เมื่อนายสั่งการ...แต่เราไม่อยากทำตาม
ตรงไปตรงมาเลย....ต้องอธิบายว่าไม่เห็นด้วยยังไงเราไม่สะดวกอย่างไรอย่างตรงไปตรงมาไม่ว่าจะเป็นกับเจ้านาย กับเพื่อนควรแสดงแจ้งเหตุที่ไม่เห็นด้วยตามสั่งให้ทราบ ....
หลายวันก่อนดิฉั้นต้องไปราชการในเรื่องที่ตัวเองมีความเห็นว่าห่างไกลจากสายงานของตัวเอง..."เพื่อพิจารณาการเข้าร่วมประชุมจริงๆภาษาอ่อนประมาณนี้ยังมีช่องให้ดิฉั้นพิจารณาว่าไม่ไป ได้ในทันที"
แต่ด้วยความที่ดิฉั้นเป็นคนไม่ดื้อ...จึงทบทวนแล้วทบทวนอีกว่าจะบอกหัวหน้าว่าอย่างไรดีในการไม่ไปร่วมโครงการ
คิดอยู่สองวันงานนี้ไม่ไปได้มั้ยคะ?...ขึ้นต้นด้วยการถามก่อนแน่นอนต้องเตรียมคำตอบไว้ในใจสำหรับการถามกลับ....ทำไมติดอะไร?...ในใจจริงๆแล้วดิฉั้นติดอยากส่งลูกในวันแรกของการเปิดเทอมหากเลี่ยงรายการไปราชการได้ก็น่าจะดี แต่ถ้าบอกแบบนั้นเดี๋ยวเจ้านายจะหาว่าเราเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตน...คงต้องควานหาเหตุผลที่สมน้ำสมเนื้อ...
คืออย่างนี้ค่ะ....
ดิฉั้นไม่ชอบการไปเข้าร่วมโครงการที่มีคนร่วมเยอะๆค่ะ..คิดว่ามันฉาบฉวยแล้วไม่น่าจะได้อะไรมากประการที่สองหัวข้อมันต่างจากเนื้อหางานของดิฉั้นกลัวฟังไม่รู้เรื่องอีกอย่างวันที่จะต้องไปเป็นวันเปิดเทอมลูกด้วยไม่อยากไปไหนอยากส่งลูกไปโรงเรียนในวันเปิดเทอม..วันแรก
เจ้านายตอบ
...ก็ลองหาคนอื่นไปแทนดูก็แล้วกันอยากให้ไปร่วมสังเกตการจัดประชุมใหญ่ๆ ในระดับประเทศที่เขาจัดครั้งละเป็น พัน พันคนว่าเขาจัดกระบวนการกันอย่างไร ดูมาให้หมดทั้งการจัดระบบลงทะเบียน การรับแขก...การแจกเอกสารการจัดที่กินอาหาร...ฯลฯ.....ที่สำคัญรายการนี้ไม่มีค่าใช้จ่ายถือเป็นการหาประสบการณ์แบบไม่ต้องลงทุนผมมองว่าเป็นประโยชน์ ถ้าไม่สะดวกก็จัดใครไปแทน ท่านยืนยันการตัดสินใจตามที่สั่งการว่าจะให้มีคนไปร่วมรายการนี้...
ดิฉั้นยิ่งคิดหนักกว่าเก่า "หาคนอื่นไปแทน".....คนอื่นก็มีลูกเหมือนกัน โรงเรียนเปิดเหมือนกัน มีวิถีชีวิตของตนเช่นกันยิ่งเดือดร้อนไปที่คนอื่นอีกทอดอันเนื่องมาจากความไม่สะดวกหรือการไม่อยากไปของตัวเอง.....วางเรื่องนี้ไว้ก่อนค่อยคิดใหม่...ยังมีเวลาคิด
อีกวันมีโทรศัพท์มาถามไปอบรมรายการนี้หรือเปล่า...บังเอิญผู้บริหารติดประชุมหมดเลยสั่งกองพี่ 1คน กองเธอ 1คน ค่ะน้องก็กำลังตัดสินใจอยู่ไม่ค่อยอยากไป...ไม่ชอบไปสัมมนาที่คนมากๆ...
....อย่าคิดมากนายสั่งก็ไปๆ....ท่านเห็นแล้วว่ามีประโยชน์กับเรา..ใครๆก็ติดธุระไม่อยากเปลี่ยนวิถีชีวิตทั้งนั้นหล่ะ"ไปเถอะคิดว่าไปทำประโยชน์ให้ประเทศ....ไปเป็นเพื่อนพี่ด้วย"
จริงสิ...ทุกคำสั่งของนายมีเหตผลเสมอ..จะเป็นเหตผลทางอ้อมหรือทางตรงหากไม่ติดอะไรมากก็ควรปฏิบัติตาม ตัวเองก็เป็นนายน้อยๆอยู่เหมือนกันหลายคราเวลาพูดบอกอยากให้ลูกน้องไปราชการหรือดูอะไรทำอะไรที่ไหนแล้วลูกน้องไม่ทำตามที่บอกเรา...เอ!หรือ..หาว่าเราสั่งเวอสั่งวา..พาลไม่สบายใจอยู่ตั้งหลายวัน.....งานนี้เข้าใจเขาเข้าใจเรา...
ว่าแล้วดิฉั้นก็คิดได้..เดินไปบอกนายว่า..หนูเปลี่ยนใจไปตามที่ท่านพิจารณาสั่งการแล้วค่ะขอบคุณค่ะสำหรับโอกาสที่ยื่นให้แล้วหนูจะเก็บเกี่ยวเอาประสบการณ์ที่เก็บได้มาฝากนะคะ
และแล้วดิฉั้นก็ได้ไปร่วมงาน"ร่วมเรียนรู้กระบวนการทำธรรมนูญสุขภาพของคนไทย" งานนี้มีผู้เข้าร่วมเรียนรู้กระบวนการ 1,400 คน จัดที่หอประชุมสหประชาชาติ...งานนี้เก็บเกี่ยวเอาเรื่องดีๆ มาฝากมากมายนึกขอบคุณเจ้านาย(ในใจ)ที่สั่งการให้ดิฉั้นไปรอติดตามเรื่องดีๆจากการประชุมในบันทึกถัดไปนะคะ
ความเห็น (4)
จะรอติดตามตอนต่อไปนะคะ
- มากำลังใจ
- สู้ๆๆครับพี่เมตตา
- รอฟังรายงานทางบันทึก
- อย่าลืมเขียนชื่อใส่กระเป๋าด้วยนะครับ
- กันหลง
- อิอิอิๆๆ
โห...โดน!! มากเลยค่ะคุณจิ๊บขา
แล้วเนี่ย...หนิงก็จะไปศูนย์ประชุมสหประชาติเหมือนกันค่ะ แต่คนละงานนะคะ หนิงไป 21-24 พย. ประชุมICAT2007( International Conference Accesible Tourism ) เกี่ยวกับสิ่งอำนวยความสะดวกในการท่องเที่ยวของผู้พิการอ่ะค่ะ
ใจจริงๆไม่อยากไป เพราะเป็นภาษาอังกฤษ เอ๊ย...ไม่ใช่ ( อิอิ ) เพราะเปิดเทอมแล้ว ต้องเป็นนักเรียนโข่ง เทอมนี้ต้องทำตัวดีดีหน่อยค่ะ แล้วไม่รู้อะไรเดือนนี้ เดินทางไปราชการบ่อยซะ ( กทม. 3 เที่ยว ) จนน้องๆที่เรียนด้วยกัน บอกว่า เดินทางไปราชการเป็นงานของเรา 555
สวัสดีครับพี่เมตตา..
อ่านบันทึกนี้แล้วต้องขอบคุณมากครับที่ให้ข้อคิดดีๆ ผมเจอบ่อยๆครับ...ด้วยความที่เป็นคนใจง่าย อ่ะครับ ..นายก็มักจะสั่งงานแบบที่ขัดใจเราอยู่เสมอ ถ้าหาใครทำไม่ได้ก็มักจะมาลงเป็นประจำ..ทั้งที่บางงานก็ไม่เกี่ยวข้องกับหน้าที่ซักนิด นายก็เพียงแต่บอกว่า "ไปแทนพี่หน่อยล่ะกัน"...ก็คิดแบบพี่แหละครับ..นายย่อมมีเหตุผล และถูกต้องเสมอ..เราก็คิดว่าเป็นโอกาสสำหรับการเรียนรู้...คิดแบบนี้มีแต่ได้กับได้ครับพี่...สู้ๆๆๆ