น่า"สน"ใจ
นอนรับลมอยู่ใต้ต้นสนหาดแม่รำพึง มองเห็นต้นสนยืนเซ็งเรียงตลอดแนวหาด บางต้นก็แก่หง่อม บางต้นยังเด็กดูร่าเริง ให้ความรู้สึกแปลกไปอีกแบบ คิดถึงสมุดบันทึกอยากระบายอารมณ์ จึงวาดต้นสนต้นหนึ่ง พร้อมกับพูดเขาว่า "ถึงไม่มีใครสนใจนาย แต่...ฉันสนใจนายนะ"
แนวหาดทอดยาว เหมือนขี้เกียจ
คลื่นลูกเก่าบ่นพึมพำ อ่อนล้า...
คลื่นลูกใหม่เริงร่า ไร้เดียงสา
น่า”สน”ใจ สนเฒ่า ทำไม่รู้ไม่ชี้
กิ่งหัก ใบร่วง เอนลู่....
รากจิกทรายแน่น...จนสั่น...
เสียงคลื่นตะโกนเรียก ทักทาย
สนเฒ่า เชิดหน้า ไม่คุยด้วย…
แกว่งใบทำกลมกลืน
คุยเรื่องเก่ากับสายลม
อย่างออกรส...
หาดเจ้านอน เฉย…
ไม่รำพึง...
เขียนที่หาดแม่รำพึง ระยอง
11 สิงหา 48
ความเห็น (10)
สวัสดีค่ะ
- ภาพสวยมาก
- ต้นสนของคุณ ดูเป็น"เฒ่าทรนง" ดีค่ะ
- เขียนไว้ตั้งนาน
- ทำไมพึ่งเอามาลงคะ ??
เก่งจังค่ะ
อึ้งๆๆ อ่ะค่ะ
- ท่านคะ ที่หาดส่วนตัวของต้า มีต้นสนเต็มเลย
- แต่หลังโดนมรสุมแล้ว ล้มระเนระนาดเลยคะ
- แต่ถ้าอยากได้อารมณ์แบบรุนแรงๆ มรสุมๆ ก็ลองไปเยี่ยมที่บันทึก My experienceฯ ของต้าได้นะคะ ได้อารมณ์เก๋ากว่านี้อีกนะ
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับ
สวยครับ
สวัสดีค่ะ
เป็นภาพวาดที่เส้นสายละเอียดมาก แทนอารมณ์ได้ดีค่ะ สวยงามจริง
สุดยอดบทกวีครับผม
สวัสดีค่ะ
@ ชอบข้อความ ***บางต้นก็แก่หง่อม บางต้นยังเด็กดูร่าเริง ให้ความรู้สึกแปลก.....บางต้นยังเด็กดูร่าเริง ให้ความรู้สึกแปลกไปอีกแบบ คิดถึงสมุดบันทึกอยากระบายอารมณ์ จึงวาดต้นสนต้นหนึ่ง ***
@ ต้นสนรับรู้ได้...ดีใจที่มีคุณค่า...นะคะ
@ มีอารมณ์...รวมเล่มให้ได้นะคะ....
* เห็นด้วยกับคำกล่าวนี้ค่ะ ( 7. paleeyon สุดยอดบทกวีครับผม )
- coffee mania ตันตื้น...มอบแล้วรางวัล
- ดรุณี พ.เพิ่มอารมณ์...พลันเร่งเร้า
- anita รับรู้แล้ว...ยังร่วมรู้สึก
- พลเดช วรฉัตร ย้ำ...ชื่นชอบภาพเรา
- ตันติราพันธ์ พินิจ...จ้องมองงาน
- anita มาเรือนชาน...อีกครั้ง
- paleeyon ลงนั่ง...กล่าวไว้ชื่นใจ
- นาง พรรณา ผิวเผือก พูดไว้..อ่านย้อนทบทวน
- ขอบคุณจริงๆครับ...
เพราะเรา "สน" เขาจึงเป็นเช่นตัวเขา
ถ้าเรา "สน" เราจะเป็นเช่นตัวเรา
มุ่งจับผิดคิดค้นเช่นคนเขลา...
จับผิดเราพัฒนาตนเป็นผลงาน
จับผิดงานพัฒนางานให้ผ่านแผ้ว
พัฒนาแล้วให้หวนกลับเพื่อจับเรา...
ขอชื่นชมความคิดจิตกวี
ขอให้เป็นศรี GTK ชั่วนิรันดร์...