เรื่องเล่าเล่น ๆ !!!!!! มหัศจรรย์เด็กไทย
เมื่อวานกับวันนี้ได้มีโอกาสร่วมงานกับครูพิสูจน์ ???? อย่าสำคัญผิดว่าครูพรรณาจะเก่งนะคะ ครูพิสูจน์เขามีเมตตาอยากให้ครูพรรณาไปเปิดหูเปิดตากับโลกภายนอกบ้าง โดยมอบหมายหน้าที่แต่งหน้าเด็กที่เป็นนักแสดงให้ ......... เวรซะไม่มีครูพิสูจน์เขาคงหวังพึ่งเราเต็มที่ ค่าที่เด็กต้องขึ้นเวทีใหญ่ เวทีเล็ก เวทีย่อย เอาให้มันกันเลยแหละ และก็มันจริง ๆ ด้วย เด็กอะไรมหัศจรรย์จริงๆๆๆๆๆ เล่น 3 ชั่วโมงไม่ต้องหยุด (วันแรก ๒ เวที ) น้ำก็ไม่ได้กิน ยืนเดิน ไม่มีการนั่ง พอเสร็จการแสดงแล้วบรรดาเธอ ๆ ทั้งหลายยังมีหน้าที่ต้องรีบไปกินอาหารและทำเวลาในการเดินชมงานอีก ๒ ชั่วโมง...........ครูพรรณากลับถึงบ้านสลบ.....(ไม่ได้ทำงานหรอกค่ะแค่นั่งเป็นกำลังใจและเฝ้าของให้เด็กเท่านั้น ...งงงงนั่นสิคะ...งงงงงง.... ครูพรรณายังไม่รู้จักเครื่องสำอางค์เลย ลองไปเดินโลตัส เห็นมีขายเยอะแยะไปหมด แต่และอย่างก็บอกชื่อเป็นภาษาต่างประเทศ และใช้ทำอะไรบ้างก็ไม่รู้ ...สุดท้ายซื้อไม่ได้ต้องไปพึ่งร้านลูกศิษย์ >>>>เปล่าค่ะ ...วานให้ไปซื้อและต้องมาจดอธิบายให้ครูฟังว่าอะไรใช้ทำอะไรและใช้อะไรก่อนอะไรหลัง.....เป็นอะไรดีนะคะชาตินี้อย่าได้เจออีกเลยเครื่องสำอางค์ >>> งานนี้คิดถึงอาจารย์ วนิดา ขำแผลง เพื่อนที่ลาลับโลกแล้ว ...นี่ถ้าเธอยังอยู่ครูพรรณาก็คงไม่ลำบากเท่านี้ เมื่อก่อนก็แค่ช่วยถือถุงเครื่องแต่งหน้าให้เท่านั้น<<<<
พอรุ่งเช้าถามเด็ก ๆ ว่าเป็นอย่างไรบ้างเมื่วานนี้สนุกไหม เด็กบอกสนุกมาก กลับบ้านสลบไปหลายคน ..วันนั้เลยนอนตื่นสาย..เช้านี้ยังไม่ได้กินข้าวกันเลย ไม่เป็นไรวันนี้ครูจะพาแวะปั๊ม ปตท. จะได้กินข้าวกัน ไอ้ปั๊ม.....J.เตอร์แมน คนมันเยอะมากเกินไปกว่าจะได้กินคงยืนขาหักกันก่อนแหละนะ ....แล้วก็ดวงดีเราเลี้ยวรถเข้าไปจอด ปตท. โชคดีจังคนน้อยมาก....ไหนคะร้านข้าว........อ้าว !??!?!? แม่เสียน สุ ๑,๐๐๐ หายไปไหนมีแต่โต๊ะเปล่า ๆ ..... เฮ้ย ๆ !!!! มีร้านสะดวกซื้ออยู่ตรงนั้น มาม่าเถอะ ดีดี ......ทำไมไปนานจัง ...... อาจารย์คะแม่ค้าเพิ่งใส่น้ำร้อนในกระติกค่ะ รอนานหน่อย ถ้างั้นก็ร้านค็อกแค็กก็แล้วกันนะ ( กินบนรถ และออกช่องทางที่เขากำลังทำทาง ปทุมธานี ) คนขับบอกว่าไวดีรถไม่ติดเพราะไปเร็วไม่ได้ ....แล้วก็ไวดีจริง ๆ เราไปมา ๒ วัน แล้ว คนขับรถคิดถูก เขาให้ความเห็นว่า...คนมักกลัวทางไม่สะดวก จึงเลี่ยงไปใช้ทางเรียบ พวกเราอยู่บ้านนอกบอกสำบายมาก ..งานนี้ผู้ว่าเมืองปทุมยิ้มแก้มแตกเลย+++++คิดได้ไงเนอะ ) ในงานต่อนะคะ วันที่ ๒ นี้เราเล่น ๒ รอบอีกแหละ รอบแรกเขา ( ไม่รู้ใคร )ไม่คิดจะบันทึกภาพ พอเราเล่นจบจะลงจากเวที เดี๋ยว ๆๆๆ ก่อน ขอบันทึกภาพและเสียงใหม่ได้ไหม อ๋อได้ค่ะสบายมาก เมื่วานบอกเล่นเวทีเดียว ก็ได้เล่น ๒ วันนี้บอกแสดงเวทีเดียวแต่ไม่ได้บอกว่าแสดง ๒ รอบ ( แบบขอดูผลงานไม่ไว้ใจว่างั้นเถอะ >>> ครูพรรณาขอเสนอความเห็น งบประมาณมีช่วยจัดสรรไอ้แผ่นบันทึกให้มันดะไปเลย อีไหนไม่ดีก็ลบทิ้งซะเนอะ <<< ยังมหัศจรรย์ไม่พอ......พอเล่นเพื่อบันทึกเสร็จแล้ว ครูพิสูจน์บอกจะต้องไปแสดงอีกเวทีหนึ่ง เป็นอันว่าวันนี้มหัศจรรย์กว่าเมื่อวันวาน .......กระซิบว่า วันวานยังหวานอยู่ ....วันนี้เด็ก ๆ บอกว่าขอกลับบ้านเร็ว ๆ หน่อยนะ เพราะเดินไม่ไหวแล้ว.................ครูพรรณาต้องขอขอบคุณครูพิสูจน์ที่มีเมตตา และได้พบกับมหัศจรรย์เด็กไทย ...ซึ่งมีมากกว่าเพลงอีแซว ...แล้ววันหลังจะเก็บตกมาเล่าอีกนะคะ
ความเห็น (2)
ครูตุ๊กแกค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์
มหัศจรรย์จริงๆงานนี้ หนูไป 3 วัน รวมวันจัดสถานที่ด้วยเป็น 4 วัน ไม่ได้ไปดูอะไรเลย มัวแต่รับแขกที่เข้ามาเยี่ยมเยือนที่บู๊ทของโรงเรียนหนูซะขาแข็ง(ไม่มีโอกาสได้นั่งเลยค่ะ) มีคนเข้ามาเยอะมาก(มากจนบู๊ทข้างๆอิจฉา อิ..อิ) ได้กินข้าวกลางวันตอนบ่าย 2 บ่าย 3 ทุกวัน เฮ่อ!
หนูเห็นอาจารย์ในปั๊ม JET แต่ไม่ทันได้ทักคนเยอะค่ะ
-นั่นแน่ แมงหวี่หัวเขียวต้องบินไปบอกแน่เลย ( แมงวันตัวใหญ่บินซอกแซกไม่ได้รถมันติด )
- กำลังคิดถึงอยู่เชียว อยากติดต่อสาวน้อยมหัศจรรย์ นักเล่านิทานคนเก่งของโรงเรียนท่าไชย จังเลย จะติดต่อให้น้องหนูไปธิตการเล่านิทานให้พี่ ชาว บ.ล. ได้ชื่นชมน่ะ งานนี้ไม่มีค่าตัวนะ มีแต่กำลังใจ ( ผลประโยชน์ต้องมาก่อน )
- คราวหน้าถ้ารู้ว่าต้องไปเมืองทองฯ นะจะเตรียมห่อข้าว โอ่งน้ำ ไปด้วยแบบที่ครุอ้อยเขาแนะนำเลยเชียว
- เสร็จงานแล้วก้ชื่นใจใช่ไหมจ๊ะ สู้ ๆ ๆ ๆ ต่อปาย.....