ความตั้งใจและความผิดหวัง:มาคู่กันเสมอ


บางครั้งความตั้งใจที่เราอยากจะทำอะไรบางอย่าง เพื่ออะไรบางอย่าง แม้ไม่ได้เพื่อตนเอง ก็ยังอาจบีบคั้นให้ตัวเราเองตั้งความหวังไว้ว่าควรเป็นเช่นนั้น เช่นนี้ ซึ่งบางครั้งมันก็ไม่ได้เป็นไปตามอารมณ์นั้นเสมอไป ความผิดหวังจึงมาเยือนบ้าง

"...เพราะรักมากไป ...ไม่เตรียมใจซะบ้าง... " บทเพลงจากวงไมโคร ของอำพล  ลำพูน ยังเป็นเพลงที่ผมชื่นชอบเสมอ

ช่วงนี้งานที่รับผิดชอบมีหลายอย่างที่ต้องรีบ ต้องทำ ไม่ได้เขียนบันทึกมาหลายต่อหลายวัน วันนี้อยากแบ่งปันแลกเปลี่ยนกับคนที่อ่อนไหวทางอารมณ์อย่างนายกระท้อนบ้างครับ

บางครั้งความตั้งใจที่เราอยากจะทำอะไรบางอย่าง เพื่ออะไรบางอย่างไม่ได้เพื่อตนเอง ก็ยังอาจบีบคั้นให้ตัวเราเองตั้งความหวังไว้ว่าควรเป็นเช่นนั้น เช่นนี้ ซึ่งบางครั้งมันก็ไม่ได้เป็นไปตามอารมณ์นั้นเสมอไป ความผิดหวังจึงมาเยือนบ้าง

เมื่อความผิดหวังมาเยือนบางครั้งเราเองซึ่งก็ต้องบอกว่ายังไม่เติบโตพอก็รู้สึกท้อแท้ ท้อถอยบ้าง "แล้วเราจะทำไปเพื่ออะไร" เมื่ออารมณ์ความรู้สึกพาไปถึงจุดนี้เราเองยังไม่ดึงกลับก็อาจไปจนสุดกู่ได้

กลับมาคิดบางครั้งความคาดหวังของเรา"มากไปหรือเปล่า??" เราตั้งใจมา 10 หากเราตั้งใจว่าจะได้  10 ก็คงต้องพบกับความผิดหวังตั้งแต่อยู่ในมุ้งใช่ไหมครับ ก็กลับมาตั้งหลักใหม่กับ"เพื่อนผู้รู้ใจ" หากเราไม่ขาดทุนก็คงพอ

"ความคาดหวัง ความตั้งใจ คู่กับความผิดหวัง สมหวัง เสมอ"

"ความดีล่ะครับคู่กับอะไรดี................???"

หมายเลขบันทึก: 151488เขียนเมื่อ 5 ธันวาคม 2007 08:04 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 21:50 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

เพลงพวกนี้ ผมยังเป็นเด็กอยู่เลย

...

อิอิ  อ่อนไหวทางอารมณ์ ไม่น่าเชื่อ

ผมขอตัวไปทัวร์สักพักจะกลับมาครับ

 

เพลง ผีเสื้อนักสู้

เหรียญมีสองด้าน สะพานมีสองฝั่ง ชีวิตคนที่สมหวัง ล้วนเคยผ่านความผิดหวัง ไปเถอะไปด้วยกัน กายรวมใจเป็นพลัง  ตราบใดฝันเราคงยัง สองข้างทางมีดอกไม้

***ผีเสื้อบินโบกโบย   กลางลมโชยพัดกระหน่ำ      แม้สองปีกเจ้าบอบช้ำ แต่สีสันยังสดใส ชีวิตคนก็เหมือนกัน คงต้องสู้กันต่อไป  โลกเป็นของเราทั้งใบ แล้วมัวใยทุกข์ระทม

ก้มหน้าฝ่าฟันกันวันนี้ ลืมตาอีกทีมีวันใหม่  วันที่เห็นท้องฟ้าผ่องอำไพผีเสื้อนักสู้โต้ลม   หยอกเย้าเคล้าคลอกับสายรุ้งมุ่งดอกไม้ไว้เชยชม  กลิ่นเกสรยวนใจให้เด็ดดมสมเป็นรางวัลผีเสื้อ

ผีเสื้อบินโบกโบย กลางลมโชยพัดกระหน่ำ แม้สองปีกเจ้าบอบบางแต่หัวใจเจ้าแข็งแกร่ง เมื่อไม้ท้อย่อมไม่แท้ สู้ต่อไปให้หใดแรง เห็นไหมแสงเรืองรองส่องขอบฟ้าอันสดใส ....

คนเราไม่มีวันล้มเหลวมีแต่ล้มเลิกต่างหากเล่า...

ผมเป็นกำลังใจให้เสมอครับพี่กระท้อน  สังคมจะดีถ้าคนเลวท้อแท้ สังคมจะแย่ถ้าคนดีท้อถอยครับ

 

หวัดดีครับอาจารย์เอก

เพลงของหนุ่ยอำพล บางเพลงวัยรุ่น ๆ(รุ่นไหน)ยังชอบอยู่นะ

เรื่องออกเยี่ยมบริจาคของชาวดอยไปถึงไหนแล้วตอนนี้

ดีใจที่จะได้ไปด้วยกัน

ท่านพ่อมดP

อย่างไรพ่อมดยังคงเป็นพ่อมด จะเป็นลูกมดไปได้อย่างไร ยกเว้นอดีตที่เคยเป็นมาแล้ว

ขอบคุณหลาย ๆสำหรับกำลังใจที่มีให้กัน

จะพยายามอย่างเต็มสำหรับคนที่อีกไม่กีปีจะ Retine

(หรือRe-Engeneering ดี)

สวัสดีครับพี่กระท้อน

  สิ่งต่างๆที่ผ่านอารมณ์ความรู้สึกเราเข้ามา 

  ทำให้เราได้เรียนรู้และเติบโตขึ้นเสมอๆครับ

   ขึ้นกับว่าเราจะตั้งรับหรือว่ารุกเท่านั้น

 

       จริงๆแล้วอารมณ์แบบนี้น่าจะเกิดกับผมบ่อยๆนะครับ   มันเคยเกิดขึ้น  เกิดแล้วเกิดอีกไม่ถ้วน

      

   ในมุมกลับกัน  ผมว่าสภาวะเช่นนี้คือสภาวะของการเรียนรู้แบบหนึ่ง  อาจจะเป็นการจัดระเบียบใหม่ทางความคิด  ความรู้สึก  หรืออาจจะลึกลงเข้าไปสู่ระดับจิตวิญญาณเลยก็ว่าได้ครับ ...

     ผมว่ามันกำลังเป็นวิถีของคนที่กำลังเรียนรู้และเติบโต  ด้วยความดี  ความจริง  ความงาม นะครับ

   อยากเรียนถามท่านพ่อมดเหมือนกันว่าจะเอา U theory มาจับได้หรือเปล่าครับ

   

     เป็นกำลังใจนะครับ  อย่างไรก็ตาม ท่านก็ยังเป็นขุนศึกขององค์กร  ของชุมชน ของสังคมแห่งนี้นะครับ  ขุนศึกที่เปี่ยมด้วยพลังแห่งความมุ่งมั่น เพื่อความจริง ความดี  ความงาม  ผมเชื่อเช่นนนั้นครับ

    เหมือนที่กล่าว...ไม่มีพี่กระท้อนคอยประคองความหวัง  ความคิด  หวามรู้สึก ในห้วงเวลาแห่งการเรียนรู้และเติบโตของผมที่ผ่านมา.. ตอนนี้ไม่รู้ผมเองจะไปอยู่หลุมไหนแล้วนะครับ

   ....ยังย้ำเหมือนเดิมนะครับว่า  นอกจากเราจะเป็น CoP  ในการทำงาน  การเรียนรู้แล้ว  เรายังต้องเป็นกลุ่มของนักปฏิบัติทางจิตใจ และภายในตัวตนด้วยนะครับ   ผมชอบตรงนี้ครับ

    ...น้อยนักในชีวิตเราที่จะพบกับมิตรผู้มีความจริงใจที่แท้จริงต่อกัน  ไม่เคยคิดร้ายต่อกัน  มีแต่คิดจะให้และแบ่งปันต่อกัน  ผมเชื่อมั่น..ในความดีงามของพี่นะครับ..

  บ่นมากหน่อยไม่ว่ากันนะครับ...แบบว่าผมก็อ่อนไหวเน้อ

 kmsabai...

 Pรูปนี้ใช่ไหมที่เคยโม้กับเจ้ susu ว่าหล่อ เท่ที่สุดน่ะ!! อิ อิ อิ ??

เคยมีนักมวยคนหนึ่งของไทยที่เคยถูกเรียกว่า"ถึก"เพราะเขารู้จักแต่คำว่าเดินหน้าไม่มีคำว่าถอยอยู่ในใจ ปัจจุบันคนคนนี้เป็นวีรบุรุษของคนไทยเรา "เขาทราย"

ชีวิตคือความจริง  ความจริงคือชีวิต รักและรู้ซึ้งถึงความจริงใจที่มีให้กันเสมอมา

        พึ่งรู้ว่าเป็นคนอ่อนไหวเป็นเหมือนกัน

        ถ้าไม่บอกยังคิดว่าปากกับใจไม่ตรงกันนะนี่..ฮิฮิ

        ไม่เป็นไรนะ...พี่เข้มแข็งอยู่แล้ว  สู้  สู้..

        คนจริงใจคนนี้ก็เป็นบ่อยๆ...

       แต่มันช่วยให้เราเรียนรู้...

      และเป็นแมลงปอที่ปีกบอบบางบินต่อสู้กับพายุลมแรงดังที่พ่อมดเปรียบเปรย....ชอบมากๆ  ชอบจริงๆ .. 

        เป็นกำลังใจได้ดีทีเดียว...

เรียนคุณคนจริงใจ

คนไม่หล่อไม่มีสิทธิ์อ่อนไหวบ้างหรือครับ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจและความจริงใจที่มีให้นะครับ

ไม่มีอะไรในโลกนี้มีค่าเท่ากับความจริงใจและน้ำใจของเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน......

เงินทองศซื้อความจริงใจได้รึ???

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท