ใบหน้าบอกเรื่องราวของชีวิต ผมเองก็มีความเห็นคล้อยตามในคำกล่าวเช่นนั้น ไม่ว่าจิตใจอยู่ในช่วงอารมณ์อะไร ใบหน้ามักจะแสดงออกในสิ่งนั้น การไปสัมผัสเวียตนามครั้งนี้ผมได้สัมผัสเวียตนามในบางมุมครับ อยากจะเอามาให้เพื่อนๆได้เห็นส่วนนั้นด้วยครับ
คุณลุงท่านนี้พิการพูดไม่ได้ แต่ทำหน้าที่นำอาคันตุกะจากแดนไกลลงไปชมอุโมงค์ใต้ดิน ท่านอาจจะมีส่วนในการก่อสร้างหรือต่อสู่เคียงคู่กับประวัติศาสตร์ส่วนนี้ก็ได้ครับ ท่านแสดงออกซึ่งความใจดีนำชมห้องให้ดินต่างๆแล้วก็พาขึ้นข้างบนพร้อมกับแสดงอาการขอค่านำชมบ้าง เมื่อเราหยิบธนบัตรส่งให้ ท่านผู้ไม่สามารถพูดได้แสดงความขอบคุณ ยิ้มแล้วโบกมือล่ำลาก่อนที่จะไปทำหน้าที่กับกลุ่มอื่นต่อไป
ผมยังติดใจทหารกล้าท่านนี้ เคารพจิตใจท่านเหลือเกิน ท่านยิ้มต้อนรับแม้ว่าจะสื่อสารกันไม่ได้แต่การแสดงออกนั้นเราเข้าใจได้ว่าท่านแสดงออกถึงการต้อนรับและยินดีต่อผู้มาเยือน ท่านเสนอแลกเปลี่ยนรูปสวยๆของบ้านเมืองของท่านกับเงินจำนวนหนึ่งที่เราสามารถแบ่งให้ท่านได้และเราก็ชอบภาพเหล่านั้นด้วย เบื้องหลังรอบยิ้มและเสียงหัวเราะนั้นคงจะผ่านสงครามมาอย่างโชกโชน 3-4 วันที่เราอยู่เวียตนามก็คงจะฟังท่านเล่าไม่จบแน่..
วันเวลาที่ผ่านไปได้ใช้ชีวิตเยี่ยงปุถุชนจนส่งลูกหลานให้มีเส้นทางชีวิตเติบโตไปแล้ว แม้ว่าวัยจะล่วงโรยมากแล้วแต่แม่ซิ้มเฒ่ามิวายจะเอาสิ่งของเล็กน้อยมาขายในตลาด และสอดส่ายสายตาไปยังผู้มาเยือนอย่างเชิญชวนอุดหนุนสินค้าบ้างเถอะ..เรารับทราบความรู้สึกนั้น
ของฝากมากมายที่วางขายแก่นักท่องเที่ยวสารพัดวัยจากที่ราบสูงแอ่งโคราช เธอกล่าวคำเชิญชวนด้วยท่าทีแบบแม่ค้าเต็มตัว พร้อมที่จะให้ต่อรองและตกลงราคากับแบบพอใจทั้งสองฝ่าย
ฉันนั้นเดินหาบขายสินค้าจากบ้านหลายชั่วโมงแล้วขอพักสักหน่อยเถอะ เธอคงพูดกับตัวเองเช่นนั้น
หมวกเจ้าข้า..10 ใบโร้ยบัด (ร้อยบาท) เธอหัดพูดไทยมาหลายเดือนแล้ว เมื่อสะพานมิตรภาพไทยลาวแห่งที่ 2 เปิด พี่ไทยก็แห่มาบ่อยมากจนกลายเป็นลูกค้าหลักของตลาดโบราณเมือง Hoi An ไปแล้ว เธอจึงต้องหัดพูดภาษาไทย....
จะให้ฉันไปทำอะไร ความรู้ฉันไม่มีมากนักหรอก แต่ก็สามารถค้าขายสินค้าพื้นบ้านได้ แม้ว่าประเทศเวียตนามกำลังโตแบบก้าวกระโดดไปที่ใครต่อใครกล่าว แต่คนรุ่นฉันก็ทำได้เพียงการค้าขายของพื้นบ้านพื้นเมืองนี่แหละ..แล้วอุดหนุนฉันบ้างนะ..
