบอกว่า “อาจารย์ต้องออกจากกรุงเทพสักตีสาม” 

รถตู้คันใหญ่ เรานั่ง (นอน) กันคนละแถว กลางคืนอากาศหนาวกว่าที่คิด ดิฉันใส่เสื้อกันหนาวตัวบางไป ตัวใหญ่อยู่ในกระเป๋า เลยนอนไม่หลับตลอดทาง กว่าจะนึกกันได้ว่าน่าจะปิดแอร์ในรถ ก็เช้าพอดี ไปถึงเพชรบูรณ์โทรศัพท์หาคุณโต้งตั้งแต่ตีห้ากว่าๆ เพื่อถามเส้นทางขึ้นเขาค้อ โดนโชเฟอร์ต่อว่าว่ามาได้ยังไง ไม่มีใครรู้ทางสักคน เล่นเอาเราหายง่วงกันเลย

ขึ้นไปถึงที่พักที่เขาค้อไฮแลนด์ ประมาณ ๐๖ น. กว่า ชาวค่ายกำลังออกกำลังกายกัน อากาศเย็นกำลังสบาย มีลมที่ทำให้หนาว เข้าที่พักล้างหน้าล้างตา-อาบน้ำให้สบายตัวแล้วจึงไปรับประทานอาหารเช้า เป็นข้าวต้มใส่ผัก

 

 ที่พัก บ้านมี ๒ ห้องนอน

กิจกรรมค่ายช่วงเช้าจัดที่อาคารหลังใหม่ที่ยังสร้างไม่เสร็จดี พื้นปูแล้วแต่ยังไม่มีประตู-หน้าต่าง ลมพัดผ่านได้ จึงค่อนข้างหนาว คุณหมอนิพัธบรรยายเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างจิตและกาย น้ำเสียงนุ่มๆ ฟังเพลิน คุณนรเทพเลยสงบลึกเป็นช่วงๆ

หลังการบรรยายเป็นกิจกรรม Crystal Bowl คุณหมอฝนพูดเรื่องคลื่นเสียงที่ทำให้โมเลกุลของน้ำมีการเรียงตัวใหม่ ก่อนที่พวกเราจะได้ฟัง Crystal Bowl คุณกัมปนาท (จากบ้านทอฝัน กาญจนบุรี) พูดถึงความเชื่อ ศรัทรา และพลังภายในตัวเรา (ตีความเอง) ให้เรามองดินสอเป็นถั่วฝักยาว กระดาษเป็นมีด สามารถใช้กระดาษตัดดินสอได้ มีคนตัดได้จริงๆ และคุณกัมปนาทใช้เพียงใบไม้ก็ตัดดินสอขาดได้ พวกเราพยายามกันหลายรอบ ดินสอไม่หักแต่กระดาษขาด

การเล่น Crystal Bowl มี ๓ วง อยู่คนละจุดของห้อง ผู้เล่นคือคุณกัมปนาท คุณหมอฝน และเพื่อนชาวญี่ปุ่น พวกเรานอนกับพื้นหลับตา ฟังเสียงที่ guide มาเป็นระยะๆ พร้อมเสียง Crystal Bowl นานเท่าไหร่ไม่รู้ ได้ยินเสียงบางคนหลับหายใจฟี้ๆ ไม่รู้ว่าเป็นใครเพราะไม่กล้าลืมตาดู ตัวเราคิดว่าไม่หลับเพราะได้ยินเสียงอยู่ตลอด แต่ถามใครก็บอกว่าตัวเองไม่หลับทั้งนั้น แบบว่าหลับก็ไม่รู้ตัวว่าหลับนั่นแหละ

 

 Crystal Bowl ของคุณหมอฝน

เสร็จกิจกรรมช่วงแรก ลุกขึ้นมาแบบสบายๆ รับประทานอาหารกลางวันเสร็จ เรา ๓ คนขอตัวไปนอนก่อนเลยไม่ได้ร่วมกิจกรรมช่วงบ่าย

