"...ความฝัน..แรลลี่..ชีวิต..."
ชีวิตคนเรานั้นไม่ต่างอะไรไปจาก การแข่งแรลลี่ ไม่ว่าจะเป็นแรลลี่หฤโหด หรือแรลลี่ครอบครัวทั่วไปก็ตาม ที่ต้องมีการวิ่งผ่าจุด RCในแต่ละจุดไปให้ได้ ต้องผ่านเส้นทางที่คดเคี้ยวบ้าง ตรงบ้าง ขรุขระบ้าง ทั้งเปียก แห้ง มันก็ขึ้นอยู่กับว่า ชีวิตใครเป็นอย่างไร
แต่ละคนย่อมมีจุดหมายปลายทางในชีวิตของตนเองที่จะต้องไปให้ถึง แม้คนที่ไม่รู้ว่าจุดหมายปลายทางของคนเองคืออะไร ก็ไม่ได้หมายความเขาจะไม่มีจุดหมายเป็นของตนเองแต่อย่างใด
จุดRC ก็คือบททดสอบในแต่ละด่านของชีวิตซึ่งต้องพบ เจอ และเผชิญกับมัน เป็นกรณีบังคับ ในบททดสอบความสามารถแต่ละด่าน คือบททดสอบที่จะทำให้เราได้ภาคภูมิใจ หรือผิดหวังก็ได้ แล้วแต่ว่าเราอยู่ในสภาวะแบบไหน ณ เวลานั้น
จุดหมายปลายทางนั้น แม้มันดูยาวไกลไปบ้างก็ตาม แต่มันก็เป็นเส้นทางของเรา ที่ต้องเดินไป วิ่งไป หรือแม้แต่คลานไป เราก็ต้องไปให้ถึง จุดหมายที่ดูเล็กและไกลตานั้น เมื่อเราเดินเข้าไปใกล้มันก็ใหญ่ขึ้น ๆ เป็นธรรมดา
แต่ว่าเมื่อเราเข้าไปใกล้จุดหมายแล้ว ต้องไม่ลนลาน จนหกล้มขาแข้งหัก หน้าทิ่มดินไปเสียก่อน ถึงอย่างไรเราก็ต้องไปถึงซึ่งจุดหมายที่อยู่ตรงหน้าเราอยู่แล้ว ใจเย็นๆ ยิ่งเข้าไปใกล้ยิ่งต้องใจเย็นๆ
ไม่มีอะไรจะดีไปกว่าการไปถึงซึ่งจุดหมายปลายทางที่เราตั้งใจไว้อีกแล้ว คนที่มีความฝันเท่านั้นจึงจะเห็นจุดหมายปลายทางของตนเอง ฝันที่จะไปให้ถึงฝันนั้นให้ได้
...แล้วคุณล่ะ มีความฝันเป็นของตัวเองแล้วหรือยัง ?
________________________________________________
ความเห็น (6)
สวัสดีครับท่าน mybe 27 สบายดี
ข้าพเจ้าก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าคิดได้อย่างไร แต่มันเป็นความรู้สึกนึกคิดที่คิดขึ้นมาได้ ในช่วงเวลาหนึ่งของชีวิตข้าพเจ้าเอง จากการสังเกต พิจารณา และประสบการณ์เล็กๆน้อยๆ
ข้าพเจ้าคิดว่าชีวิตคนเรามันก็เป็นเช่นนั้นมิใช่หรือ มีเส้นทางที่ต้องเดินทางไป มีอุปสรรคให้ต้องฝ่าฟัน มีความฝันอันยิ่งใหญ่ และมีจุดหมายปลายทาง
ถ้าคนเราปราศจากความฝัน ก็จะกลายเป็นคนที่ไร้ชีวิตชีวา ไร้ความหมายในการมีชีวิตอยู่ ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องที่ดีอะไรเลย คนเราต้องมีความฝันครับ เพื่อทำจุดหมายปลายให้ชัดเจนยิ่งขึ้น จริงมั้ยครับ
บลอกนี้ข้าพเจ้าเขียนขึ้นมาเพื่อใครคนหนึ่งซึ่งเป็นคนที่ข้าพเจ้าหวังจะให้เขาเป็นคนนำทางในชีวิตผม แต่ว่า...เขาคงไม่เต็มใจที่จะทำหน้าที่ให้ผมอีกแล้ว
- อ้าวน้องณัฐ..หัวอกเดียวกันเลย
- ใครหนอใจร้ายทำได้ลงคอ
- ---------------
- แต่ตอนนี้ไม่รอให้ใครมานำทางแล้ว..อิอิ
เผอิญตาบอดชั่วคราวน่ะครับ ก็เลยต้องมีคนนำทาง ตอนนี้ไม่มีแล้วก็เลยต้องช่วยตัวเอง เตาะแตะไปเรื่อยๆ
อย่าไปว่าเขาเลยครับ ผมดื้อเองที่อยากให้เขามานำทาง ก็ต้องเคารพการตัดสินใจของเขาขอรับ ฮือๆ.....อิ๊กๆๆ หงิงๆๆ ^_^