เครียดเพราะ EN ติด

   เมื่อวันเสาร์ที่ 4 กุมภาพันธ์ หลานสาว (ลูกของเพื่อนสนิท) ได้โทรศัพท์มาบอกว่ารายงานตัวและสอบสัมภาษณ์เรียบร้อยแล้ว(สอบโควตาของมหาวิทยาลัยนเรศวรได้) เลยทำให้นึกถึงเหตุการณ์ในวันที่ 9 และ 10 มกราคม 49 ที่ผ่านมา วันที่ 10 เป็นที่รู้กันว่าเป็นวันประกาศผลสอบอย่างเป็นทางการ แต่ปรากฎว่าคืนวันที่ 9 ทราบว่า เด็กๆ ในกลุ่มของหลานดิฉันไม่ยอมนอนกันจนกระทั่งเที่ยงคืนกว่าๆ เนื่องจากเด็กๆ เข้าใจกันว่าวันที่ 10 เวลา 00.01 น. ผลสอบจะต้องตรวจสอบได้ทางเวบไซต์ของมหาวิทยาลัย  ทั้งๆ ที่ดิฉันบอกแล้วว่าทางเวบไซต์แจ้งแล้วว่าสามารถตรวจสอบได้ในวันที่ 10 มกราคม ตั้งแต่เวลา 09.00 น. เป็นต้นไป แต่เด็กๆ ยังมีความหวังว่าอาจจะทราบได้ล่วงหน้า ปรากฎว่าคืนนั้นเกือบทั้งคืนเด็กๆ นอนกันไม่ค่อยหลับ ยิ่งกว่านั้นในตอนเช้าที่โรงเรียนมีการสอบอีก ซึ่งเด็กๆ บอกว่าไม่มีสมาธิในการสอบกันเลย เนื่องจาก ผลสอบประกาศเวลา 09.00 น. แต่พวกเขาอยู่ในห้องสอบกัน ดังนั้นทำอย่างไรก็ได้ให้สอบเสร็จแล้วออกจากห้องเร็วที่สุด ส่วนตัวดิฉันเองก็ตื่นเต้นไม่น้อยเช่นกัน ถึงเวลา 09.00 น. ได้ตรวจผลสอบแล้วปรากฎว่าหลานดิฉันสอบติด สาขาวิชาการท่องเที่ยว ซึ่งเลือกเป็นอันดับสอง เลยรีบโทรไปบอกเพื่อนดิฉัน ผู้เป็นพ่อดีใจจนทำอะไรไม่ถูก ส่วนแม่ไปธุระข้างนอกเลยยังไม่รู้ จากนั้นดิฉันได้โทรไปหาหลาน ปรากฎว่าเขานั่งร้องให้ซึ่งเพื่อนๆกำลังปลอบใจกันอยู่ ดิฉันถามว่าร้องให้ทำไมไม่ดีใจเหรอสอบติด เขาบอกว่าดีใจ แต่เครียดเพราะแม่ไม่รู้ว่าเลือกสาขาการท่องเที่ยว แม่อยากให้เรียน มนุษย์-อิงค์(ภาษาพูดของเด็กๆ) เครียดและกลัวแม่เสียใจเพราะตอนเลือกสอบ แอบเลือกสาขาการท่องเที่ยว โดยปรึกษากับพ่อแล้วและไม่บอกให้แม่รู้ ดิฉันเลยบอกว่าไม่เป็นไรเดี๋ยวจะพูดกับแม่เอง และบอกเขาไปว่าพ่อรู้แล้วและพ่อดีใจมาก เขาเลยสบายใจขึ้น หลังจากนั้นดิฉันได้คุยกับแม่เขาซึ่งแม่ของเด็กบอกว่าดีใจแต่ไม่ถูกใจเท่าไร ดิฉันเลยบอกว่าสาขาอะไรก็เรียนได้ขอให้ลูกของเขาตั้งใจเรียน สอบได้ดีกว่าสอบไม่ได้ อย่าทำให้ลูกเครียดและกังวลเลย มีอีกกี่คนที่สอบไม่ติดเสียใจทั้งครอบครัว และก็รีบประชาสัมพันธ์มหาวิทยาลัยนเรศวรซะเลยว่า สถานที่น่าเรียน อาจารย์เก่ง อุปกรณ์พร้อมและทันสมัย ที่สำคัญลูกได้อยู่ใกล้ชิดไม่ต้องไปเรียนในกรุงเทพ ตอนนี้นะคะขอบอกว่าใครไปใครมาที่บ้านเพื่อนดิฉันนะ ฟังแต่เรื่องลูกสอบติด เป็นงั้นไปเพื่อนดิฉัน เฮ้อ ..แม่-ลูก เข้าใจกันแล้วค่ะ