บคความเข้ารอบนิวเวฟไรเตอร์ครั้งที่ 4 รอบสุดท้าย

บอ รอ มอ _บรม ดอกหญ้าแห่งศาสนา สถานที่สามแห่งเมื่อนำตัวย่อมารวมกันแล้วคือคำว่า “บรม” แปลว่า ยิ่งใหญ่ พวกเราเคยคิดบ้างไหมว่ามันคือคำว่าอะไรบ้าง ผมเองในฐานะคนแวดวงการศึกษาพยายามนั่งคิดใคร่ครวญพินิจพิเคราะห์ถึงการศึกษาของเมืองไทยที่พยายามดึงชุมชนเข้ามามีส่วนร่วมในการจัดการศึกษาจนเกิดหลักสูตรใหม่ขึ้นมานั่นคือ หลักสูตรการศึกษาท้องถิ่น ซึ่งฟังดูแล้วมันก็ไม่เห็นจะมีอะไร ก็แค่ดึงชุมชนเข้ามามีส่วนร่วมก็แค่นั้นเองแล้วกำหนดมาเป็นหลักสูตรในการศึกษาของเยาวชนในปัจจุบัน (พวกเราพอจะนึกออกหรือยังว่ามีคำว่าอะไรบ้าง?) แต่พอผมลองเอาตัวย่อของสามคำที่ว่าในการกำหนดหลักสูตรในปัจจุบันมาเขียนรวมกัน สิ่งเดียวที่นึกและเห็นได้คือคำว่ายิ่งใหญ่ ยิ่งใหญ่ ยิ่งใหญ่จริงๆครับ คำนั้นก็คือคำว่า บ้าน โรงเรียน มัสยิด (อ๋อหรือยังครับ) บ้าน เป็นสถานที่ปฐมภูมิ ที่เป็นตัววางรากฐานของคำว่าการศึกษาได้เป็นอย่างดีเพราะหากคนในครอบครัวนั่นหมายถึงพ่อ แม่ พี่ น้อง ไม่ช่วยกันทำให้บ้านอบอุ่นบ้านก็จะเป็นเพียงการสะกดว่า บอ อา นอ บาน ไม้โท บ้าน หาได้เข้าใจความหมายที่ลึกซึ้งไม่ หากถามว่าแล้วสำคัญอย่างไรหากพูดถึงเรื่องการศึกษา? อย่าลืมว่าการดำเนินชีวิตของเราทุกวันนี้เราไม่ได้ถูกสร้างมาเพื่ออื่นใดเว้นแต่เพื่อความยำเกรงต่ออัลลอฮฺเท่านั้น ดังที่ท่านร่อซูล (ซ.ล.) ได้กล่าว่า... “จงยำเกรงอัลลอฮฺไม่ว่าท่านอยู่ที่ใด และจงตามหลังความชั่วด้วยการทำความดี มันย่อมลบล้างได้ และจงคบกับเพื่อนมนุษย์ด้วยกิริยามารยาทที่ดีงาม” บันทึกโดย...ติรมิซี จากหะดีษดังกล่าวข้างต้นถามว่าแล้วบ้านสำคัญอย่างไรหละ ก็ดูซิครับว่า บุคคลแรกที่จะสอนให้สมาชิกในบ้านเมื่อลืมตามาดูโลกได้ก้าวเป็นมุสลิมอย่างสมบูรณ์นั่นไม่ใช่ใครก็คือ พ่อ แม่ ที่จะสอนให้ลูกได้รู้และตระหนักทุกที่ทุกเวลาว่าใครคือผู้สร้างเรามา และจากหะดีษเช่นเดียวกันเราจะเห็นว่า เมื่อเราออกจากสังคมภายในครอบครัวแล้วสังคมต่อไปที่สมาชิกภายในครอบครัว(ลูก)ต้องออกไปเรียนรู้ถึงสิ่งต่างๆนั่นก็คือโรงเรียน ถามว่าแล้วหะดีษดังกล่าวข้างต้นสำคัญอย่างไรก็คือจากคำกล่าวที่ว่า...