สบายใจ สบายตัว แถมยังได้สมาธิ

ไปนั่งวิปัสสนากัมมัฏฐานกันเถอะ

สวัสดีค่ะ เพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ชาว G2K ที่น่ารักทุกคน มะเหมี่ยวหวานก็หายไปนานเลยค่ะ ไม่ได้มีโอกาสมาแวะเวียนทักทาย ก็เนื่องมาจากว่า อาทิตย์ที่แล้ว มะเหมี่ยวได้มีโอกาสไปนั่งวิปัสสนากัมมัฏฐาน เป็นครั้งแรก ซึ่งตอนแรกก็ไม่รู้หรอกค่ะ ว่ามันเป็นยังไงเพราะโดนบังคับไป มันหลักสูตรของทางที่ทำงานเค้าให้พนักงานไป 7 วัน

และวัดที่มะเหมี่ยวเลือกไปคือ วัดอินทรวิหาร เป็นหลักสูตร " การพัฒนาจิต เพื่อให้เกิดปัญญา และสันติสุข " ของ คุณแม่ ดร. สิริ กรินชัย วันแรกที่ไปถึง รู้สึกว่า อะไรกันเนี่ย ทำไมเราต้องมาทำอะไรแบบนี้ ต้องตื่นแต่เช้า ต้องมาเดินจงกรม ต้องมานั่งสมาธิ ต้องมาสวดมนต์ไหว้พระทั้งวัน อยากกลับบ้านๆ วันแรกไม่อยากจะบอกเลยว่าจะเป็นลมจริง ๆ เพราะนอนก็ดึกแถมต้องตื่นเช้า และที่สำคัญคือ กินอาหารมังสวิรัต ซึ่งตัวมะเหมี่ยวเอง ไม่ชอบกินผักเอาซะเลย แต่พออยู่ ๆ ไป ก็เริ่มชิน แถมเริ่มชอบ เพราะรู้สึกว่า ทำให้เรารู้สึกถึงเรื่องบาปบุญคุณโทษ รู้สึกถึง การมีสมาธิ จริง ๆ

และที่สำคัญไปอีกอย่าง การที่เข่าของมะเหมี่ยวปวดนั้น ทางอาจารย์ท่านก็ให้เรานั่งสมาธิ และนึกถึง เจ้ากรรมนายเวรของเรา ซึ่งอยู่ดี ๆ ภาพที่เราขับรถชนสุนัข ตั้งแต่ตอน ม.3 ก็ผุดขึ้นมาในใจ ทำให้รู้สึกแปลก ๆ ก็เลยไปถามอาจารย์ ท่านก็บอกว่า นั่นแหล่ะ คือ เจ้ากรรมนายเวรของเรา มะเหมี่ยวเลยบอกอาจารย์ไปว่า วันนั้นที่หนูชน หนูก็เจ็บมาก แต่ท่านอาจารย์บอกว่า สุนัขเค้าอาจจะเจ็บกว่าเราหลายเท่า ซึ่งพอมานั่งสมาธิ ทุกวัน ๆ และแผ่เมตตาขออโหสิจากเจ้ากรรมนายเวร เชื่อมั้ยคะว่า ณ ปัจจุบันนี้ เข่าของมะเหมี่ยว ไม่ค่อยปวดเหมือนเดิม แถมยังไม่ได้กินยาแก้ปวดเข่ามาหลายวันละ ซึ่งก็ไม่รู้ว่ามันจะเกี่ยวกับอะไร แต่ที่แน่ ๆ คือ การนั่งวิปัสสนากัมมัฏฐานทำให้ชีวิตของมะเหมี่ยวดีขึ้นจริง ๆ ยังไงก็จะหาโอกาสไปอีก แน่ ๆ ใครที่ได้ลองไปแล้ว คงจะรู้สึกเหมือนมะเหมี่ยวนะคะ...

เขียนใน GotoKnow โดย มะเหมี่ยวหวาน
ใน การเดินทางครั้งใหม่

คำสำคัญ (Tags): #วิปัสสนา#ดร.สิริ กรินชัย#มะเหมี่ยวหวาน#นายสายลม#สมาธิ

หมายเลขบันทึก: 138817เขียนเมื่อ 15 ตุลาคม 2007 16:25 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 มิถุนายน 2012 17:49 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (14)

นายสายลม อักษรสุนทรีย์

เขียนเมื่อ 15 ตุลาคม 2007 21:29 น. ()

หวัดดีน้องเอ๋ย
นี่แหละคือสิ่งที่พี่อยากให้สัมผัสด้วยตัวเอง
นั่งสมาธิพี่นั่งเป็นประจำ นั่งที่บ้านพักก็ได้ อยู่ที่ใจ อยู่ที่จิต ใจนิ่ง จิตนิ่ง ปัญญาจะพรั่งพรูน้องเอ๋ย
บาป บุญ คุณ และโทษนั้นมีจริง ๆ พี่เชื่ออย่างนั้น พึงระงับความโกรธ โลภ หลง เพิ่มการ ปล่อยวาง อภัยและเสียสละ
ธรรมมะที่พุทธทาสสอนไว้อย่างหนึ่งคือ
เป็นมนุษย์เป็ได้เพราะใจสูง ดั่งหนึ่งยูงมีดีที่แววขน
ถ้าใจต่ำเป็นได้แค่เพียงคน ย่อมเสียทีที่ตนได้เกิดมา
พึงชนะทุกอย่างด้วยความเพียร
อิอิ ธุจ้า