....ไม่อยากร้องไห้....
...ไม่อยากร้องไห้....
ไม่อยากเสียใจไปมากกว่าเก่า
ไม่อยากนึกถึงวันคืนที่มีเรา
ไม่อยากนึกถึงวันก่อนเก่าเรารักกัน....
....อยากอยู่ให้ได้กับวันนี้...
ในวันที่ไม่มีเธอกับฉัน
ในวันที่ไม่มีกันและกัน
ในวันที่ความสัมพันธ์สิ้นสุดลง....
....ฉันจะอยู่ให้ได้กับวันนี้....
ที่ผ่านมาพอกันทีกับความหลง-
หลงว่าเธอมีเพียงฉันอย่างมั่นคง
จึงทะนงถือตัวว่าตัวดี....
....แต่สุดท้าย....
ถูกทำลายรักขื่นขมช้ำป่นปี้
ไม่หลงเหลือเยื่อใยและไมตรี
หมดสิ้นลายความถือดีหยิ่งทะนง.....
....หลงเหลือเพียง"ผู้ชายเงียบเหงา"....
ถูกเหยียบย่ำซากรักเก่าเป็นผุยผง
แอบซ่อนในมุมเก่า...เก่าอย่างปลดปลง
ปลอบหัวใจที่มั่นคงในรักจริง....
ความเห็น (5)
ความรักก้อเป็นแบบนี้ ทำให้หัวเราะและก้อร้องไห้
อาจารย์แต่งได้สุดยอด ชอบ ๆ ๆ
แต่งเพราะ ๆอย่างนี้เยอะ ๆ ๆนะค่ะ
(สาวอุบล)
สวัสดีรอบดึกครับ อ.หนึ่ง
มาทักทายพร้อมหอบกำลังใจมาให้ครับ..
....หลงเหลือเพียง"ผู้ชายเงียบเหงา"....
ถูกเหยียบย่ำซากรักเก่าเป็นผุยผง
แอบซ่อนในมุมเก่า...เก่าอย่างปลดปลง
ปลอบหัวใจที่มั่นคงในรักจริง....
อันนี้เป็นชีวิตจริงของผมในบางมุมนะครับ :)
............