เรารับประทานอาหารเย็นในบรรยากาศสบายๆ และสนุกสนาน มีรายการร้องรำทำเพลงร่วมกันจนแยกไม่ได้ว่าใครเป็นทีมงานใครเป็นชาวค่าย เพื่อนชาวญี่ปุ่นพลอยสนุกไปด้วย คุณหมอนิพัธร้องเพลงทั้งเดี่ยวและคู่กับคุณโต้ง เป็นภาพที่ดีจริงๆ คุณนรเทพบอกว่าองค์กรไหนมีบรรยากาศแบบนี้ แสดงว่าสามารถทำงานร่วมกันได้เป็นทีม

 

 เรา ๓ คน ซ้ายคุณชนิกา ขวาคุณนรเทพ

ตกดึกเราไปลอยกระทงกันที่สระน้ำ เข้านอนคืนนี้อากาศไม่หนาวมาก ฝันถึงงานที่ มวล.ว่ากลับไปทำงานไม่ทันเวลา เลยไม่ได้ฝันหวาน ตื่นขึ้นมาประมาณ ๐๖ น.กว่าได้ยินเสียงชาวค่ายออกกำลังกายกันแล้ว

กิจกรรมของชาวค่ายวันที่ ๒ มีการเรียนรู้เป็นฐานๆ ดูน่าสนุกและได้ความรู้ด้วย เราไม่ได้อยู่ดูกิจกรรมแต่ให้น้องๆ อธิบายและสาธิตให้ดูว่ากิจกรรมเป็นอย่างไรบ้าง

 

ฐานข้างล่างนี้ "แย้ลงรู" เขาให้เอามะเขือยาวผูกเอวแล้วเขี่ยมะนาวให้ลงรู ให้เวลา ๓ นาที เราขอให้คุณหมอนิพัธแสดงให้ดูหน่อย ก็เป็นดังภาพ คุณหมอนิพัธบอกว่า “ถ้าไม่ใช่คนนี้ขอไม่ทำหรอก” คุณอ้อ (ใหญ่) มีวิธีการที่ดีกว่ามาแสดงให้ดู

 

 เขี่ยมะนาวลงรู

 ต้องผูกเชือกสั้นๆ เขี่ยตรงๆ

เราออกเดินทางจากรีสอร์ทที่พัก แวะไร่บีเอ็น ซื้อผัก-ผลไม้กันหอบใหญ่ ขึ้นไปไหว้พระและเยี่ยมชมอนุสรณ์สถานบนเขาค้อ ดิฉันไปดูชื่อหลานชายที่เป็นนายร้อยทหารและเสียชีวิตในหน้าที่ที่นี่เมื่อปี ๒๕๒๔

ออกจากเขาค้อ เราแวะที่ร้านค้าของกำนันจุล ซื้อของกินและผลไม้ ผ้าไหม แล้วมุ่งหน้าเข้ากรุงเทพ แวะรับประทานอาหารกลางวันเป็นไก่ย่างวิเชียรบุรี เมื่อประมาณบ่าย ๓ กว่าแล้ว กลับถึงบ้านราว ๒๑ น. ดิฉันต้องรีบเข้านอน เพราะต้องตื่นประมาณตี ๔ ในวันรุ่งขึ้นเพื่อเดินทางไปนครศรีธรรมราชแต่เช้า

ได้ไปเขาค้อครั้งนี้ ถือว่าได้พักผ่อนไปในตัวและมีความสุขที่เห็นการทำงานของสมาชิกเครือข่าย

วัลลา ตันตโยทัย

 

หมายเลขบันทึก: 151929เขียนเมื่อ 7 ธันวาคม 2007 01:48 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:36 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)
     ขอบคุณพี่วัลลามากครับที่มาเยี่ยมกิจกรรมของเรา ทุกวันนี้ยังไม่สามารถเอามะเขือยาวเขี่ยมะนาวลงรูได้เลยครับ เรื่องนี้ต้องยอมแพ้อั้ยอ้ออย่างราบคาบ

เสียดายจังเลยค่ะที่ไม่ได้อยู่ร่วมกิจกรรมวันสุดท้าย หนูได้ไปบ้านทอฝันมาแล้วนะคะดีมากๆ เกินคำบรรยายจริงๆค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท