....พ่อ....
...ถึงพ่อทุกข์จะสู้ทนให้พ้นทุกข์ ถึงไม่สุขจะสร้างสุข-เป็นสุขแท้ พ่อกับลูกจะผูกพันไม่ผันแปร คอยคุ้มครองดูแลแม่ขวัญเจ้า
...มือก่ายกอดเคลียคลอออเซาะพ่อ
เล่นซุกซนปีนขี่คออ้อนฉอเลาะ
ให้พ่อพาเจ้าเดินเพลินเกี่ยวเกาะ
พ่อพาเดินเที่ยวลัดเลาะก็พอใจ...
...นอนเถิดนอนลูกจ๋าเวลาหลับ
เล่านิทานเสร็จสรรพให้หลับไหล
พ่อลูบผมหลังไหล่คอเจ้าดวงใจ
นอนหลับตาเร็วไวไม่งอแง...
...ถึงพ่อทุกข์จะสู้ทนให้พ้นทุกข์
ถึงไม่สุขจะสร้างสุข-เป็นสุขแท้
พ่อกับลูกจะผูกพันไม่ผันแปร
คอยคุ้มครองดูแลแม่ขวัญยืน...
คำสำคัญ (Tags): #km เชียงใหม่, กวี, พ่อ
หมายเลขบันทึก: 151493เขียนเมื่อ 5 ธันวาคม 2007 09:24 น. ()ความเห็น (8)
อาจารย์เป็นกำลังใจให้ครับจากเด็กเอกสังคม 48 เอาไว้จะไปเที่ยที่บ้านครับ
- แวะมาเติมกำลังใจให้ลุกสู้
- โปรดรับรู้ทุกข์หรือสุขเป็นไฉน
- ยามทุกข์แล้วก็ไม่เห็นจะเป็นไร
- จะสุขได้อยู่ที่ใจของเราเอง
- รอบตัวของคนเราใช่ว่าสุข
- ลองมองคนที่ทุกข์กว่าถูกข่มเหง
- เห็นความทุกข์แล้วก็อย่ากลัวเกรง
- ชีวิตดั่งบทเพลง "โลกคือละคร"
“หนึ่ง” อาจใช่ในชีวิตที่คิดไว้
“หนึ่ง” อาจใช่ในทุกสิ่งที่เพียรสร้าง
“หนึ่ง” อาจใช่สิ่งที่เป็นบนเส้นทาง
“หนึ่ง” อาจใช่ในทุกอย่างที่อยากทำ
“หนึ่ง” อาจใช่ในทุกสิ่งที่เพียรสร้าง
“หนึ่ง” อาจใช่สิ่งที่เป็นบนเส้นทาง
“หนึ่ง” อาจใช่ในทุกอย่างที่อยากทำ
เพราะเคยเป็นเพราะเคยอยู่เพียงผู้หนึ่ง
เพราะคิดถึงเพียงหนึ่งเดียวเมื่อย่างย่ำ
เพราะอยากไปให้เป็น “หนึ่ง” อย่างนึกนำ
จึงตรากตรำเดียวดายในโลกเดิม
แต่เมื่อ “หนึ่ง” มีอีก “หนึ่ง” จึงรู้ว่า
อีก “หนึ่ง” พาสิ่งที่หายมาใส่เพิ่ม
ชีวิตอาจขาดสิ่งหนึ่งอีก “หนึ่ง” เติม
ชีวิตเริ่มรู้จักให้ในวันนี้
รู้ว่า “หนึ่ง” มีอีก “หนึ่ง” ให้พึ่งพา
ความเป็น “หนึ่ง” ซึ่งค้นหามาทุกที่
จะไปถึง “หนึ่ง” นั้นได้เมื่อได้มี
อีก “หนึ่ง” ดีมาเคียงข้างร่วมสร้างกัน
ส่งกำลังใจ....ให้พ่อ....คอยคุ้มครองดูแลแม่ขวัญยืน...
“หนึ่ง” อาจใช่ในชีวิตที่คิดไว้
“หนึ่ง” อาจใช่ในทุกสิ่งที่เพียรสร้าง
“หนึ่ง” อาจใช่สิ่งที่เป็นบนเส้นทาง
“หนึ่ง” อาจใช่ในทุกอย่างที่อยากทำ
“หนึ่ง” อาจใช่ในทุกสิ่งที่เพียรสร้าง
“หนึ่ง” อาจใช่สิ่งที่เป็นบนเส้นทาง
“หนึ่ง” อาจใช่ในทุกอย่างที่อยากทำ
เพราะเคยเป็นเพราะเคยอยู่เพียงผู้หนึ่ง
เพราะคิดถึงเพียงหนึ่งเดียวเมื่อย่างย่ำ
เพราะอยากไปให้เป็น “หนึ่ง” อย่างนึกนำ
จึงตรากตรำเดียวดายในโลกเดิม
แต่เมื่อ “หนึ่ง” มีอีก “หนึ่ง” จึงรู้ว่า
อีก “หนึ่ง” พาสิ่งที่หายมาใส่เพิ่ม
ชีวิตอาจขาดสิ่งหนึ่งอีก “หนึ่ง” เติม
ชีวิตเริ่มรู้จักให้ในวันนี้
รู้ว่า “หนึ่ง” มีอีก “หนึ่ง” ให้พึ่งพา
ความเป็น “หนึ่ง” ซึ่งค้นหามาทุกที่
จะไปถึง “หนึ่ง” นั้นได้เมื่อได้มี
อีก “หนึ่ง” ดีมาเคียงข้างร่วมสร้างกัน
จาก...ครูเงาะ...
- งานกวีอาจารย์เพราะมากครับ
- ขอบคุณด้วยใจจริงครับ
- ยินดีต้อนรับมิ่งมิตรใหม่ผู้ใจดีครับผม
....แม้ไม่ได้เป็นที่หนึ่งสิ่งซึ่งหวัง
แต่ยังพอมีพลังสร้างหวังใหม่
จะกี่หวังที่เลือนหายตายจากใจ
จะสร้างหวังครั้งใหม่ไว้ทดแทน...
....ขอบคุณอีกครั้งที่แวะเวียนมาเยี่ยมยามถามข่าวกันครับผม
ปาริชาติ รุ่งเมือง
...อ่านทีไร น้ำตาไหลทุกทีเลยค่ะ
"คิดถึงพ่อ" "อยากกอดพ่อ" "อยากบอกพ่อว่า..."
# ไม่มีแม้แต่ความทรงจำ #
FC..อาจารย์สัญญา สะสอง