จงคบกับเพื่อนมนุษย์ด้วยกิริยามารยาทที่ดีงาม หากคนเป็นพ่อเป็นแม่ไม่สอนให้ลูกมีมารยาทต่อเพื่อนมนุษย์เชื่อเหลือเกินว่าปัญหาย่อมเกิดขึ้นเป็นแน่แท้ แต่ถ้าเด็กได้รับการปลูกฝังตั้งแต่เล็กเมื่อเขาก้าวเข้าสู่สังคมอื่นต่อไปเขาก็จะอยู่ในสังคมได้อย่างภาคภูมิ(วัลลอฮฺอะลัม) โรงเรียน เป็นสถานที่ที่สองที่เราจะได้เรียนรู้ถึงความยิ่งใหญ่ของอัลลอฮฺ และเป็นช่วงชีวิตของการศึกษาที่เราจะได้เข้าไปเติมเต็มสิ่งที่ยังขาดหายต่างๆนานา ไม่ว่าโรงเรียนจะอยู่ที่ใดจะใกล้หรือจะไกลหากได้ขึ้นชื่อว่าเป็นโรงเรียนดัง เป็นโรงเรียนที่มีชื่อเสียงร้อยทั้งร้อยของคนเป็นพ่อเป็นแม่ย่อมที่จะดั้นด้นส่งลูกไปเรียนให้ได้แม้จะต้องเสียเงินมากพียงใดก็ตาม บางครั้งเราก็คิดแค่ว่าเป็นโรงเรียนดัง มีชื่อเสียง แต่ลืมคิดไปว่าเขาสอนให้ลูกเราได้รู้จักพระผู้สร้างเขามาหรือเปล่า นี่คือประเด็นสำคัญที่เราจะละเลยต่อไปไม่ได้อีกแล้ว เพราะการศึกษาผลสัมฤทธิ์ที่สำคัญคือการสอนให้ใครคนหนึ่งคนใดรู้ว่าใครคือผู้สร้างเขามา จบออกไป ต่อไปเขาต้องปฏิบัติตัวอย่างไร บางครั้งโรงเรียนใกล้บ้านหรือไกลบ้านก็ใช่เหตุผลที่จะส่งลูกเรียนแต่สิ่งสำคัญคือส่งให้เขาได้เรียนให้สูงที่สุดให้รู้มากที่สุดว่าใครคือผู้สร้างเขา แม้ความรู้จะอยู่ ณ แห่งหนตำบลใดก็ตาม ดังหะดีษที่ว่า... “จงศึกษาเถิดแม้ความรู้จะอยู่ถึงเมืองจีนก็ตาม” หรือ “จงศึกษาตั้งแต่อยู่ในเปลจนกระทั่งหลุมฝังศพ” จะเห็นว่าสถานศึกษาอย่างโรงเรียนเป็นสถานที่สำคัญมากที่จะให้ใครคนใดคนหนึ่งได้รับความรู้ ถามอีกว่าทำไมถึงสำคัญมาก เพราะถ้าการแสวงหาความรู้ของเราตลอดเรื่อยมาเป็นการแสวงหาความรู้เพื่อห่างไกลจากพระองค์ผู้ทรงสร้างเรามานั่นหมายถึงว่าเรากำลังเดินผิดทางเฉกเช่นเดียวกับการศึกษาในบ้านเราหลายต่อหลายโรง (วัลลอฮฺอะลัม) และสุดท้าย มัสยิด เป็นสถานที่ที่ผมคิดว่าเป็นสถานศึกษาเดียวที่เราจะได้เรียนรู้ทุกอย่างอย่างครอบคลุมได้มากที่สุด และที่สำคัญสามารถศึกษาได้ตลอดชีวิต(บ้าน+โรงเรียน)เพราะที่นี่มีผู้รู้และมีตำรามากมายให้ได้ศึกษา เพราะว่าบ้านเราบางครั้งเราก็ไม่ได้เรียนรู้ตลอด ยิ่งโรงเรียนมันเป็นเพียงการแสวงหาความรู้เพื่อมาเติมเต็มเพียงชั่วขณะเมื่อเทียบกับบ้าน แต่มัสยิดจะเป็นสถานที่ที่เราศึกษาได้ตลอดเวลา และมัสยิดยังเป็นสถานที่เดียวที่ไม่ต้องสร้างบรรยากาศแห่งการเรียนรู้เพราะหากทุกคนรู้และเข้าใจว่ามัสยิดเปรียบเสมือนบ้านของอัลลอฮฺเชื่อเหลือเกินว่า บ้านของพระองค์ผู้ทรงสร้างเรามาคงอบอวลไปด้วยความอบอุ่น และอบอวลไปด้วยบรรยากาศแห่งการเรียนรู้เป็นแน่แท้ ลองไปนั่งอ่าน? ...