พบกันที่...จันทบุรี


มานึกว่าเธอมีความเพียรในการดูแลเท้าคนขนาดไหน

   เห็นหัวข้อแล้วนึกถึงเพลงลูกทุ่งที่ดังสมัยหนึ่ง "พบกันที่จันทบุรี.....เจ้าคนดีงามนัก....... " วันนี้ผู้เขียนได้กลับมาจากการอบรมจากจังหวัดจันทบุรี หาดจ้าวหลาว ที่มีชื่อเสียงด้านการท่องเที่ยวของเมืองจันท์ และได้เข้ามาอ่านบล็อกของใครต่อใคร ด้วยความคิดถึง ก่อนจะรายงานตัวว่ากลับมาแล้ว และมีเรื่องแปลกๆมาเล่าสู่กันฟัง

   การไปอบรมคราวนี้ มีคนประมาณ80 คน จาก 11 อำเภอ บ้านที่จะพัก ก็มีทั้ง พัก สามคน สองคน แต่เนื่องจากคนของอำเภอผู้เขียนไป เหลือเศษ ที่ต้องไปนอนกับอำเภออื่น ผู้เขียนเลยให้ น้องๆ เขานอนกัน ส่วนตัว ก็ลงชื่อ แบบเสี่ยงเอา นอนกับใครก็ได้ และคิดว่า คนในแวดวงสาธารณสุขนี้ ถึงจะไม่คุ้นเคยกันมาก แต่ก็คงจะเคยเห็นหน้ากันบ้างแหละ นอนด้วยกันสองคืน ก็สนิทกันไปเอง

   แต่พอถึงเวลาเข้าที่พัก ผู้เขียนกับต้องแปลกใจกับคนที่จะพักด้วย เธอเป็นคนที่ผู้เขียนไม่เคยเห็นหน้าเลย แต่เมื่อเธอเข้ามาทักว่า พี่ชื่อบุญรุ่งใช่ไหม หนูขอพักกับพี่ เออ การเสี่ยงคู่ของเราก็ดีนะ อย่างน้อย น้องก็มีอัธยาศัยดี ตามหาเรา และมาแสดงความรู้จัก หน้าตาก็ผ่องใสดี 

    บ้านที่เข้าพักน่าอยู่ดี เป็นบ้านไม้ ปลูกแบบง่ายๆ เพดานและฝาห้องเป็นไม้กระดาน ห้องน้ำที่นี่แปลกมาก ไม่มีหลังคา แถมมีต้นจันผา ต้นทับทิม อยู่ในห้องน้ำด้วย อาบนำไปก็กลัวสัตว์ที่ชอบความชื้นเหมือนกัน แล้วก็เจอจนได้ มีเจ้าเขียดตะปาด 1ตัว กระโดดอยู่ได้ เหมือนเขาจะรำคาญพวกเรา แต่ก็อยู่ด้วยกันจนครบ 2 คิน

 เขียดดะปาด ไม่ใช่สิ่งแปลกที่ผู้เขียนจะเล่าให้ฟังค่ะ แต่เป็นคนที่ต้องมาพักด้วยกันต่างหาก กล่าวคือ บังเอิญเจ้าโทรทัศน์ที่ห้อง ก็ดูไม่ได้ ภาพไม่ชัด เสียงฟังไม่รู้เรื่อง ก็เลยเซ็ง ต่างก็เอาหนังสือที่ติดตัวขึ้นมาอ่านกัน ปรากฎว่า หนังสือของผู้เขียนชื่อ " ไอสไตน์พบ พระพุทธเจ้าเห็น" เป็นหนังสือที่เกี่ยวโยงระหว่างวิทยาศาสตร์ และพุทธศาสนา ที่ท่านทันตแพทย์สม สุจิรา เป็นผู้เขียน ร่วมกับประสบการณ์ปฏิบัติธรรมของท่านด้วย น่าสนใจมาก ส่วนหนังสือที่น้องเขาเอาออกมาอ่าน ก็เป็นหนังสือเกี่ยวกับการแผ่เมตตา การอุทิศส่วนกุศล ผู้เขียนรู้สึกดีขึ้นมาทันที เมื่อทราบว่าน้องเขาสนใจการปฏิบัติธรรมเช่นกัน น้องเป็นพยาบาล ที่เพิ่งจะย้ายมาลงสถานีอนามัยของอำเภอหนึ่ง เราจึงไม่เคยรู้จักกัน เราเลยสนทนาธรรมแลกเปลี่ยนกันจนดึก

