ไม่ได้มาลงบล็อคตั้งนาน..วันนี้กลับมาพร้อมกับเรื่องเล่าจากการไปร่วมงานมหัศจรรย์เด็กไทยที่อิมแพคเมืองทองธานี วันที่ 1-4พฤศจิกายน2550ที่ผ่านมา..จริงๆผ่านมาเป้นเดือนเลย..ว่าจะลง ก็ไม่ได้ลงซักที
วันนี้เปิดดูgotoknow เห็นบล็อกของพี่ขจิตเลย มาลงบ้าง
และอาจจะลงได้บ่อยขึ้น เห็นว่าพี่ขจิตจะช่วยทางโรงเรียนติดเน็ตให้
คงมีเวลามาลงไว้บ้างเด๋วไม่มีข้ออ้างแล้ว..ถ้ามีเน็ตใช้กัน
ก็ขอขอบคุณล่วงหน้านะครับ
เข้าเรื่องละกันนะคับ หลังจากทราบว่าจะต้องไปร่วมงานที่อิมแพคแค่ข้ามคืน เกือบเก็บของไม่ทัน ตี5ต้องออกเดินทาง เพื่อไปช่วยดูแลเด็กๆที่ครูเตรียมไปสอนสาธิตการเรียนการสอนโดยใช้สื่อทางไกลผ่านดาวเทียม..ไปนำเสนอในงาน โดยทางโรงเรียนได้ถูกคัดเลือกไปเป็นตัวแทนของภาคเลยก็ว่าได้
บรรยากาศเมื่อเดินทางไปถึง ได้รับการต้อนรับเป้นอย่างดี
และซุ้มของโรงเรียนได้ถูกจำลองเหมือนกับโรงเรียน ได้บรรยากาศมากๆ จัดเหมือนบนดอยเลย
จัดเป็นห้องเรียนเป้นกระท่อมดังรูป และบริเวณโรงเรียนจะมีบ่อปลา
คอกหมู วัว และสวนผัก และสนามเด็กเล่น แม้กระทั่งกองฟาง
คนบ้านนอกอาจเห็นจนชินตา แต่สำหรับคนเมืองกรุงเป็นที่น่าสนใจ
มีนักเรียนและผู้เข้าร่วมชมมากเลยทีเดียว
บรรยากาศในห้องเรียน หลังห้องจะมีโต๊ะเรียนเพิ่มสำหรับนักเรียนที่สนใจเข้าร่วมเรียนด้วยกับเราก้เข้ามาเรียนด้วยได้
อ่าดูไปดูมา ไม่มีรูปเราเลย..ลืมไปว่าเป้นตากล้อง เลยไม่ค่อยจะมีรูปตัวเอง
*-*กล่าวถึงที่มาก่อนว่า ทางโรงเรียนไปทำไรที่นั่น
ทางโรงเรียนได้รับเชิญไปสาธิตการสอนผ่านดาวเที่ยวของไกลกังวล
ซึ่งเหมาะสำหรับโรงเรียนที่ขาดแคลนครูผู้สอนและวัสดุอุปกรณ์ต่างๆ
พร้อมทั้งสื่อการเรียนการสอนที่ทันสมัย ทำให้เด็กชนบทที่ห่างไกล ได้รับการศึกษาที่เท่าเทียมเด็กในเมือง บางคนสงสัยว่าแล้วครูล่ะมีบทบาทด้วยไหม...จริงๆแล้วครูไม่ได้ปล่อยให้นักเรียนนั่งดูการสอนผ่านทางโทรทัศน์อย่างเดียว..แต่ครูมีหน้าที่ชี้แนะ แนะนำ เพิ่มเติม เพื่อให้นักเรียนเกิดการเรียนรู้ละเข้าใจ...และจัดกิจกรรมการเรียนการสอนเพิ่มเติมอีกด้วย
วันนี้ครูหนึ่งขอเล่าแค่นี้ก่อนเพราะจะต้องทำการเงินต่อ..ส่งวันจันทร์จะทันป่าวไม่รู้
พักนี้เหนื่อยกับงาน และหายเหนื่อยกับผลงาน
ก็พอเป็นกำลังใจทำงานต่อไปได้...จริงไหม
สวัสดีจ้าหนุ่มน้อย
สวัสดีครับคุณครู
กิจกรรมดีๆน่าภูมิใจ เด็กเมืองปาย เมืองแปงทำได้ ขอปรบมือให้ครับผม
เขียน "เมืองทองธานี" ผิดครับ
อืม..ไปไกลถึงอิมแพ็คคงมีอะไรดีดีมาฝากเยอะน่าชมๆๆ