ในมัสยิดซิครับว่ามันมีความสุขมากเพียงใด แล้วพยามทบทวนถึงความหมายที่อ่านดูแล้วคุณจะรู้ว่าความรู้ยังมีอีกมากมาย (วัลลอฮฺอะลัม) จงอ่าน จงอ่าน จงอ่านเถิด..............................................................ด้วยนามของพระองค์ผู้ทรงสร้างทุกสรรพสิ่ง จากความคิดเห็นดังกล่าวข้างต้นจะเห็นว่าการกำหนดหลักสูตรสถานศึกษาเป็นสิ่งจำเป็นและสำคัญเพราะทั้งสามองค์กรต้องให้ความสำคัญกับเรื่องหลักสูตรที่กำหนดให้ลูกหลานได้เรียน หากเรากำหนดหลักสูตรให้ผู้เรียนห่างเหินต่อพระองค์ผู้ทรงสร้างเขามามากเพียงใดนั่นหมายถึงว่าเรากำลังทำลายการศึกษาที่ถูกต้องมากขึ้นเท่านั้น ลองมองขึ้นไปดูตัวทึบๆหนาๆดำๆ อีกสักครั้งซิครับว่าอัลลอฮฺ(ซ.บ.)ได้สั่งเสียแก่บ่าวของพระองค์อย่างไร และร่อซูล(ซ.ล.) ได้สั่งเสียแก่ประชาชาติของท่านอย่างไร และทำไมถึงต้องใช้คำว่า จง...จง... และ จง...แล้วเราจะรู้ว่าการกำหนดทิศทางการศึกษากับคำว่า บอ รอ มอ (บ้าน โรงเรียน มัสยิด) มันสำคัญและควรค่าอย่างยิ่งที่เราจะต้องช่วยกันเพื่อช่วยผลักดันให้เยาวชนเดินไปตามแนวทางที่ถูกต้องที่อิสลามได้วางไว้ และฉุดรั้งไม่ให้พวกเขาห่างเหินไปจากพระองค์ไปมากกว่านี้ อย่าลืมว่า ท่านร่อซูล (ซ.ล.) ได้กล่าว่า... “ผู้ใดประดิษฐ์สิ่งหนึ่งสิ่งใดในกิจการ (ศาสนา) ของเรานี้ซึ่งเราไม่ได้สั่ง ดังนั้น สิ่งนั้นถูกผลัก”บันทึกโดย...บุคคอรี-มุสิม เพราะฉะนั้นจะทำอะไรสักอย่างต้องคำนึงถึงความถูกต้อง(ศาสนา) เป็นหลัก โดยเฉพาะเรื่องการศึกษาเพราะอย่างน้อยๆ การศึกษาก็เป็นกุญแจดอกสำคัญดอกหนึ่งที่จะช่วยจรรโลงสังคม เพาะบ่มสิ่งดีๆ ให้ปัญหาที่มีค่อยๆมลายหายไป... อินชาอัลลอฮฺ เขียนและเรียบเรียงโดย...อาจารย์ฟูอ๊าด ไวยวรรณจิตรอาจารย์ประจำกลุ่มวิชาภาษาไทย มหาวิทยาลัยอิสลามยะลา เป็นบทความที่เข้ารอบ 5 เรื่องสุดท้ายที่ประกวดในงานนิวเวฟไรเตอร์ครั้งที่ 4 ครับ ซึ่งจะไปรอลุ้นรับรางวัลที่ศูนย์กลางอิสลามแห่งประเทศไทยกรุงเทพฯ วันที่ 9 ธันวาคมนี้ครับ ช่วยดุอาอฺให้ด้วยครับ

เสียงเล็กๆ فؤاد

บคความเข้ารอบนิวเวฟไรเตอร์ครั้งที่ 4 รอบสุดท้าย

ความเห็น (3)

ขจิต ฝอยทอง

edar

เสียงเล็กๆ فؤاد