ความรู้นั้นหนอคือกิเลส
ยิ่งรู้ ยิ่งสร้างกิเลส เพราะความรู้ทุกวันนี้แฝงไปด้วยกิเลส
กิเลสของคนที่อยากรู้ กิเลสของคนที่อยากให้เรารู้ กิเลสของคนที่อยากได้ความรู้ กิเลสของคนที่อยากขายความรู้
ความรู้เรื่องกิเลสนั้นเป็นเครื่องดับกิเลส
ยิ่งรู้ ยิ่งลดกิเลส ยิ่งมีตัวรู้ยิ่งลดกิเลส ยิ่งรู้ถึงและเท่าทันยิ่งป้องกันกิเลส
กิเลสจะมองได้ชัดถ้ามีศีลมากรองและกั้น
ศีลจะเป็นเครื่องวัดความอยาก อยากรู้ อยากมีความรู้ อยากกอบโกยความรู้เพื่อ.....ฯลฯ
กิเลสจะเห็นได้ชัดถ้ามีสติรู้ทัน ทันรู้ ทันคิด สมาธิจะทันติดมันทุกครั้งที่เกิด
สติและสมาธิจะเป็นสร้างตัวรู้ หรือชุดความรู้อีกชุดหนึ่ง ซึ่งเป็นชุดความรู้ที่ประภัสสร เป็นชุดความรู้ที่ใสไร้ธุลีแห่งกิเลส
เมื่อมีตัวรู้มามองความรู้ คราวนี้เราก็จะสนุกในความรู้ที่เกิดจากการมองความรู้ที่อุดมไปด้วยกิเลส
เมื่อมีตัวรู้มาจับความรู้ คราวนี้เราก็จะสุขในความรู้ที่เกิดจากการใช้ความรู้ที่ไร้ซึ่งกิเลส
เมื่อมีตัวรู้มาจับความรู้ สุดท้ายเราก็ไม่มีความอยากรู้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เราก็จะ “ไม่มีความรู้” ตลอดไป...
อย่างนีได้ไหมครับ(คิดเอาเอง)
รู้(ปัญญา)น้อยอยาก(กิเลส)มาก
รู้(ปัญญา)มากอยาก(กิเลส)น้อย
ไม่รู้(ปัญญา)ยิ่งอยาก(กิเลส)
อยาก(กิเลส)ไม่รู้(ไร้ปัญญา)