จากคำว่า ไม่ ไม่ ไม่ แล้วก็ต้องทำเพราะหน้าที่ โดยเริ่มต้นฝึกผนด้วยตนเอง โดยอาศัยคู่มือมาประกอบในการฝึกภาคปฏิบัติ เพราะในระยะเวลานั้นจะไปเรียนก็ไม่มีใครเปิดสอน การฝึกใช้คอมพิวเตอร์ในตอนนั้นก็ต้องอาศัยตำราซึ่งเป็นคู่มือที่ให้มาคู่กับคอมพิวเตอร์ กลัวคอมพิวเตอร์เสีย แต่โชคดีที่ท่าน ผอ.ท่านเข้าใจ อนุญาตให้ใช้ถ้าเสียก็ซ่อมท่านบอก
ระยะแรกก็เปิดตำราฝึกหน้าต่อหน้ากันไปเลย โปรแกรมแรกที่เริ่มปฏิบัติ คือ ไมโครซอฟเวิร์ด (office95) ฝึกตนเองจนสามารถใช้พิมพ์เอกสารต่างๆได้ การใช้งานระบบคอมพิวเตอร์เพื่อนำมาสู่การทำงานก็เริ่มต้นขึ้น งานแรกที่ต้องทำคือการพิมพ์หนังสือโต้ตอบหนังสือราชการ ซึ่งในตอนนั้นหาครุฑไม่ได้(ไม่รู้เพราะยังไม่ศึกษาเรื่องระบบ เจ้าหน้าที่ที่ติดตั้งคอมพิวเตอร์เขาใส่ไว้ให้ในโฟลเดอร์รูปภาพ )
คิดแล้วยังนึกขำตัวเองไม่หาย นำกระดาษที่มีครุฑมานั่งวัดระยะเพื่อให้ถูกตามแบบฟอร์มเหมือนที่เราพิมพ์กับเครื่องพิมพ์ดีด ช่วงแรกก็เปลืองกระดาษน่าดู และแล้วผลงานชิ้นแรกก็ออกมาอวดสายตาชาวโลกโดยใช้เทคโนโลยีสมัยใหม่เข้ามาช่วยในการปฏิบัติงาน ซึ่งเป็นผลงานที่ภาคภูมิใจมาจนถึงทุกวันนี้
จบตอนนี้ด้วยคำสั้นๆ "คิด ค้นหา ศึกษาตำรา ฝึกฝน ความรู้ที่ยั่งยืน"
สวัสดีครับ แวะมาเยี่ยม
ทั่นผ่านประสบการณ์เยี่ยงนี้มาก่อน...พอถึงเวลา OOHOOH เรียกใช้บริการ ก็อย่า 'รมณ์เสียนะฮ๊า...