การแบ่งงาน ภาคต่อ


"เราจะแบ่งงานยังไงดีละ?"

เนื่องจากบันทึกที่แล้วพอกดเสร็จปั้บ ก็นึกได้ว่า..

"เราจะแบ่งงานยังไงดีละ?"

เลยเป็นที่มาของบันทึกนี้ต่อ
ขั้นแรกในใจผม นึกถึงคำสอนของใครไม่ทราบกล่าวว่า

"รู้เขารู้เราชนะศึกทุกเมื่อ"

เอาละผมลองคิดตามนี้ดู อันดับแรกต้องรู้เราก่อนว่า

เรามีอะไรในห้องเราบ้าง (สิ่งที่ควรมีเมื่อจำเป็นต้องออกศึก)

  • คน (ทหาร)
  • พื้นที่ (ปราสาท)
  • ยาและเวชภัณฑ์ (อาวุธ)
  • เอกสารและกฎระเบียบต่างๆ (กฎหมาย)
  • คอมพิวเตอร์/เครื่องพิมพ์/เครื่องใช้อื่นๆ (เสบียงและเครื่องใช้)

 แค่ข้อแรกก็ยากแล้วขอรับ "คน" แต่เป็นสิ่งสำคัญที่สุดผมเลยยกไว้ข้อแรกเลย
ในที่นี้ผมหมายถึงตนเองด้วย
ถามว่าผมรู้จักตนเองดีหรือยัง ตอบได้เลยว่าไม่
แล้วผมจะรู้จักคนอื่นดีได้แค่ไหน เป็นคำถามที่ผมคิดหนักต่อไป
ปิ้ง!! ผมรู้แล้วเพราะเหตุนี้เองผมจึงไม่อยากเป็นหัวหน้าคนเลย หุๆ
(เพิ่งรู้สาเหตุนะเนี่ย บันทึกๆ)
อะแฮ่ม!! นอกเรื่องอีกละ
วิธีที่ผมคิดตอนนี้ ยังคิดเอาคำถามยอดฮิตอันเดิมมาใช้ขอรับ

"สูเจ้าเป็นใคร มาจากไหน ทำอะไรและกำลังไปไหน"

กะว่าจะเอาอันนี้ไปถามทุกๆ คนคาดว่าคงได้รู้จักทุกคนมากขึ้น
แต่..ไหนๆ ผมก็อุตส่าห์ทำขึ้นมาทั้งที จัดทำเป็นสมุดเฟรนชิบเลยดีก่าไหม (เอาเข้าไป)
แค่คิดก็สนุกแล้วขอรับ สมุดเฟรนชิบฉบับห้องยาในจะออกมาอีท่าไหนนี่ต้องคอยดูกันต่อไป
(รู้สึกตอนนี้นอกเรื่องเก่งเรื่อยๆ นะ)
(เออ ขอบใจที่ชม)
(.....)

ข้ออื่นๆ นี่ทำไม่อยากครับ แค่เก็บรวบรวมข้อมูลมาก็จบ

ส่วน "รู้เขา" นี้อยากใ้้ห้ยกยอดต่อไปตอนหน้าดีก่า
เพราะ"เขา"ในที่นี้กว้างมากๆตั้งแต่

  • คนไข้
  • ญาติคนไข้หรือคนที่มาด้วยกันกับคนไข้หรือคนดูแล
  • หรือผู้มาใช้บริการท่านอื่นๆ
  • ิเจ้าหน้าที่หน่วยงานต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง
  • ระบบงานที่เชื่อมโยงกัน
  • กฎระเบียบต่างๆ

 อืม ชักจะหนักหัวแล้ว ไปนอนดีก่า คร่อก....

ตบท้ายก่อนนอน

  • บางคราผมก็ทำตัวไม่มีเหตุผล
  • บางคราผมก็พูดและทำแต่สิ่งที่มีเหตุผล
  • บางคราผมก็เกียจคร้านโดยไม่ทราบสาเหตุ
  • บางคราผมก็ตั้งหน้าตั้งตาทำงานให้เสร็จแต่หัววัน
  • บางคราผมก็อยากหนีไปให้สุดโลก
  • บางคราผมก็มีสติกลับมาอยู่เหมือนเดิม
  • บางคราผมก็สุขเปี่ยมล้น
  • บางคราผมก็รู้สึกทุกข์อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

.....
เมื่อย้อนไปอ่านบันทึกตัวเองก็รู้สึกผิดแปลกไปทุกครั้ง
ผมคนนี้ใช่ผมคนในตอนนั้นหรือไม่
หรือว่าตัวผมเองเปลี่ยนแปลงไปในทุกวัน
เฉกเช่นดวงจันทร์ที่ไม่เคยฉายซ้ำในทุกคืน

คำเมามายในยามดึก
ขอให้ทุกท่าน(เมา)หลับฝันดีขอรับ

 จันทร์เมามาย(อีกคืน)

 

หมายเลขบันทึก: 148009เขียนเมื่อ 20 พฤศจิกายน 2007 21:10 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:34 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

เพิ่งฟังธรรมเรื่อง "การรักษาบ้านเมืองให้ปลอดภัยจากข้าศึก"  ทำให้นึกถึง ศรัทธาในงาน และปัญญาที่จะพาให้รอดและปลอดภัยขึ้นมา

พี่ขอเป็นกำลังใจนะคะ    

ได้มาตอบตนเองซะที

การแบ่งงานจะทำได้ต้องเริ่มที่อีกฝ่ายเปิดใจก่อนขอรับ
หากอีกฝ่ายไม่อยากทำก็ฝืนใจลำบากน่าดู

บันทึกไว้กันลืม อิอิ 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท