หากเป็นจริงดังว่า การศึกษาไทยจะเป็นอย่างไร ( 1 )
ลมหนาวมาเยือน พร้อมๆกับพี่น้องผองเพื่อนครูไทยทั้งประเทศ เริ่มภารกิจการจัดกระบวนการเรียนรู้ ในภาคเรียนที่สอง ของปีการศึกษา 2550 กระแสลมหนาว แผ่คลุมพื้นที่ค่อนข้างเร็วในปีนี้ ลองคิดเล่นๆลมหนาวกับโลกาภิวัตน์ แผ่เร็วเหมือนกันหรือไม่ อย่างไร คิดเล่นๆอีกที การศึกษาไทย ในวันนี้เป็นอย่างไร และ จะเป็นไปอย่างไรในวันข้างหน้า
หากความภูมิใจของคนที่เป็นครู คือการได้เห็นลูกศิษย์ ได้ดี วันนี้ ครูไทยทั้งประเทศ คงแสดงพลังให้เห็นความภูมิใจนั้นได้ทั่วทั้งแผ่นดินไทย หากเมื่อถามถึงวันข้างหน้า ในบางมุมอาจปรากฏเห็นความอ่อนล้าให้ได้เห็น
ความจริงในมุมหนึ่ง เราต้องยอมรับว่า คุณภาพของเด็กและเยาวชนไทย เป็นไปในมุมกลับ เขาเหล่านั้นไม่เห็นใจคุณครูเลยหรือ สิ่งที่ครูนำพาให้ได้เรียนรู้ มันไม่มีพลังเพียงพอที่จะนำพาให้เขาเหล่านั้น ได้ใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่าเลยใช่ไหม เขาเหล่านั้นจึงต้องพึ่งพายาเสพติด พึ่งพาสิ่งเลวร้าย ที่ทอดสะพานมาหลอกล่อหลอกหลอนทุกเวลานาที
ความจริงในมุมหนึ่ง การประเมินผลเพื่อดูความสำเร็จ ของกระบวนการจัดการศึกษา ดูกันที่ตัวเลขอะไรบางอย่างมากกว่าที่จะดูจากคุณภาพชีวิตของผู้คน ลงทุนมหาศาลเพื่อให้ได้มาซึ่งตัวเลขบางชุดแล้วบอกว่า นี่คือคุณภาพการศึกษาไทย ทั้งที่ความหมายของคำว่า การศึกษา ที่ระบุไว้ในกฎหมายการศึกษาแห่งชาติ บอกไว้ว่า การศึกษา หมายถึง กระบวนการเรียนรู้เพื่อสร้างความเจริญงอกงามให้แก่บุคคลและสังคม
หากเป็นจริงดังว่า การศึกษาไทยจะเป็นอย่างไร
ความเห็น (4)
ผอ.ดร.ค่ะ
การศึกษาไทยอย่างไรนั้น หนิงไม่ค่อยถนัดอ่ะค่ะ เพราะไม่ใช่ครู อิอิ แต่ฝากว่า...ยังไงก็อย่าลืม การจัดการศึกษาของผู้พิการใน"สังคมไม่ทอดทิ้งกัน" ด้วยนะคะ
- สวัสดีครับท่านผอ.
- เพียงแค่เยาวชนไม่ดื้อรั้น เดินสวนทางความคิดกับครูอาจารย์ที่พร่ำสอน เยาวชนเหล่านั้นต้องได้ดีและเป็นคนมีคุณภาพด้วยครับ
- ขอบคุณท่านผอ.ครับ
ผอ.ขาอย่าคิดมากเลยว่าจะเปลี่ยนไปอย่างไร แค่ให้นักเรียน เรียนรู้ศีลธรรม จรรยาบัญ มีระเบียบวินัยมันก็มีอยู่เกือบทุกวิชา มันอยู่ที่ว่า ครูคนไหนมีความจริงใจแค่ไหน หักศอกเอามาผสมผสานกันบ้าง ต้องใจกระแทกใจ ถึงจะได้ใจนักเรียนมาเมื่อได้ใจมาแล้ว ครูว่าอย่างไร นักเรียนก็ว่าตาม ว่านอนสอนง่าย อย่าพึ่งไปติงกับระบบตรวจสอบเลย ก็พอๆกัน ผักชีโรยหน้า พร้อมๆกับแก้ผ้าเอาหน้ารอด ครูบางคนไม่มีความเสียสละ และจริงใจเลย สักแต่ว่าสอนๆ ส่วนครูท่านไหน เสียสละ และจริงใจอยู่คนเดียวมันก็ละเหี่ยใจอย่างนี้แหละคะ ดิฉันว่า ในฐานะท่านเป็น ผอ. ท่านก็ต้องควบคุมความประพฤติของคุณครูด้วย ว่าสอนกันอย่างไร นักเรียนถึงยังเกเรอยู่ รับผิดชอบในส่วนที่เป็นจริงของ ผอ. แหละคะ ปลูกฝังจิตสำนึก(กรมสามัญสำนึก)ให้กับครูที่อยู่ใต้ปกครองของท่านให้ดีที่สุดก็ดีแล้ว ส่วนนักเรียนโข่งคนนี้ มีหน้าที่เรียนก็เรียนไปด้วยมีกรมสามัญสำนึกที่ดี ที่มีอยู่ เรียนไปทำไมหวา เรียนพิสูจน์ความจริงอยู่นี่แหละ ครูคนไหนจริง