การเลือกใช้ภาษาในสถานการณ์ตึงเครียด......เป็นอีกทางออกหนึ่งของมนุษย์.....ทุกชาติทุกภาษาจึงมีเรืองขำขัน....เล่าสู่กันฟัง....และเก็บเรียบเรียงเขียนเป็นเรื่องเป็นราวเผยแพร่......พอรวมเรื่องที่เขียนเป็นรูปเล่มออกขาย...ก็กลายเป็นว่าภาษาช่วยทำเงิน...สร้างอาชีพใหม่ไปเลยก็มี...ใครอยากเพิ่มรายได้ด้วยภาษาก็พยายามรวบรวมเรื่องราวขำๆขันๆรอบตัวเอาไว้......อย่าไปลอกเลียนของใคร...รวบรวมแล้วส่งเรื่องไปยังสำนักพิมพ์ขายขำก็จะได้เงินใช้.....เรื่องขำขันหลายเรื่องก็มาจากชีวิตประจำวันแทบทั้งนั้น.....และก็มักจะเกี่ยวพันกับสังคมในครอบครัว...เช่นเรื่องที่นำเสนอในวันนี้.....เป็นเรื่องของแม่ลูกคู่หนึ่ง....เมือคุณลูกนำผลการเรียนประจำภาคเรียนมาให้คุณแม่ดู
คุณแม่.....: สอบกี่ครั้งๆ....ก็ได้ที่โหล่....ลูกไม่คิดจะทำให้ดีขึ้นบ้างเลยหรือไง.....แม่เครียดนะ
คุณลูก.....: แม่อย่าไปเครียดกับเรื่องเล็กน้อยเลย...จะได้ที่ 1 หรือที่สุดท้ายก็เรียนรู้จากครูคนเดียวกันนั่นแหละ....คนที่ได้ที่ 1 น่ะแค่ขยันตอบให้ถูก...ไม่ได้แปลว่ารู้มากกว่าคนอื่นหรอกนะ
********************************
............เรื่องนี้ก็คงเหมือนเด็กที่บอกว่ามีความสุขที่สอบได้ที่โหล่....เพราะเขาคือผู้เสียสละที่ทำให้เพื่อนๆทั้งห้องรู้ว่ายังมีบางคน ที่รู้สึกว่ายังดีที่มีคนที่เรียนแย่กว่าเขาอีกอย่างน้อย 1 คน...นี่เป็นเรื่องของคนที่คิดใหญ่ไม่คิดเล็กจริงๆนะ
มาเยี่ยม เป็นการมองในมุมบวก...
เข้าใจหาเหตุผลเข้าข้างตนเองดีนะครับ