สวัสดีครับ ก่อนอื่นผมขอแนะนำตัวก่อนนะครับ ตอนนี้ผมอายุ 10 ขวบ แล้ว ตอนนี้ผมเรียนร่วมกับเพื่อนๆในโรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่งที่จังหวัดเชียงใหม่ แต่เหตุการณ์ที่ผมจะเล่าให้ทุกคนอ่านเป็นเหตุการณ์ตอนที่ผมอายุ 4 ขวบ ออ!ผมลืมบอกไปผมมีพี่ฝาแฝดด้วยนะ เวลาเรียนผมเรียนแยกกันกับพี่ และผมกับพี่ก็ชอบใส่เสื้อผ้าและมีสิ่งของเหมือนกัน จนทำให้ครูณิชทักผมและพี่ผิดตลอด ผมต้องคอยบอกครูณิชตลอดว่าไม่ใช่ ว่าแต่ว่าผมจะโทษครูณิชก็ไม่ได้นะก็ผมกับพี่มาเรียนวันเดียวกันและเวลาต่อกัน และที่ทำให้ครูณิชสับสนก็เพราะผมเล่นสลับเวลากันเรียน โดยที่ไม่บอกครูณิช ก็ไม่แปลกใช่ไหมครับที่ครูณิชจะจำชื่อผมผิด
เหตุการณ์ก็มีอยู่ว่า วันหนึ่งขณะทำการฝึก ทุกๆครั้งในการฝึกผมก็ให้ความร่วมมือดี จนในวันหนึ่ง ครูณิชก็มีขนมมาฝาก ครูณิชก็ให้ผมทาน แล้วครูณิชก็เก็บบอกว่าถ้าผมตั้งใจเรียนก่อนกลับบ้าน ครูณิชจะให้กินอีก ด้วยความที่ผมอยากจะกินอีก ผมก็เข้ามาคลอเคลียครูณิชอ้อนขอขนม แล้วครูณิชก็ถามผมว่า "มีอะไรเหรอ" ผมก็ตอบกลับไปทันทีครับว่า "ผมอยากแต่งงาน" ครูณิชก็ตกใจ เฮ้ย!อะไรยังเด็กอยู่เลย จะมาแต่งงานได้ยังไง ด้วยความที่ครูณิชอยากรู้ว่าผมเข้าใจคำว่า "แต่งงาน" คืออะไร ครูณิชก็ถามผมกลับมาว่า "แต่งงานคืออะไร" ด้วยความน่ารักและใสซื่อ ผมก็ตอบกลับไปว่า "ก็กินขนมกับครูณิชไง" พอได้ฟังคำตอบ ครูณิชถึงกับขำกลิ้ง ว่าผมคิดได้ไง ครูณิชแกคงคิดว่าผมจะจีบครูณิชแน่เลย แต่ผมเสียใจด้วยนะครับที่ผมไม่ได้จีบครูณิชแค่ผมต้องการกินขนมแสนอร่อยในมือครูณิชนั่นเอง ^-^ อิอิอิอิอิ ^-^