เมื่อแก้วตาดวงใจเป็นเด็กที่มีความต้องการพิเศษ

สภาพจิตใจเมื่อรู้ว่าแก้วตาดวงใจเป็นเด็กที่มีความต้องการพิเศษ

            ทุกคนเคยฝัน ทุกคนเคยหวัง ว่าถ้ามีลูกก็อยากมีลูกที่น่ารัก แต่เมื่อความฝันและความหวังไม่เป็นดั่งวาดไว้ สิ่งแรกที่ผู้ปกครองรับรู้ว่าแก้วตาดวงใจที่เฝ้าฟูมฟัก ดูแล ทะนุถนอม เป็นเด็กที่มีความต้องการพิเศษ ความรู้สึกแรกที่รู้คือ ปฏิเสธ ว่าไม่จริง เป็นไปไม่ได้ มันต้องไม่เกิดกับลูกของฉัน ฉันดูแลและเลี้ยงดูเขาเป็นอย่างดี มันไม่ใช่ หลังจากนั้นก็จะโทษตัวเอง เป็นเพราะฉันไม่มีเวลาพักผ่อน เอาแต่ทำงาน ไม่ทานอาหารที่มีประโยชน์ เครียด ความรู้สึกต่อมาคือ ซึมเศร้า ซึ่งอารมณ์ช่วงนี้คนรอบข้างควรดูแลและสังเกตให้ดีเพราะมีผลต่อสภาพจิตใจและอารมณ์ของผู้ปกครองมาก ซึ่งอาจจะนำมาถึงการเจ็บป่วย แต่ถ้าผู้ปกครองผ่านระยะต่างๆเหล่านี้มาได้ ก็จะเข้าสู่ระยะการยอมรับ และให้ความร่วมมือในการฝึกแก้วตาดวงใจ มีการหาความรู้เพิ่มเติม เพื่อพัฒนาลูกน้อยให้เติมเต็มตามศักยภาพ

           ไม่ว่าลูกของคุณจะเป็นเช่นไร สิ่งเดียวที่เป็นทางออกที่ดีที่สุด คือ ผู้ปกครองควรยอมรับในสิ่งที่เขาเป็น และร่วมกันพัฒนาสร้างสรรค์แก้วตาของเราให้ใช้ชีวิตอยู่ในโลกใบนี้ได้อย่างมีความสุข และสามารถดำรงชีวิตอยู่ในสังคมร่วมกับคนอื่นได้