เอกสารอ้างอิงบทความเรื่องการครอบงำสื่อ

เชิงอรรถ

ส่วนที่ 1  

[1] ดูข้อมูลเพิ่มเติม [http://en.wikipedia.org/wiki/Destutt_de_Tracy] และ [http://www.econlib.org/library/Tracy/DestuttdeTracyBio.html]

[2]ปรีชา  ช้างขวัญยืน. ปรัชญาอุดมการณ์การเมือง (กรุงเทพ : สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย)  น. ๓.

[3]กาญจนา แก้วเทพ. อุดมการณ์ และ กลไกอุดมการณ์ (กรุงเทพฯ : สถาบันวิจัยทางสังคม จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย) น. ๑๗ – ๑๘.

[4] การที่ผมยกอุดมการณ์ของเด เตรซีขึ้นก่อนนั้นเพื่อต้องการชี้ให้เห็นที่มาโดยสังเขปของคำ แต่อุดมการณ์ของกรัมชี่นั้นต่างกับของเด เตรซี และต่างจากการตีความของมาร์กซิสม์คนอื่นๆ อุดมการณ์ของกรัมชีนั้นมีความหมายว่าระบบของความคิด (System of Idea) ดู วนัส ปิยะกุลชัยเดช, “ความสัมพันธ์ระหว่างแนวคิดการครองความเป็นใหญ่ และอุดมการณ์ของกรัมชี่,” (วิทยานิพนธ์ คณะรัฐศาสตร์ สาขาการปกครอง มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ๒๕๔๘.) น. ๑๒๙.

[5] มัทนา เจริญวงศ์(แปล และเรียบเรียง), “การศึกษาสื่อมวลชน แกรมชี่กับทฤษฎี Hegemony และ Ideology,” เผยแพร่ใน[www.midnightuniv.org]

[6] Darren G. Lilleker. Key Concept in Political Communication. London · Thousand Oaks · New Delhi : SAGE Publication. (2006). P. 89 – 91.

[7] Paul Ransome. Antonio Gramsci : a new introduction. New York · London · Toronto · Sydney · Tokyo · Singapore : Harvester Wheatsheaf. (1992). P. 3.

[8] Paul Ransome. ib. p. 132 – 133.

[9] Perry Anderson, ‘Origin of the Present Crisis,’New Left Review (no.100). p. 209.

[10] Paul Ransome. ib. p. 148.

[11] See Paul Ransome. ib. p. 138 – 144, 180 - 183.

[12] กาญจนา  แก้วเทพ. การศึกษาสื่อสารมวลชนด้วยทฤษฎีวิพากษ์. กรุงเทพ : Thaicoon · Higher Press. (๒๕๔๗) น. ๑๕๐.

[13] วนัส ปิยะกุลชัยเดช, “ความสัมพันธ์ระหว่างแนวคิดการครองความเป็นใหญ่ และอุดมการณ์ของกรัมชี่,” (วิทยานิพนธ์ สาขาการปกครอง คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ๒๕๔๘.) น. ๒๕๙.

[14] วนัส ปิยะกุลชัยเดช, เล่มเดียวกัน น. ๒๐๙. ประเด็นที่มีการถกเถียงในคำนิยาม และมิติอื่นๆสามารถดูเพิ่มเติม Paul Ransome. Antonio Gramsci : A New Introduction. Hertfordshire : Harvester Wheatsheat(1992) p.127 – 130, 174 – 177.

[15] ดู ธเนศ วงศ์ยานนาวา, “ไปดูนาวา(เสรี)ประชาธิปไตยล่มที่ปากอ่าว,” (เอกสารประกอบการประชุมรัฐศาสตร์ และรัฐประศาสนศาสตร์ในส่วนภูมิภาค(ภาคใต้), ๒๕๔๙) น. ๑.

[16] Paul Ransome. อ้างแล้ว. p. 138 – 144.

ส่วนที่ 2 

[1] กาญจนา  แก้วเทพ. การศึกษาสื่อสารมวลชนด้วยทฤษฎีวิพากษ์. กรุงเทพฯ : thaicoon (๒๕๔๗) น. ๑๐๙.