  ฟังเธอเล่าเรื่องการดูแลคนไข้ แล้วประทับใจ ว่ามีความเมตตา ใส่ใจต่อคนไข้มาก ซ้ำยังมีลางสังหรณ์ค่อนข้างแม่นยำอีก เรื่องการดูแลคนไข้จะยกตัวอย่างให้ให้ได้ทราบสักหน่อย เธอมีจิตเมตตามาก เมื่อคนไข้เบาหวานมารักษาแผลที่เท้า ซึ่งมักจะเป็นแผลลึก หายยาก และส่วนมากคนไข้จะมีน้ำหนักตัวมาก ทำให้แผลเกิดการกดทับ ไม่หายสักที ประกอบกับคนไข้มักจะไม่รู้สึกเจ็บปวดเพราะเท้ามักจะชา ทำให้อาการของโรคที่เท้ากำเริบมากขึ้นเรื่อยๆ เธอได้ดูแลเท้าผู้ป่วยเบาหวานนี้ โดยการแต่งแผล ตัดขอบให้เรียบร้อย คว้านแผลให้สะอาด จนเห็นรูปร่างแผลชัดเจน ดีแล้ว( ไม่ต้องหวาดเสียวไป เพราะบอกแล้วคนไข้ไม่เจ็บ) จากนั้นเธอจะตัดโฟม มาหนุนแผล ขนาดเท่ากับเนื้อแผลที่หายไป และติดโฟมกับเท้า เพื่อว่าเวลาคนไข้เดิน จะได้ลดการกดทับ แผลก็ไม่ต้องสัมผัสกับพื้น ให้บาดเจ็บ ทำให้เกิดอักเสบหายยาก

 เธอว่ากว่าจะทำได้แต่ละคน ต้องใช้สมาธิมาก บางครั้งเป็นชั่วโมง แต่ผลลัพธ์ทำให้เธอชื่นใจเสมอ แทนที่จะล้างแผลกันด้วยระยะยาวนาน เดิมๆ อาจถึง4-6 เดือน แต่สำหรับเท้าที่ได้รับการดูแลแบบนี้ ไม่เกิน2 เดือน ก็แผลเต็มและหาย มานึกว่าเธอมีความเพียรในการดูแลเท้าคนขนาดไหน เพราะแผลตื้นขึ้นทุกวัน เธอก็คงต้องตัดเหลาโฟม ให้คนไข้เรื่อยไป เธอทำให้คนไข้มากมาย น่าชื่นชม

   เธอใช้สมาธิกับงานด้วยใจสงบเมตตา จนบ่อยครั้งอาจจะเพราะผลสมาธิที่จิตสงบ จะทำให้เธอ มีรางสังหรณ์ หรือทราบเหตุการณ์ล่วงหน้าในบางครั้ง เช่น อยู่เวรนั่งๆอยู่ก็เห็นผู้หญิงเดินผ่านเข้ามาแล้วหายไป สักครู่ก็มีคนไข้ผู้หญิงเสียชีวิตเข้ามาที่เธออยู่ บางครั้งเป็นกลิ่นศพ ฯลฯ

  คืนแรกผ่านไป แม้คืนที่สอง เราก็ยังคุยกันดึกเหมือนเดิม คุยเรื่องธรรมะ เธอว่า เราคุยกันไม่เบื่อเลย แปลกแท้ๆ ผู้เขียนได้มาพบกัลยาณมิตรที่จันทบุรีโดยมิได้คาดหมาย เราต่างก็ถูกชะตากัน ไม่ทราบว่าใครเคยมีประสบการณ์ดีๆอ่างนี้บ้างไหม หรือเป็นความบังเอิญ แต่พระพุทธเจ้าทรงตรัสไว้ว่า ความบังเอิญไม่มีในโลก

  เป็นเรื่องดีๆที่นำมาฝากจากจันทบุรีค่ะ

คำสำคัญ (Tags): #no tag
หมายเลขบันทึก: 142194เขียนเมื่อ 26 ตุลาคม 2007 23:13 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 21:13 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (16)
  • พี่รุ่งน่าจะเอารูปน้องเขามาให้ดูบ้าง
  • เผื่อมีคนรู้จัก
  • จะได้แนะนำให้สมัครใน gotoknow เสียเลย
  • ฮิๆๆ
  • อาการน้องดีขึ้นแล้ว
  • อยู่กับพ่อครูบา
  • ที่บุรีรัมย์ครับผม

