ประสบการณ์ดีๆในชีวิต

ไม่ใช่เรื่องง่าย และไม่ใช่เรื่องยาก กับการฝึกเด็กที่ต่างแดน ขอเพียงเรามีความตั้งใจ ปัญหาและอุปสรรคต่างๆที่เกิดขึ้น ย่อมผ่านไปได้

       ประสบการณ์ในครั้งนี้ยากจะลืมเลือน เพราะอะไรหรือค่ะ ก็เพราะเหตุผล 3 ประการข้างล่าง ที่ทำให้ดิฉันไม่อาจจะลืมเลือนได้ ก็คือ

1. ครั้งแรกในชีวิตที่ได้ไปต่างประเทศ
2. ครั้งแรกในชีวิตที่ต้องไปใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับคนที่เราไม่รู้จัก และ
3. ครั้งแรกในชีวิตที่ต้องไปใช้ชีวิตอยู่กินในบ้านหลังเดียวกันกับเด็กที่มีความต้องการพิเศษ

       เห็นไหมหล่ะค่ะว่าเป็นประสบการณ์ที่น่าจดจำแค่ไหน แต่สิ่งที่อยากจะมาเล่าประสบการณ์ให้อ่านคือ

           ความรู้สึกของคุณพ่อคุณแม่ เมื่อทราบว่าลูกสุดที่รักเป็นเด็กที่มีความต้องการพิเศษ ความรู้สึกแรกที่ทุกคนไม่สามารถปฏิเสธได้ คือ ช๊อก ร้องไห้เสียใจ โทษตัวเอง ว่าไม่จริง ลูกของฉันไม่ได้เป็นอะไร และที่สำคัญคุณแม่รู้ก่อนไปต่างประเทศเพียง 1 วัน ทุกท่านลองคิดดูสิคะว่า คุณแม่และสมาชิกในครอบครัวจะเกิดความเครียด ความวิตกกังวลมากน้อยเพียงใดที่ลูก/หลานของตนเองเป็นเด็กที่มีความต้องการพิเศษ แต่ในเมื่อชีวิตต้องดำเนินต่อไป ถึงวันเดินทางคุณแม่ก็ต้องเดินทางไปต่างประเทศพร้อมกับลูกน้อยสุดที่รัก ตลอดการเดินทางทุกท่านก็คงทราบดีนะคะ ว่าน่าจะเกิดอะไรขึ้น ณ.ช่วงเวลาแห่งความสับสน ว้าวุ่นใจ และการเดินทางที่ยาวนานกับการได้อยู่คนเดียว ไม่มีสิ่งไหนที่จะทำได้นอกจากการร้องไห้และร้องไห้ ที่ไม่รู้ว่าเราจะทำอย่างไรดีกับชีวิตที่ต้องดำเนินต่อไป ในความเครียด สับสน ว้าวุ่น คุณแม่ยังโชคดีที่มีคุณพ่อและสมาชิกทุกคนในครอบครัวได้หยิบยื่นความช่วยเหลือและกำลังใจให้กับคุณแม่

           หลังจากที่เวลาได้หมุนผ่านไปเปลี่ยนเป็นวันใหม่ ในสถานที่ใหม่ พอที่คุณแม่จะเริ่มตั้งสติได้ คุณแม่ก็ได้สอบถามผู้คนรอบข้างว่าใครมีลูกเป็นเด็กที่มีความต้องการพิเศษบ้างเพื่อที่จะได้รู้ว่าต้องทำอย่างไรกับลูกสุดที่รักของเราดี ในที่สุดคุณแม่ก็ได้พบกับเพื่อนพี่ชายที่มีลูกเป็นเด็กที่มีความต้องการพิเศษ หลังจากที่คุณแม่ได้ความรู้และไขข้อข้องใจให้กับคุณแม่มือใหม่ที่เพิ่งรู้ว่าลูกเป็นเด็กที่มีความต้องการพิเศษแล้ว ทำให้คุณแม่มองเห็นทางเดินในการดำเนินชีวิตของลูกว่าจะทำอย่างไร เพื่อให้ลูกสุดที่รักสามารถดำเนินชีวิตอยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุข

           เห็นไหมหล่ะค่ะว่า ในวันที่มืดมน หาแสงสว่างไม่เจอ แต่ถ้าเราเปิดประตูกำแพงแห่งความเสียใจ โทษตัวเอง กล้าเผชิญกับสิ่งที่เราเจออยู่ เราจะพบกับแสงสว่าง แม้ว่าในการเดินทางครั้งนี้จะมีขวากหนามและอุปสรรคต่างๆมากมายกว่าที่จะพบกับแสงสว่างนั้น แต่มันก็คุ้มค่ากับการได้พบแสงสว่างแห่งความจริงที่เราต้องเผชิญกับการก้าวไปด้วยกันกับลูกสุดที่รัก

            ขอเป็นกำลังใจให้กับการเดินทางที่อีกยาวไกลเพื่อไปถึงฝั่งฝัน ขอเพียงคุณพ่อคุณแม่ไม่ท้อ อดทน ใจเย็น สม่ำเสมอ สักวันเราต้องออกจากความมืดมนไปพบเจอแสงสว่างที่สดใสในวันหน้า

            ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้กับคุณแม่ คุณพ่อ และสมาชิกทุกคนในครอบครัว