[2]Antonio Gramsci. “The Intellectuals”, in Selections from the Prison Notebooks. Q. Hoare and G. N. Smith (Trans. and Ed.) New York : International Publishers, (1971)p. 3 - 23; เผยแพร่ใน [http//www.marxists.org/] ในเอกสารภาษาอังกฤษกล่าวถึงปัญญาชนว่ามี ๒ แบบ แต่กาญจนา(๒๕๔๗ : ๑๔๔ – ๑๔๖) กล่าวถึง ปัญญาชนหัวก้าวหน้า(progressive intellectual)มาอีกแบบหนึ่ง แต่งานชิ้นนี้ยึดเอางานแปลภาษาอังกฤษเป็นหลักจึงไม่ได้รวมไว้ด้วย

[3] กาญจนา  แก้วเทพ. การศึกษาสื่อสารมวลชนด้วยทฤษฎีวิพากษ์. (๒๕๔๗) น. ๑๑๐.

[4] Stuart Halinsworth, “Hegemony and Intellectual,” in Gramsci's Hegemony theory and the ideological role of the mass media. เผยแพร่ใน[http://www.cultsock.ndirect.co.uk/]

[5] กาญจนา  แก้วเทพ. การศึกษาสื่อสารมวลชนด้วยทฤษฎีวิพากษ์. (๒๕๔๗) น. ๑๕๐.[6]John Fiske. Television Culture. (1987 : 47) อ้างใน Stuart Halinsworth, “The constant struggle of Hegemony,” ใน เพิ่งอ้าง.

 

เอกสารอ้างอิง

กาญจนา  แก้วเทพ. การศึกษาสื่อสารมวลชนด้วยทฤษฎีวิพากษ์. กรุงเทพฯ : thaicoon , ๒๕๔๗.

กาญจนา แก้วเทพ. อุดมการณ์ และ กลไกอุดมการณ์ (กรุงเทพฯ : สถาบันวิจัยทางสังคม จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).

ธเนศ วงศ์ยานนาวา, “ไปดูนาวา(เสรี)ประชาธิปไตยล่มที่ปากอ่าว,” (เอกสารประกอบการประชุมรัฐศาสตร์ และรัฐประศาสนศาสตร์ในส่วนภูมิภาค(ภาคใต้), ๒๕๔๙.

ปรีชา  ช้างขวัญยืน. ปรัชญาอุดมการณ์การเมือง (กรุงเทพ : สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย). ๒๕๓๓. ปรีชา เอี่ยมพงศ์สานต์, “ทฤษฏีชนชั้นกลาง,” ใน ชนชั้นกลางบนกระแสประชาธิปไตยไทย. สังศิต พิริยะรังสรรค์, ผาสุก พงษ์ไพจิตร(บก.) กรุงเทพฯ : 179, ๒๕๓๖.

มัทนา เจริญวงศ์(แปล และเรียบเรียง), “การศึกษาสื่อมวลชน แกรมชี่กับทฤษฎี Hegemony และ Ideology,” เผยแพร่ใน[www.midnightuniv.org]

วนัส ปิยะกุลชัยเดช, “ความสัมพันธ์ระหว่างแนวคิดการครองความเป็นใหญ่ และอุดมการณ์ของกรัมชี่,” (วิทยานิพนธ์ คณะรัฐศาสตร์ สาขาการปกครอง มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ๒๕๔๘.)

Chandler, Daniel. , “Marxist Media Theory,” at [http://aber.ac.uk/media/Documents/Marxism/ Marxism.html/]

Dean, Mitchel. “ ‘Michel Foucault : ‘A man in Danger’,” in Handbook of Social Theory. George Ritzer and Barry Smart(eds.). London : Sage Publication.

Gramsci, Antonio. “The Intellectuals”, in Selections from the Prison Notebooks. Q. Hoare and G. N. Smith (Trans. and Ed.) New York : International Publishers, (1971)

Halinsworth, Stuart. , “Gramsci's hegemony theory and the ideological role of the mass media,” at [http://www.cultsock.ndirect.co.uk/]

Ransome, Paul. Antonio Gramsci : A New Introduction. Hertfordshire : Harvester Wheatsheat(1992) p.127 – 130, 174 – 177. 

[http://en.wikipedia.org/]

[http://www.econ lib.org/]