สังเกตุแง่แต่พองาม
|
สังเกตุแง่แต่พองาม
อ้างอิง - ภาพ http://burabhawayu.multiply.com/photos จำบรรยากาศตอนตื่นนอนกันได้ไหม บรรยากาศตอนตื่นนอน ยามสัมผัสอารมณ์ชื่นอากาศสด ไม่งัวเงีย ไม่ง่วงนอน และไม่เหน็ดเหนื่อย ตื่นขึ้นมาด้วยความเต็มตื่น รู้สึกในใจเพียงว่าหลับชื่น อากาศเย็นกำลังดี อยากนอนลืมตามองเพดานหมอนมุ้ง ไม่อยากนอนหลับตาต่อ อยากมองแดดรุ่งพอสลัว ให้ตาไม่หม่นมัว สมิทธิ ธนานิธิโชติ ถ่ายภาพนี้ ในมุ้งยามเช้าบนเกาะหวาย อธิบายเพียงสั้น ถึงความอบอุ่นใจในยามมองเห็นแสงรำไรยามเช้า ไม่มากมายเมื่อได้เห็นความเปลี่ยนแปลง เห็นความงดงามของความธรรมดา ในท่ามกลางโลกที่เราไม่ค่อยให้ค่ากับความธรรมดา ทุกอย่างดูแปลกตา เหมือนเราเห็นสิ่งเล็กน้อยด้วยความงาม ครั้งแรกที่เห็นภาพนี้ ชีวิตเหมือนย้อนเวลากลับเป็นเด็ก ตื่นขึ้นมาในยามเช้าอันโปร่งโล่ง ไม่มีเรื่องราวกลุ้มใจ ไม่มีอะไรในการมองเห็น มีแต่ใจเย็นเย็นกับการรอคอยอาหารมื้อเช้า ไม่ได้หิวแต่อยากกิน บางครั้งได้กลิ่นกับข้าวยามเช้าจากบ้านข้างๆ อาจหอมบ้างเป็นบางอย่าง แต่ไม่หอมเท่ากับข้าวฝีมือแม่ ไม่ว่าแม่จะทำอะไร กับข้าวกับปลากับแกงนานา ทุกอย่างล้วนงามตา งามจมูกอยู่เสมอ ไม่ใช่ว่ากลิ่นกับข้าวบ้านอื่นไม่ชื่นใจพอ แต่เพราะคำตอบที่อธิบายไม่ได้ว่า ทำไมถึงติดรสมือแม่ ติดกลิ่นน้ำปลาเวลาแม่ผสมในกับข้าว ไม่มีเรื่องราวอะไรมากมาย บางครั้งอาจแอบดู แอบมองว่าแม่แอบใส่กัญชาลงไปหรือไร ถึงได้หลงใหลเพียงนี้ บางทีเผลอคิดว่าแม่ต้องท่องมนต์ หรือบริกรรมคาถาพิเศษใดก่อนคนหม้อแกง ไม่มีคำตอบสำหรับกับข้าวรสมือแม่ บ้านใครก็บ้านนั้น ล้วนเทียบเคียงกันไม่ได้ และไม่จำเป็นต้องมาเทียบเคียง เมื่อรสหอมหวลแตกต่างกัน รสชาดก็ต่างกัน แต่ความยิ่งใหญ่ของรสในใจไม่ต่างกัน ทั้งหมดเป็นเรื่องประหลาด เมื่อความแตกต่างหลากหลาย ล้วนมีคำตอบเดียวกันในแต่ละใจผู้คน มือแม่ใครแต่ละคน ล้วนสัมผัสได้ด้วยรอยยิ้ม รับรู้ได้ด้วยสัมผัสอันละเอียดอ่อน ไม่มีใครจะกล้าหาญ หรือสามารถเย้ยหยันความมีอยู่จริง ซึ่งไม่อาจกำหนดกฎเกณฑ์ หาค่ามาตรฐานเปรียบเทียบเปรียบเปรย ไม่มีใครจะกล้าพอ หรือหากกล้าพอก็ไม่แน่ใจว่า คำตอบจะเป็นที่ยอมรับได้เพียงใด