สวัสดีครับคุณตันติราพันธ์

                   ใช่ครับความบังเอิญไม่มีในโลกนี้ ทุกคนเวียนว่ายตายเกิด ไม่รู้กี่พบกี่ชาติ คงมีสักครั้งที่ต้องมีความเกี่ยวข้องกันกับคนที่เราเห็น คนที่เรารู้จัก คนที่เราเคยรัก คนที่เราเคยเกลียด คนที่เรา... ฯลฯ

                    ดังนั้นเพื่อนใหม่ที่เจอ อาจเป็นเพื่อนหรือผูกพันกันมาแต่ภพก่อน

                   เพื่อนใหม่เขามีเครื่องรับ ๒ มิติ ครับ ต้องทำบุญและปฏิบัติธรรมเยอะ ๆ  เพื่ออุทิศส่วนกุศลและแผ่เมตตาให้กับผู้อยู่อีกมิติ

                   ขอบคุณสำหรับของฝากจากเมืองจันทบุรีครับ

 

  • อ่านแล้วก็ดีคะ
  • นกว่านะคะเอาภาพมาอวดด้วยก็ดีคะ
  • ขอบคุณคะ
  • สวัสดีค่ะพี่บุญรุ่ง  ที่คุยกันไว้หนูทำได้แล้วนะคะ
  • หนูสัญญาว่าจะพยายามหาเวลาเล่าประสบการณ์การทำงานใหม่ๆให้พี่ฟังอีก
  • ต้องขอบคุณพี่มากๆเลยค่ะที่แนะนำช่องทางให้

สวัสดีค่ะพี่รุ่ง ( ขออนุญาตเรียกพี่นะคะ )

มาต้อนรับด้วยความคิดถึงค่ะ

และมาแสดงความยินดีที่กัลยาณมิตรที่มีสายใยแห่งอดีตเชื่อมโยงกัน และมีจิตที่ละเอียดพอๆกันได้มาพบกันในช่วงเวลาที่ผ่านมานะคะ

เบิร์ดชื่นชมความดี งามแห่งจิตใจของกัลยาณมิตรคนใหม่ของพี่รุ่งมากเลยค่ะ  เธอละเอียดอ่อน มีเมตตา นุ่มนวล เอาใจใส่ เป็นคุณลักษณะที่ประเสริฐสำหรับการทำงานเพื่อการดูแลโดยแท้จริง

ขอบคุณมกาค่ะที่พี่รุ่งเอาเรื่องราวที่น่ายินดีมาฝากให้คิด ขอบคุณมากๆค่ะ 

สวัสดีค่ะ อ.ขจิต

  อาจารย์คะ ได้ดังอธิษฐานเลยค่ะ กระทู้ที่ต่อลงมา ผู้ใช้ชื่อสุภาพรรณ เธอคือเจ้าของผลงาน ที่ดิฉันเอ่ยถึง ได้ตุยกัน แล้วชวนเธอเขียนบันทึก ไม่นึกว่าเธอจะทำได้ดี ทันใจค่ะ อาจารย์ต้องขอรูปเธอเองนะคะ

  คนดี ทำดี บุญรักษา จะได้ไม่ต้องมาหาพยาบาล ที่ตอกย้ำว่าน่ากลัว เสมอๆค่ะ

สวัสดีค่ะคุณคำสุวรรณ์P

  การพบกันของเราต่างมีเหตุมีผลเสมอ ถึงภาพจำในอดีตจะลืมเลือนไป แต่ ความผูกพัน กระแสดี ร้ายนั้นชัดเจนเสมอ เพียงแค่เรากำหนดในใจ ก็จะมองเห็นว่าใคร มีความรู้สึกอย่างไรกับเราค่ะ

 น้องเจาเจ้ามาใน Gotoknow แล้วนะคะ ตามที่แจ้งตอบในกระทู้ อ.ขจิตค่ะ คงได้อ่านบทความของคนจิตใจดีอีกท่านค่ะ

สวัสดีค่ะคุณP

  คาดว่าเธอคงดีใจที่มีคนอยากรู้จัก รอสักหน่อยนะคะ ไม่นานเธอต้องนำภาพมาให้ชมแน่ๆ ขอให้น้องสุภาพรรณรับทราบ ปฏิบัติไวๆนะคะ

