นอต ตัวเล็ก ๆ ในโรงพยาบาลมีสุข(ต่อยอดจาก kmsabai)
มีใครหลาย ๆคนพูดเรื่อง โรงพยาบาลคุณภาพ,โรงพยาบาลส่งเสริมคุณภาพ และอีกหลาย ๆ โรงพยาบาล
มีประเด็น โรงพยาบาลมีสุข ที่อยากต่อยอดจาก blog km-sabai เพราะมีคนลืมประเด็นเรื่องนี้ไปบ้าง
ทุกแห่งมุ่งเน้นเรื่องงานคุณภาพ การตอบสนองต่อพันธกิจ เป้าประสงค์ ทั้งภายนอกองค์กร เช่น สปสช,สสจ. แต่สิ่งหนึ่งที่เราลืมคิดถึงคือ "นอต ตัวเล็กในองค์กร" ที่เราหลายท่านอาจลืมไปแล้ว ว่าเป็นส่วนสำคัญในการพัฒนา
การให้โอกาส กำลังใจ หรือการตอบแทนคุณงาม ความดี หลาย ๆคนไม่ได้มุ่งเน้น เรื่องเงิน หรอกค่ะ แต่การชมเชย การส่งเสริมบรรยากาศในการทำงานให้น่าอยู่ เหมือนญาติ ขนาดสโลแกน ยัง "ให้บริการดุจญาติมิตร" แต่เราลืม ดูแล "ใจ"คนในองค์กร เพราะหากขาดพวกเขาเสีย เราคงไม่ประสบผลสำเร็จ หรือ กระท่อนกระแท่น
ปีนี้เรากำลังทำยุทธศาสตร์ เรื่อง การพัฒนาศักยภาพเจ้าหน้าที่และการส่งเสริมให้คนในองค์กรมีความสุขในการทำงาน "green and happiness" (เพราะความพึงพอใจของเราต่ำมากแค่ร้อยละ 20-30 เองค่ะ )
ฟังดูยากมากทีเดียว ไม่รู้หมูหรือหมูเขี้ยวตัน
"เป็นคน ต้องเหมือนนอต เมื่อมีใช้ คนก็จะไม่เห็นคุณค่าของเรา ยามเมื่อขาดเรา คนจึงได้รู้ว่าขาดเราไม่ได้ ยามเมื่อคนต้องการนอตตัวเล็ก ๆ อย่างเรา เราต้องพยายามแสดงศักยภาพของเราออกมาให้เต็มที่ ยามเมื่อคนรู้ถึงคุณค่าของเราแล้ว เราก็ไม่ต้องโก่งราคาขึ้นค่าตัว เรายังคงเป็นนอตตัวเล็ก ๆ ของเราเช่นเดิม การทำเช่นนี้จึงจะก่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดได้ จึงจะมีคุณค่าสมจริงดังชื่อ" อาจารย์ซิงหวินกล่าว
-แล้วคุณอย่างไรกับคำว่า"นอต"
- แล้วคุณคิดจะทำอย่างไรให้เป็น"โรงพยาบาลมีสุข"
(ขอขอบคุณ ปรัชญาของท่านอาจารย์ ที่ช่วยให้แง่คิด ว่าคนเราทุกคนก็มีความสำคัญเท่าเทียมกัน )
" คุณค่าของคน อยู่ที่ผลของงาน "
ความเห็น (6)
เห็นคำว่าต่อยอดจาก Kmsabai ทำให้ผมนึกขอบคุณ Blog gotoknow ที่ช่วยเชื่อมการเรียนรู้ให้เข้าถึงทุกคนได้ และที่สำคัญเป็นห้องเรียนที่ใหญ่ แลกเปลี่ยนเรียนรู้ตลอดเวลา
เพิ่งเข้ามาอ่านบันทึกครับ ต้องขอชื่นชมในการเขียนที่เป็นธรรมชาติ และปรุกเร้าอารมณ์ได้ดีครับ
ให้กำลังใจคนทำงานครับผม
ขอบคุณ คุณจตุพร
ข้าพเจ้าขอน้อมรับคำแนะนำ จากท่านอาจารย์ค่ะ
ยินดีรับใช้ครับผม
สวัสดีครับอาจารย์
เพชรน้อย
ขอบคุณมากครับที่ต่อยอกประเด็นสำคัญนี้ครับ
คำนี้ผมค่อยคิดแบบเกิดขึ้นแบบมีพัฒนาการ เหมือนเป็นผลจากการเรียนรู้ และการปฏิบัติครับ
แต่มาชัดที่สุดก็จากการได้ ลปรร กับท่านผู้อำนวยการโรงพยาบาลของผม ท่านสมคบ http://gotoknow.org/profile/somkob1 ครับ
ตอนนี้เรากำลีงทำแผนกัน และวางทิศทางของโรงพยาบาลครับ
ช่วงนี้ผมก็กำลังค่อยๆคิด อย่างใคร่ครวญกับเรื่องทิศทาง ทั้งประเด็นหลัก ประเด็นย่อยครับ
รู้สึกว่างานที่เราทำมีคุณค่า และเราก็มีความสุข เลยอยากให้ทุกๆคนมาร่วมเกิดก่อความสุขจากการทำงาน จากการพัฒนาครับ
ขอบคุณครับ
ถ้ามีอะไรเจ๋ง ๆ บอกทีนะค่ะ เผื่อเราจะได้ต่อยอด "องค์กรมีชีวิตชีวา " ตาม HA forum ที่ กทม.ปีหน้าค่ะ
ตามมาอ่านขอรับ เรื่องนี้น่าสนใจมากครับ
ผมเองเห็นด้วยกับพี่ครับว่า การทำงานคนทำต้องมีความสุข
เมื่อเรามีความสุขแล้วงานต่างๆ ที่เราต้องให้บริการ คนที่รับบบริการจะมีความสุขตามไปด้วยเอง เนื่องเพราะในรพ.เราทำงานกับคนซะส่วนใหญ่ใช่ไหมครับ ไม่ว่าจะกับคนไข้,ฐาติ,แม้แต่คนทำงานในหน่วยเดียวกันต่างหน่วยกัน (เอ่อ..อาจยกเว้นกลุ่มคนที่นั่งเก็บตัวในห้องทำงานทั้งวันละกันครับ)
ขอถามรายละเอียดนิดนึงนะครับ พี่ใช้แบบสอบถามอะไรวัดเหรอครับ ค่ารู้สึกต่ำมากๆ ทีเดียว ขนาดของผมว่าต่ำแล้วเจอพี่เข้ายังสะอึก ลืมบอกไปครับผมใช้แบบสอบถามของกรมสุขภาพจิตครับ
สวัสดีคะ อาจารย์ทันสิษฐ์
เห็นค่าแล้วต่ำน่าใจหาย แต่ถือเป็นโอกาสพัฒนา พลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส หรือจะดับสูญไปเลย เพราะเป็นยุทธศาสตร์ที่แม้กระทั่ง สสจ.ก็เน้นเหมือนกัน เพราะมีการสำรวจ แบบประเมินเป็นการพัฒนามาจากงานวิจัย ของอาจารย์มหาวิทยาลัย ที่นำมาใช้ประเมินทั่วจังหวัด น่าตกใจ
สู้ต่อนะชาวสาสุข
ขอบคุณค่ะ