หากเป็นจริงดังว่า การศึกษาไทยจะเป็นอย่างไร (3)


ความจริงมุมหนึ่งที่ต้องคิดและยอมรับ คือ ครูไทยและนักเรียนไทย บางส่วน ไม่รักตัวเอง เมื่อต่างฝ่ายต่างก็ไม่รักตัวเอง ความรักและผูกพันต่อกันระหว่างครูกับศิษย์ ก็ไม่เกิดขึ้น ผมเห็นว่า นี่ คืออุปสรรคและปัญหาที่ยิ่งใหญ่ของการศึกษาไทย ถามว่า จะแก้ไขอย่างไร ตอบได้เลยว่า ต้องเริ่มที่การรักตัวเอง ถามตัวเอง

                   เจตนารมณ์สำคัญในกระบวนการเรียนรู้ผ่านการจัดการศึกษาในระบบ  ภาพใหญ่มุ่งเน้นไปที่การพัฒนาคนให้สมบูรณ์พร้อมทั้งกายและใจ  สามารถใช้ชีวิตอยู่อย่างสงบ  สุข  ร่มเย็น   ซึ่งกระบวนการเรียนรู้ควรสอดรับกับความแตกต่างของคน   สอดรับกับความเป็นอยู่ของผู้คน                                   

          ความจริงมุมหนึ่งที่จะต้องคิดและยอมรับ  คือการจัดการศึกษาเกี่ยวข้องกับชีวิตคนเป็นๆ  อาจกล่าวแบบง่ายๆว่าเป็นเรื่องของชาตินี้ ไม่มี ไม่ใช่ชาติหน้า  ไม่ว่าตอนบ่ายหรือตอนเช้า                                   

       ความจริงมุมหนึ่งที่ต้องคิดและยอมรับ  คือ  การจัดการศึกษาเป็นเวทีที่นำพาให้คนมาพบและผูกพันกัน  ผูกพันจนกลายเป็นครูกับศิษย์  เป็นศิษย์ผู้พี่กับศิษย์ผู้น้อง  กลายเป็นความรักเคารพนับถือเอื้ออาทรต่อกัน                                    

       ความจริงมุมหนึ่งที่ต้องคิดและยอมรับ  คือ  คุณภาพของการเรียนรู้เกิดจากการที่คนรักตัวเอง  ซึ่งการรักตัวเองกับการเห็นแก่ตัวนั้นมีความต่างกันมาก เราต้องแยกให้ออก  เมื่อคนรักตัวเอง จะทำหน้าที่ของตัวเองให้ดี เมื่อทำดี ผลดีก็จะเกิดตามมา    เช่น   ครู   ที่รักตัวเอง จะทำหน้าที่ครูให้ดีที่สุด  ออกแบบการเรียนรู้ให้ดี  พาเด็กๆไปเรียนรู้ในสิ่งที่ดี    นักเรียนที่รักตัวเอง ก็จะทำหน้าที่เรียนรู้ ในสิ่งที่ดีๆ                                  

        ความจริงมุมหนึ่งที่ต้องคิดและยอมรับ   คือ  โดยธรรมชาติ เมื่อคนรักตัวเอง จะส่งผลให้มีการรักคนอื่นทันที   เช่น   รักตัวเอง โดยไม่สูบบุหรี่  ก็เท่ากับว่าไม่สร้างมลพิษให้คนอื่น   เมื่อครูรักตัวเอง    จุดนั้นครูจะรักคนอื่นๆทันที   และโปรดอย่าลืมว่า  ความรักก่อเกิดความผูกพัน                               

         ความจริงมุมหนึ่งที่ต้องคิดและยอมรับ  คือ  ครูไทยและนักเรียนไทย  บางส่วน ไม่รักตัวเอง  เมื่อต่างฝ่ายต่างก็ไม่รักตัวเอง  ความรักและผูกพันต่อกันระหว่างครูกับศิษย์ ก็ไม่เกิดขึ้น  ผมเห็นว่า  นี่ คืออุปสรรคและปัญหาที่ยิ่งใหญ่ของการศึกษาไทย   ถามว่า จะแก้ไขอย่างไร  ตอบได้เลยว่า  ต้องเริ่มที่การรักตัวเอง    ถามตัวเอง    เช่น   บอกว่าครูไม่มีกำลังใจทำงาน เพราะมีหนี้สินมาก   รายได้ไม่พอกับรายจ่าย   ต้องถามตัวเองว่าทำไมต้องมีหนี้      แก้ไขอย่างไร  ก็ต้องถามตัวเอง      สรุปว่า  เรื่องแบบนี้ต้องถามเองและตอบเอง 

หมายเลขบันทึก: 145511เขียนเมื่อ 10 พฤศจิกายน 2007 16:43 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 21:26 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

อะไรทำให้การศึกษาเป็นไปถึงเพียงนี้

  • การไม่รักตัวเอง
  • นำไปสู่การไม่รักษาหน้าและศักดิ์ศรี
  • ไม่รับผิดชอบ
  • ไม่มีความพร้อมต่อการทำหน้าที่
  • ทำให้การสอนไม่ดี
  • การศึกษาจึงไม่ดี
  • เด็กจะดีได้จากเบ้าหลอมที่มีปัญหาได้อย่างไร

 

     นอกจากจะมองตัวเองแล้ว ก็อย่าลืมชำเลืองไปรอบบ้านด้วย ครับ  เขมร ลาว สิงคโปร มาเลเซีย เขาพัฒนาการศึกษาให้ประชาชนเขาอย่างไร ผมหมายถึงนโยบายและความเอาใจใส่ของรัฐต่อการจัดการศึกษา ครับ

อุ้ย  ชอบบทความนี้เหลือเกิน  เข้าใจแล้วคะ ผอ.ขา ก้ด้วยรักตนเองถึงได้หาโอกาสมาเรียนเป็นจริงดั่ง ผอ.ว่าเลย

     บทความของท่านผอ. "หากเป็นจริงดั่งว่าการศึกษาไทยจะเป็นอย่างไร" ทั้ง3 เรือง ได้ข้อคิดมามายค่ะ

                                              นาวินี

นิยม วิเศษศร ร.ร.วัดพิกุลเงิน

สวัสดีค่ะ

    ได้อ่านบทความของท่านตามที่ท่านอาจารย์พินิจ แนะนำก็รู้สึกดีมาก ๆ  แต่มีความจริงอีกอย่างหนึ่งในวงการศึกษา คือ ความไม่จริงใจจริงที่แท้จริงต่อการศึกษาในทุกระดับ  ซึ่งถ้าทุกคนมีความตั้งใจจริงอย่างแท้จริงเด็กไทยคงไม่เป็นไปได้มากในทางลบอย่างทุกวันนี้

 

                               ขอแสดงความนับถือในความคิด

                                             นิยม

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท