เปิดท้ายใส่บาตร ตักบาตรพระร้อย

                  26 ตุลาคม 2550  ผมเดินทางไปร่วมการประชุมนำเสนอ Best Practices ของแต่ละกลุ่ม ในสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษานนทบุรี เขต1  ที่ อำเภอกบินทร์บุรี จังหวัดปราจีนบุรี    สถานที่ที่ไปตามที่ผู้รู้ บอกว่า มี Ozone เป็นลำดับ 7 ของโลก  ที่รีสอร์ทบ้านทะเลหมอก   เท่าที่สังเกต  คนที่อยู่ที่นี่มีความสุขดี  สมกับภูมิอากาศที่เป็นอยู่โดยรอบ     เพราะอากาศกำลังดี  ช่วงบ่ายที่ไปถึงบริเวณที่พักจะเห็นเมฆ  หมอก คลอเคลีย อยู่ที่ยอดเขาไกล ๆสวยงามมากเลย   ( สมกับที่ ททท เขาโฆษณา  เที่ยวเมืองไทย  ไม่ไปไม่รู้ )  แต่ที่จะเล่าตามที่จั่วหัวไว้  เป็นอย่างนี้  ช่วงขาไปทำกิจกรรมแรกต้องผ่านตลาด ก.ม.79 ทางขวามือของถนน มีการประดับดอกไม้บนไม้โค้งที่ทำเป็นซุ้มไว้  สัก  10 ซุ้มได้  ทำให้สงสัยกันว่า ( คนบนรถที่นั่งไป ) คงมีงานใหญ่ซักอย่าง แต่ไม่รู้ว่างานอะไร จนวันรุ่งขึ้น  เราต้องผ่านบริเวณตลาดนี้อีกครั้งหนึ่ง  จึงถึงบางอ้อทั้งคันรถ  เพราะมองไปที่เขาจัดซุ้มไว้ นั้น   จะมีรถยนต์ ปิคอัพ และรถยนต์นั่งธรรมดา  จอดเอาท้ายเข้าหากัน  เว้นระยะไว้พอสมควร  ในรถแต่ละคันจะมีถุงเล็กๆ ใส่ข้าวสาร อาหารแห้ง  ผลไม้  ดอกไม้  เตรียมที่จะใส่บาตร กัน  เพียงแต่บรรยากาศที่เป็นใจ  ถึงจวนเพล ก็ยังรอพระ  เพื่อที่จะใส่บาตรกันอยู่   จึงทำให้รู้ถึงประเพณีการตักบาตรของชาวเนินกัน   
                   พอกลับมาถึงบ้านในวันรุ่งขึ้นได้ยินเสียงเครื่องเรือดัง มาแต่ไกลๆ ทำให้นึกขึ้นได้ว่า  ช่วงนี้ชาวบ้านที่อยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา  เขาตักบาตรพระร้อยกัน  น้ำกำลังท่วมไม่สูงมากนักกำลังดี  เหมาะสำหรับ  ประเพณีการตักบาตรออกพรรษา ( เดิม เท่าที่ได้อ่านหนังสือ ของดีเมืองปทุม ที่ อ.ทองคำ  พันนัทธี และอ.วีรวัตน์  วงศ์ศุปไทย  ได้เขียนเอาไว้ดังนี้  เมื่อสมัยเดิม นั้น การรับบิณฑบาต ของพระ ที่ใช้เรือ  จะนำเรือมาร้อยต่อ ๆกัน  แล้วเลื่อนไปรับการใส่บาตรไปเรื่อยๆ จนกว่าจะถึงคนสุดท้าย ) เวลานี้ ที่บริเวณวัดที่อยู่ริมแม่น้ำ  กำลังจัดตักบาตรพระร้อยอยู่พอดี  ถ้ามีเวลาลองไปเยี่ยมชมรับรองว่าเป็นบุญตาของท่าน ๆ เลยทีเดียว