ไปซ้อมแสดงเพลงอีแซวทรงเครื่อง..
เรื่องเวสสันดร..
ที่บ้านแม่ขวัญจิต ศรีประจันต์...
ผมจะเป็นดาราหน้ากล้องบ้างแล้ว
เมื่อวันที่ ๒๘ ตุลาคม ๒๕๕๐ ผมได้รับเชิญ จากมหาวิทยาลัยหอการค้าไทย โดยทีมงานของผศ.บัวผัน สุพรรณยศ ครูประกายเพชร ปี ๒๕๕๐ ท่านจะจัดการเสวนา และมีการแสดงเพลงอีแซวทรงเครื่องเรื่องเวสสันดร แสดงโดยกลุ่มรักษ์เพลงพื้นบ้าน ที่ประกอบด้วยครู อาจารย์ จากสถาบันอุดมศึกษา และจากโรงเรียนมัธยมศึกษา ซึ่งในจำนวนนี้มีผมอยู่ด้วย การแสดงครั้งนี้จะบันทึกภาพไว้เผยแพร่ด้วย นอกจากนี้ทราบว่าจะนำไปทูลเกล้าทูลกระหม่อมถวายสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาสยามบรมราชกุมารี
มหาวิทยาลัยหอการค้าไทยนัดให้มาซ้อมกันที่ บ้านแม่ขวัญจิต ศรีประจันต์ ตำบลสนามชัย อำเภอเมืองฯ จังหวัดสุพรรณบุรี การซ้อมกำหนด ๒ วันคือวันที่ ๒๗และ ๒๘ ตุลาคม ๒๕๕๐ มีแม่ขวัญจิต ศรีประจันต์ ศิลปินแห่งชาติเป็นที่ปรึกษาและช่วยฝึกซ้อม มีคุณสุจินต์ ศรีประจันต์(ชาวบางงาม)ศิลปินดีเด่นจังหวัดสุพรรณบุรี ช่วยฝึกสอนร่วมด้วยทีมงานของแม่ขวัญจิต เช่นคุณสำเนียง และนักดนตรีประกอบจังหวะอีกหลายคน
ผมมาซ้อมได้วันเดียวเพราะวันที่ ๒๗ พานักเรียนไปแสดงเพลงอีแซว ที่วัดเขากำแพง ผศ.บัวผัน เป็นผู้กำกับ มอบบทชูชกให้ผม..
ดังนี้
ฉาก ๓/๑ชูชก จะยกกลอนย้อนกล่าว ถึงอ้ายเฒ่าชรา
มีภรรยา สาวรุ่นวิไล
ยากจนข้นแค้น ขาดแคลนข้าวของ
ขอทานเลี้ยงท้อง ไม่ได้ท้อพระทัย
มีเมีย(วัยรุ่น)สวยรุ่นสาว รูปร่าง(สาวหุ่น)สดสวย
แต่ว่าเรามันซวย แก่เสียจนตาใส
มีกระท่อมประทับ ปลูกอยู่(กับ)ริมทาง
มีรั้วกั้นระหว่างกลาง มิให้ใครกร้ำกราย
แล้วก็เขียนหนังสือ (เป็นสื่อ)บอกเสียให้รู้
ว่าหมาดุน่าดู เข้ามาใกล้ไม่ได้ ฉาก ๓/๓
ชูชก ตอบอมิตดา
...............เฒ่าชรา ตอบว่าน้องเอย
แม่เนื้ออุ่นเอ๋ย น้องอย่าเคืองระคาย
พี่จะไปหา ทั้งทาสาและทาสี
ตามแต่มันจะมี อยู่ที่ไหน
พี่ได้ยินข่าว เขาลือฉาวกระฉ่อน
ว่าพระเวสสันดร นั้นไม่ทรงเสียดาย
ทรงอุทิศเป็นทาน ไม่มีการหวงห้าม
แม้เลือดเนื้อก็ทำ โดยไม่ท้อพระทัย
แม่อมิตดา พี่จะลาจร
ไปขอพระเวสสันดร มาให้ได้
ให้ตั้งคอรอพี่ อยู่ที่นี่เถิดหนา
ผัวรักจะลา ไปหาเอามาให้
บรรยากาศการซ้อมเป็นไปด้วยความสนุกสนาน เป็นกันเอง ได้ทั้งความบันเทิงและสาระ บางคนก็มืออาชีพ บางคนก็มือใหม่หัดขับเคยแต่ดุแต่ว่าเด็กว่าขี้เกียจท่องเนื้อ ขี้เกียจซ้อม คราวนี้ถึงคราวครูบ้างก็ชักจะเริ่มรู้สึกตัว ว่าที่เคยว่าเด็กไว้กรรมกำลังจะตามทัน คนที่เหนื่อยที่สุดก็คงจะเป็นครูสุจินต์ ศรีประจันต์ เพราะต้องทำให้ดู ร้องให้ฟังแทบทุกบทบาทตั้งแต่พระเวสสันดร ถึงชูชก แม่ขวัญจิตก็เหงื่อหยดทีเดียวเพราะลูกศิษย์แต่ละคนก็สนอกสนใจไต่ถามไม่ห่าง
ซ้อมเสร็จไป ๑ รอบ ก็หยุดพักรับประทานอาหารกันเป็นอาหารตามสั่ง ไปซื้อ ตามเมนู ข้าวกล่อง ผู้กำกับดูแลเลี้ยงดูทั้งคาวหวาน
ถ้าถามว่าใครแสดงบ้างผมก็จำชื่อได้ไม่หมด จำได้เฉพาะคนที่คุ้นหน้า เช่น อาจารย์ศรีอัมพร ประทุมนันท์ จากโรงเรียนอนุบาลวัดป่าเลไลยก์ (มาพร้อม อาจารย์อภิชาต)อาจารย์สุรินทร์ ภู่แก้ว จากโรงเรียนวัดวังกุ่ม อาจารย์โอฬาร(โอฬารสมชื่อ)รัตนภักดี จากวิทยาลัยสหวิทยาการ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ศูนย์ลำปาง นอกจากนี้ก็มีอาจารย์จากโรงเรียนพระหฤทัยคอนแวนด์ โรงเรียนเพลินพัฒนา โรงเรียนบรรหารแจ่มใสวิทยา ๓ โรงเรียนบางหลวงวิทยา โรงเรียนเตรียมทหาร วิทยาลัยนาฏศิลป์สุพรรณบุรี และครูพิสูจน์ ใจเที่ยงกุล จากโรงเรียนบางลี่วิทยา
คงต้องซ้อมกันอีกหลายยก....กว่าจะขึ้นเวที..,ครับ