สาม ได้เห็นภาษาเพลงสวย ๆ คนอื่นฉันไม่รู้นะ ยายน้อง
แต่ฉันได้ตรงนี้ สารภาพกับเธอนะ
บางครั้งเขียนกลอน เขียนกาพย์ไป ๆ มา ๆ ฉันติดกับ คำ ของตัวฉันเอง
หมายถึงบางคำที่ฉันชอบใช้ ก็ ไปยึดติด (โดยไม่รู้ตัว)
เช่น พราว (ชื่อ..ไว้เฉลย)
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
มาต่อค่ะความจริงเล่าได้ทั้งวันเลยนะคะแต่กลัวคนอ่านจะเบื่อเลยขยักไว้นิดไว้หน่อย
จากความเดิมที่ว่า.."พราว"เป็นชื่ออะไร มาเฉลยค่ะ
บิ๊กบ๊อส นายของฉันน่ะ...ยายน้อง เธอก็รู้จัก มีชื่อเสียง
ว่าไปแล้วต้องเท้าความไปถึงโน่น ประมาณพ.ศ.2545-46
ท่านย้ายมาจากโรงพยาบาลใกล้เคียงปั๊บ ท่านก็มีการประชุมแถลงนโยบายของรัฐบาลยุคท่าน (คณะกรรมการบริหารโรงพยาบาลน่ะ)
เอาเฉพาะหลักใจความสำคัญที่ฉันเก็บเกี่ยวไว้ในความทรงจำ
หนึ่งนั้นคือ...ท่านประกาศชัดเจนว่า จะทั้งนำและพา นาวาลำนี้..ผ่านขบวนการประกันคุณภาพ (ตามสมัย,กระแสยุคนั้น) ให้ได้ เดี๋ยวก่อนเธออย่าเพิ่งทำหน้าเบ้ ว่ามาอีหรอบเดียวกันทุกผู้นำ....
บิ๊กบ๊อสฉันประกาศต่อมาด้วยเสียงอันดังฟังชัดตามสไตล์ว่า......
จะพาหน่วยงานฉันนี่ผ่านการประกันคุณภาพ..ตามแบบฉบับ.."ข้าเอง"(ภาษาฉันเองจ้ะ)
คือ..ไม่ต้องไปยึดตามหลักไอเอสโอหนึ่ง,สอง,สามหรือกี่หมื่น...ที่ไหน ๆ
ท่านจะทำตามแบบของท่านเอง
ฉันชอบจริง ๆ คนที่คิดอะไร..ผ่าเหล่าผ่ากอ..แหะ แหะ แบบนี้
อย่า...อย่า..ได้โปรดอย่าคิดในใจว่าเหมือนฉัน..ชอบแหกคอก..(ฮา)
อีกหนึ่ง(นโยบาย)ซึ่งเกี่ยวมากกับคำว่าพราว(ที่ฉันขยักไว้)
ตรงที่ท่านว่ากิจกรรมที่ท่านมุ่งมั่นและจะทำให้ได้ก็คือ..กิจกรรมเกี่ยวกับการรวมใจ ร่วมแรง ร่วมทีม เพื่อให้ทุกคนที่อยู่ในบ้านหลังนี้ มีความสุขในการทำงานเป็นทีม
......ซึ่งต่อมานายฉันก็ค่อย ๆ ทำตามที่พูด..เกือบ ๆ จะทุกประการ........
มาต่ออีกทีน่า..นะเธอ
พราว ไปด้วยคนค่ะ
น้องมัท พุงโตจวนระเบิดแล้วสินะคะ ;P