ขอบคุณคุณนกค่ะ

 

สวัสดีค่ะน้องสุภาพรรณ

   ดีใจด้วยนะที่ทำสำเร็จ ใส่รูปเสียหน่อย เข้าระบบทุกครั้งนะคะ มีอะไรขอคำแนะนำ ในGotoknow ได้ตลอด ทีนี่ เหมือนมีตาวิเศษค่ะ พี่รุ่งนำเรื่องราวมาเผยแพร่ ไม่ว่ากันนะคะ อยากส่งเสริมคนทำความดีค่ะ

สวัสดีค่ะคุณเบริ์ด

  อ่านข้อความคุณเบิร์ดทีไร ชื่นอกชื่นใจเหลือเกิน เหมือนมีกระแสความปรารถนาดีส่งมาให้อย่างมากมาย พาน้องเข้า G2K แล้วค่ะ ด้านบนของคุณเบิร์ด ถ้ามีบทความของเขา ช่วยกันให้กำลังใจด้วยนะคะ

 คุณเบริ์ดก็เป็นคนหนึ่ง ที่ทำความดี มองโลกในแง่ดี คำพูด คำเขียนไพเราะจริงใจ ต้องบอกว่ายินดีที่รู้จักจริงๆค่ะ

  เรียกพี่ได้เลย ถ้าเห็นตัวจริงห้ามเปลี่ยนเป็นยายนะ

  สวัสดีครับ

  • คนดีไปไหนก็จะพบเจอแต่สิ่งดีๆ
  • ชักชวนน้องเขาเป็นสมาชิก G2Kและก็มาเร็วทันใจพี่ดี จริงๆ
  • ขอแสดงความยินดีด้วย
  • ขอบคุณมาก

สวัสดีค่ะพี่เกษตรยะลาP

    เราก็ต่างเป็นสิ่งดีๆของสังคมG2K นะคะ เลยมีแรงดึงดูดคนดีๆเข้ามา น้องเขานั่งอ่าน บล็อกแล้วก็ว่า มีแต่คนคิดบวกเนาะ น่าสนใจ เขาเคยเป็นสมาชิกเวบหนึ่ง มีแต่เรื่องไม่ค่อยดีเท่าไหร่ อ้อเขาสังเกตด้วยว่า พี่เกษตรยะลา มาในบล็อกนี้ประจำ เลยบอก เรานับถือ เป็นพี่ เป็นน้องกัน

สวัสดีค่ะ ได้พบเพื่อนดีเป็นกัลยาณมิตร ถือว่าเป็นเรื่องมงคลของชีวิตอย่างหนึ่งค่ะ คงเคยทำบุญร่วมกันมาจึงได้พบกันในชาตินี้ ซ้ำยังชอบธรรมะเหมือนกันอีก ดีจริงๆค่ะ

สวัสดีครับคุณบุญรุ่ง

     พลังแห่งจิตเมตตาธรรม ค้ำจุนโลก การถ่ายทอดจิตเมตตาช่วยเยียวยารักษาแผล น่าสนใจและน่าชื่นชมจริง ๆ ขอบคุณครับ

สวัสดีค่ะคุณP

  พบข้อความในกระทู้ หายคิดถึงแล้วค่ะ น้องสุภาพรรณ เขาหน้าตาผ่องใสมากค่ะ คงมีเมตตาสูง ให้นึกชอบที่เห็นหน้า เขาเองก็บอกว่าถูกชะตา คงเหมือนที่ดิฉันรู้สึกกับคุณchabu นั่นแหละค่ะ คุ้นๆไปหมด

สวัสดีค่ะอาจารย์ดิศกุลP

    ได้ฟังเขาเล่าถึงวิธีการแล้ว น่าทึ่งจริงๆ เขาตั้งใจทำจริงๆค่ะ เห็นว่ามีคนสนใจนำวิธีการของเธอไปต่อ ยอด ทำงานนวตกรรมชิงรางวัลอะไรนี่แหละค่ะ คนต้นคิด ไม่ได้อะไร แต่เขามีความสุขกับสิ่งที่ได้ทำอย่างเพียงพอแล้ว เขาอยู่ชลบุรีเหมือนกัน สักวันคงได้พบกันค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท