ฉันมีแค่ลมหายใจที่รักคุณ : วันนี้ไม่มีคุณ...พรุ่งนี้อาจไม่มีฉัน

ฉันมีแค่ลมหายใจที่รักคุณ...ตลอดไป

 (^o^)

...วันนี้ไม่มีคุณ...พรุ่งนี้อาจไม่มีฉัน...

 

เหมือนทุกอย่างเป็นความฝัน

ที่ฉันกำลังรอเวลาตื่น

โลกที่เคยมีคุณอยู่ข้างๆตลอดเวลา

แล้วตั้งแต่วันนี้…จะมีเพียงร่องรอยของคุณเท่านั้น

วันที่แสนดีทุกวัน

จะกลายเป็นความหลังในชั่วพริบตา

ภาพคุณที่เคยเดินไปเดินมา

จะเหลือเพียงรอยเท้าที่คุณทิ้งไว้หน้าประตู

  

วันพรุ่งนี้ที่มันจะโดดเดี่ยว

และน่ากลัวกว่าอะไรทั้งหมด

ก็ยังไม่เท่าการที่ฉันต้องเริ่มต้นใช้ชีวิต

ที่มีเพียงตัวเองลำพังคนเดียวตั้งแต่นี้

  

มันยากมากที่จะทำใจไม่ให้โหยหาคุณ

ในถนนทุกสายที่เคยมีคุณเคียงข้าง

ทุกที่ที่เท้าของเราทั้งสองคน

เคยเหยียบย่างลงไปอย่างอบอุ่น

ภาพที่สวยงามในคืนวันก่อน

กลับย้อนมาบาดหัวใจจนทุกข์ทรมาน

เหมือนว่า…

คุณยังอยู่ตรงนั้น…ตรงนี้

ทาบทอและย้ำเตือนลงไปในหัวใจ

  

โลกดูแคบลงอย่างไม่น่าเชื่อ

ฉันไม่รู้ว่าจะวางเท้าลงตรงไหนของโลก

ฉันไม่รู้ว่าตัวเองจะต้องทำอะไร

ในเมื่อดอกไม้แห้งเฉาไปทุกดอก

เพลงทุกเพลงถูกปิดตาย

บทกวีหวาน

ก็กลายเป็นดั่งก้อนหินที่ปราศจากความรู้สึก

หัวใจของฉัน

ก็ไม่ต่างอะไรกับซากเน่าเปื่อยของกาลเวลา

สิ่งเดียวที่ทำให้รู้ว่าฉันยังมีชีวิต

ก็คือยังเคลื่อนไหวอยู่

  

หัวใจฉันอ่อนแรงลงทุกวัน

ฉันจับข้อมือตัวเองไม่รู้กี่ครั้ง

ก็รู้เพียงแต่ว่าหัวใจกำลังเหนื่อยหนักกับการเดินทาง

บางที…ฉันอาจจะอ่อนแอเกินไป

ที่จะใช้ชีวิตอยู่บนโลกที่ไม่มีคุณ

  

ไม่มีคุณก็ไม่มีสิ่งใด

ความหวังดับไปจากโลก

ความฝันตายไปช้า ช้า ในดวงตาที่บอบช้ำ

ความเชื่อมั่นในความรัก

ความศรัทธาในการมีชีวิตอยู่แทบไม่มีเหลือ

  

ฉันอาจอ่อนแอจริงๆก็ได้

บางที…

วันนี้…ไม่มีคุณ

พรุ่งนี้…อาจไม่มีฉัน

หนังสือฉันมีแค่ลมหายใจที่รักคุณ : โดยลูกปัด

[อาจารย์ โกศล คงสมปราชญ์]

• เหมือนเหมือนว่าเธอคิด ฉันจึงองสิทธิ์เก็บมาฝัน จริงๆก็แค่นั้นก็แค่กลอนหวานๆธรรมดาๆ
• อ่านบทกลอนรักแล้วเคลิ้มเลยครับครู
• มีความสุขครับ
• วันนี้เนตช้าตอบมากไม่ได้

[ทนัน ภิวงศ์งาม]

• อดีตมันผ่านแล้ว         เลยไกล
• ลืมเถิดลืมมันไป         ไล่พ้น
• เจ็บแล้วเจ็บทำไม       เจ็บเล่า เจ็บนา
• หรือว่ายังมากล้น        อยู่ด้วย ความหลัง
• -
• วันวานวันพรุ่งนี้           หรือวัน นี้นา
• วันหนึ่งวันใดวัน           อาจซี้
• วันวานผ่านไปวัน         วันรุ่ง อาจลา
• วันล่วงอาจวันนี้           พรุ่งนี้ ฤๅไฉน
• -
• ทำไมเราเจ็บได้           อยู่นาน จังเลย
• เราเจ็บเขาสำราญ        หมู่ล้อม
• เขาเจ็บน่าสงสาร         เจ็บเช่น เราฤๅ
• หากเจ็บเราเขาพร้อม  จุ่งพร้อม เจ็บไป

[ครูอ๋อ]

• ขอบคุณ    อาจารย์ โกศล คงสมปราชญ์ ที่แวะมาทักทายกันค่ะ
• ขอบคุณ คุณ  ทนัน ภิวงศ์งาม เช่นกันที่แวะเข้ามาเยี่ยมเยีนกันและยังฝากบทกลอนไว้ให้อ่านทุกครั้งที่เข้ามาทักทาย  ขอบคุณมากค่ะ