ในท่ามกลางความไม่ธรรมดาของชีวิต ท่ามกลางความคิดฝัน มุ่งมั่นเพื่อไปถึงฝั่ง เป้าหมายและหัวใจเรา ล้วนหลอมชีวิตธรรมดาเพื่อไปสู่ชีวิตไม่ธรรมดา บ่อยครั้งที่เราหลงลืมหัวใจง่ายง่าย รอยยิ้มและลมหายใจยามเช้า เพียงเพราะเรากำลังเร่งรีบไปสู่สิ่งที่ดีที่สุด สิ่งที่ยิ่งใหญ่ ชีวิตล้วนประหลาดมากขึ้น ท่ามกลางสิ่งประกอบในชีวิตอันมากมาย ด้วยการฝึกฝนและปรุงแต่ง หลายครั้งที่เราต้องค้นพบกับรายละเอียดอันยุ่งยากซับซ้อน เพียงเพื่อมีคำตอบเหมือนเราตื่นขึ้นจากการนอนหลับ หลายเรื่องราวคุยกันมากมาย เพื่อต้องการคำตอบว่า ใช่ หรือ ไม่ใช่ หลายเรื่องราวหล่อหลอมเรา ให้เข้าใจไปเองว่า ว่าความยุ่งยากมากมายในชีวิต คือคำตอบอันยิ่งใหญ่ ทั้งที่ในใจเรารู้อยู่กับใจเราดี ท่ามกลางรอยยิ้มและลมหายใจ เรามีคำถามมากมายในชีวิต ในยามเช้าเมื่อลืมตา หากเราไม่ต้องออกไปไหน เราอาจพบว่า ตัวเราไม่ได้ไปไหนไกล เรากำลังอยู่กับตัวเองอยู่กับลมหายใจ หากวันนั้นเป็นใจ มีเพียงเสียงรอบข้างแผ่วเบา นกไม่หนวกหู ผู้คนไม่กร้าวร้าว ชีวิตไม่เร่งรีบ เราจะพบคำตอบว่าชีวิตล้วนไม่ได้มากมาย ในยามเช้าที่มีเสียงของแดด และมีแสงจากลมหายใจของชีวิต ทุกอย่างเป็นไปได้เสมอ ยามเราคิดฝันถึงความธรรมดา หากเป็นเช้าวันหยุดยามเด็ก เราอาจกระตือรืนร้นมากกว่าวันไปเรียน เพียงเพราะว่าการ์ตูนตอนเช้าคอยสะกิดขาเรา ให้ต้องรีบเปิดโทรทัศน์ หรืออยากวิ่งเล่นทักทายเพื่อนรอบบ้าน ว่าพร้อมจะเล่นในวันนี้หรือยัง พร้อมสำหรับกิจกรรมทั้งวัน เพียงเพื่อหลับในตอนค่ำพร้อมรอคอยการตื่นนอนมาเล่นใหม่ เพียงเปิดเปลือกตา ลืมตาเพื่อลืมการหลับใหล เราอาจค้นพบกับการตื่นนอนยามเช้า ในทุกคราวของการตื่นบนโลกนี้ ไม่มีอะไรมากมายสำหรับเช้าวันจันทร์ เมื่อมีโอกาสได้นั่งมองผู้คนเร่งรีบ และปรารถนาก้าวย่างไปในแต่ละหน้าที่ แต่ละความรับผิดชอบ ส่วนใหญ่ต้องเร่งรีบ มีเพียงส่วนน้อยที่พอจะทอดขาเดินทอดน่อง เพราะไม่ต้องแบกสิ่งเร่งรีบไว้ เพียงได้เห็นความเรียบง่าย และความธรรมดายามตื่นนอนขึ้นมา มีเพียงแง่เล็กน้อยแต่พองาม ให้เชื่อมั่นว่า ชีวิตนั้นงดงาม
|
ความเห็น (2)
- สวัสดีครับ คุณลุงเอก
1. ลุงเอก
- ขอบคุณอย่างมากครับ
- สำหรับการเยี่ยมเยือน และคำทักทาย
- ขอบคุณอย่างมากครับ สำหรับคำแนะนำในรายละเอียดของงานเขียน
- ต้องขออภัยอย่างยิ่ง หากงานเขียนความเรียง หรือเรื่องเล่าบางชิ้น ดุดัน ดุเดือด จนเกินงาม ต้องขออภัยไว้ ณ โอกาสนี้ด้วยครับ
- วันหน้าวันหลังจะระมัดระวังกับข้อเขียนครับ
- หรือหากระมัดระวังไม่ได้
- ก็จะเขียนคำเตือนไว้ล่วงหน้า
- เผื่อไว้เตือนอารมณ์ตัวเอง และความผิดพลาดในการนำเสนอ
- ขอบคุณอย่างยิ่งครับ สำหรับคำแนะนำที่มีค่า
- ขอบคุณมากครับ