แม่เฒ่ายังมีความสุขตามสภาพของร่างกายเมื่อสินค้าที่วางสามารถขายได้ เส้นก๊วยเตี๋ยวใหม่ๆ สะอาด เชิญมาซื้อได้ค่ะ... เมื่อยังสามารถทำการงานที่ไม่ได้ใช้แรงงานอะไรมากมาย แม่เฒ่าก็ไม่ยอมหยุดนิ่งกับบ้านเฉยๆ ขายสิ้นค้าซิ จะได้มีรายได้เข้าสู่ครอบครัว ไม่ใช่นั่งใช้เงินอย่างเดียว ยังทำได้ก็ทำไป..ลูกเอ๋ย....
น้องน้อยท่านนี้เป็นพนักงานที่ภัตตาหารใหญ่แห่งหนึ่งที่คณะของเราและคณะคนไทยจากมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ บางเขน และจากสุราษฎธานีมารับประทานมื้อกลางวันที่นี่ ด้วยกุ้งก้ามกราม กั้งตัวใหญ่ และอาหารทะเลอื่นๆ...ใครต่อใครเชิญพนักงานสาวน่ารักท่านนี้ให้ไปเสริฟจนเธอเดินวุ่นไปหมด เมื่อเสร็จสิ้นบริการแล้วยังเชิญเธอมาถ่ายรูปกันอีก เธอก็เต็มใจแบบเขินๆด้วยชุดเครื่องแต่งกายประจำชาติดูเธอน่ารักมาก..
ท่านผู้นี้เป็นถึงนักดนตรีประจำกรมศิลปะและการแสดงแห่งเมือง Danang ค่ำคืนนี้ได้รับเชิญมาแสดงดนตรีและการแสดงประจำชาติครับ ท่านเล่นเครื่องดนตรีที่ผมไม่รู้จัก ไพเราะมากครับ จนเราต้องซื้อแผ่น ซีดี มากันคนละ 1-2 แผ่นเกือบทุกคน ผู้บรรยายอธิบายว่านักดนตรีและนักแสดงทั้งหมดที่มาไม่มีเงินเดือน แต่ยังชีวิตด้วยการรับบริจาคจากท่านผู้ชม..
เธอเป็นนักร้องประจำวงแห่งเมืองนี้ ร้องเพลงประจำชาติได้ไพเราะมากครับ ท่ามกลางแม่น้ำหอมยามค่ำคืนบนเรือมังกรที่ลอยนิ่งด้วยการทอดสมอเรือแล้วเล่นดนตรีกันกลางแม่น้ำหอม ด้วยบรรยากาศสีสรรคของเมือง Danang ยามค่ำคืน...เป็นประสบการณ์ที่น่าประทับใจมากครับ
ท่านเป็นถึงจักรพรรดิแห่งอาณาจักรเวียตนามนี้ครับ ท่านสวรรคตตั้งแต่อายุยังแค่สามสิบเศษ พระองค์ทรงให้ก่อสร้างสุสานตั้งแต่พระองค์ท่านยังมีชนม์ชีพอยู่ สุสานท่านยิ่งใหญ่เหลือเกิน ต้องใช้เวลาก่อสร้างถึง 10 ปีจึงสำเร็จ ท่านคือจักรพรรด์ไคดิงห์
ใบหน้าแห่งชนชาติที่มีประวัติศาสตร์อันยาวนาน และตลอดเส้นทางแห่งการต่อสู้มิได้หยุดหย่อนของเวียตนามนี้ การเป็นประเทศสังคมนิยมในปัจจุบันที่มีพรรคเดียวกำลังก้าวกระโดดไปข้างหน้าอย่างฉุดไม่อยู่ คู่ขนานไปกับประเทศไทย หากไม่รู้จักเขาแล้วเราจะยืนอยู่ตรงไหนในประชาคมโลก...
เคยไปดูเหมือนกันครับ นี่ว่าจะพาคุณพ่อไปดูด้วย ท่านอยากไปมากครับ เพราะ ตอนท่านหนุ่มๆ ท่านไปทำงานที่นั่น...
สวัสดีครับน้องสิงห์ครับ
สวัสดีครับ 2. Pong+Roofman
สวัสดีครับ
คนท่องไปในโลกกว้างย่อมมีวิสัยทัศน์ที่กว้างไกลนะ ครับ เมื่อไปมาแล้ว เห็นมาแล้ว มีบทบาท หน้าที่อยู่ตรงไหน ทำอะไรได้ก็ทำไป เสนอแนะอะไรได้ก็ทำไป บ้านเมืองเราก็จะก้าวหน้ามากขึ้นนะครับ
สวัสดีครับ