ใต้ถุนบ้าน ๑๐๐ ปี

 

ผู้ที่มีหน้าที่เกี่ยวกับเด็กนั้น สำคัญที่สุดก็คือพ่อแม่ พ่อแม่นี้ได้ชื่อว่าเป็นครูคนแรกของเด็ก เป็นเทพเจ้าของเด็ก เป็นพระอรหันต์ของเด็ก เป็นปูชนียบุคคลของเด็ก เพราะฉะนั้น พ่อแม่จะต้องทำตนให้เป็นพ่อแม่ที่ดีของลูกเลี้ยงลูกให้ดี เลี้ยงให้เจริญเติบโตในทางที่ถูกที่ชอบ เพราะว่าเด็กจะดีหรือไม่ดีนั้น อาศัยพ่อแม่เป็นฐานสำคัญ คนโบราณของเราจึงพูดว่า “ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น” ลูกไม้ใดมันก็หล่นใกล้ต้นไม้นั้น เช่น ลูกมังคุดก็หล่นอยู่ใกล้ต้นมังคุด ลูกลางสาดก็หล่นอยู่ใกล้ต้นลางสาด ผลไม้ชนิดใดก็หล่นลงใต้ต้นไม้นั้นแหละ ไม่หล่นไปไกลที่ไหน ฉะนั้นผู้ที่เดินหน้าเด็กคือพ่อแม่ <p style="text-justify: inter-cluster; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="text-justify: inter-cluster; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify" class="MsoNormal">พ่อแม่ต้องเป็นคนสำคัญ ต้องมีความนึกคิดอยู่ในใจอยู่ตลอดเวลาว่าเรามีคนเดินตามหลังเรามาผู้ที่เดินตามหลังเรานั้นก็คือลูกหญิงลูกชายของเรา ลูกหญิงลูกชายของเรานั้นเดินตามเราทุกเวลานาที ถ้าหากว่าเราเดินดีลูกของเราก็จะดี ถ้าเราเดินทางร้าย ลูกของเราก็จะเดินทางร้าย ผู้ที่มีหน้าที่เป็นพ่อแม่ จึงควรจะได้สำนึกรู้สึกตัวอยู่เสมอตลอดเวลาว่า เรามีหน้าที่เลี้ยงลูกทั้งกาย ทั้งใจ</p><p style="text-justify: inter-cluster; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="text-justify: inter-cluster; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify" class="MsoNormal">สมัยเด็กกระผมจะไปเล่นที่ไหนก็ได้ไม่มีใครว่าไปมาสะดวกสบาย เล่นที่ใต้ถุนบ้านหลังนี้เบื่อก็ไปเล่นกันที่ใต้ถุนบ้านหลังนั้น ไปตามประสาเด็กๆ เล่นแบบเด็กๆ มันสนุกดีมันคลุกคลีตีโมงอยู่กับธรรมชาติ ดิน น้ำ ลม ไฟ รองเท้าก็ไม่ใส่ เสื้อก็ไม่ใส่ มันพัวพันอย่างใกล้ชิดกันตลอดเวลาไปได้ทั้งวัน เป็นเด็กมักจะคลุกคลีและชอบเล่นกับสิ่งเหล่านี้หรือเพราะมันเป็นต้นกำเนิดที่เกิดขึ้นมากับธาตุเหล่านี้มันก็เลยชอบเล่น ดิน น้ำ ลม ไฟ ต่างจากสมัยปัจจุบันนี้มากไปมาไม่สะดวกจะเข้าไปเล่นใต้ถุนบ้านก็ไม่มีใต้ถุนให้เล่น และต้องได้รับอนุญาติก่อนถึงจะเข้าไปเล่นในบ้านหลังนั้นๆได้ มันเล่น ดิน น้ำ ลม ไฟ อะไรก็นึกดูเอาเองก็แล้วกัน และสิ่งหนึ่งที่พอจะให้อนุชนรุ่นหลังได้ศึกษานั้นก็คือ “กำแพงคอนกรีต”</p><p style="text-justify: inter-cluster; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p>(บ้านเลขที่ ๘๖ หมู่ที่ ๑๓ ต.ปะหลาน อ.พยัคฆภูมิพิสัย จ.มหาสารคาม เป็นบ้านไม้หลังเก่าของคุณตาคุณยาย ที่กระผมเคยวิ่งเล่น ถ้านับตามวันเกิดคุณยาย พ.ศ.๒๔๕๐ บ้านหลังนี้ก็ประมาณ ๑๐๐ ปี ผ่านมา)         <p align="left"> </p>

[Sasinand]

สวัสดีค่ะ

ขอบคุณที่ ย้อนเล่าถึงความสุขวัยเด็กที่ผ่านไป แต่ยังตราตรึงในจิตใจเรา

ในด้านของพ่อแม่เอง ก็ต้องระลึกเสมอว่า เราต้องเป็นต้นแบบที่ดีให้กับลูก ลูกจะดี ไม่ดี อยู่ที่เราเป็นสำคัญ

บางทีพ่อแม่ทำตัวไม่ถูกต้อง ลูกเอาอย่าง จะไปดุด่าลูกได้อย่างไร

[เม็กดำ กลุ่ม 9 นาดูน]

สวัสดีครับ  การย้อนลอยถึงอดีตมันก็เหมือนว่าเราย้อนกลับมาดูตัวเองดูรากเหง้าของเราเอง เพื่อกำหนดทิศทางที่จะก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นคง ก็เล่าไปตามประสาอีกนั้นแหละครับ อดีต ปัจจุบัน อนาคต เปรียบทางเดินชีวิต ต่อจากทางเดินแล้วจะไปไหน!..ไปยังไงมีวีซ่าหรือยัง... "หลวงพ่อบอกหมั่นสร้างบุญสร้างกุศลไว้มันจะเป็นวีซ่าต่อจากทางเดิน" สวัสดีครับ

 

[คนรุ่นเก่าพัฒนา ว่าที่บัณฑิต]

คนเดินดินช่างสรรหารากเหง้าในอดีตมาเล่าสู่กันฟังดีเนาะ  ครูคนแรกก็คือพ่อแม่  พ่อกับแม่มีหน้าที่ อยู่ 3ประการ -เป็นครู -เป็นพระพรหม- เป็นพระอรหันต์ คงไม่ต้องแปลออกไปอีก เท่านี้ก็ซึ้งแล้ว ซึ่งสิ่งเหล่านี้ความเป็นลูกจะทราบซึ้งขึ้นไปอีกถ้าเอาหลักธรรมพรหมวิหาร 4 เข้ามาเกื้อหนุนพัฒนาการของลูกๆ แน่นอนลูกไม่ย่อมหล่นไม่ไกลต้น คือความเป็นไปจะไม่แตกต่างกับพ่อและแม่ ฉะนันพ่อกับแม่อยากให้ลูกเป็นคนดี พ่อกับแม่ก็ต้องเป็นแบบฉบับที่ดี  สั่งสอนลูกตั้งแต่รู้จักความ และเป็นตัวอย่างที่ดี เขาถึงว่า ไม้อ่อนดัดง่าย ไม้แก่ดัดยาก  ถ้าหากครอบครัวไหน พ่อแม่เอาใจใส่ลูก สั่งสอนกันมาด้วยเหตุและผล ไม่ตีโดยไม่มีเหตุ ถ้าตีก็ต้องรู้ว่าตีเพราะอะไร ไม่ให้ใช้อารมณ์เมื่อลูกเข้าใจ ย่อมจะเลี้ยงลูกได้ดี เพราะเลี่ยงด้วยใจ

แต่ทุกวันนี้สังคมมันเปลี่ยนแปลงไป พ่อแม่มีแต่ทำงานไม่มีเวลาดูแลลูกอย่างใกล้ชิด ให้เพื่อนฝูงดูแลแทน  ตอนนี้ลูกไม้ จะแปลสภาพแล้วตามยุคโลกาภิวัตน์ พ่อแม่สูญเสียอำนาจในการปกครองไป ทำไงได้คนเดินดินมีลูกกี่คน  ถ้ายังไม่มีคิดอยากจะมีไหมเนี่ย

ขอบคุณมากนะ  ทุกสิ่งทุกอย่าง ตอนนี้จะสอบแล้ว อาจจะเว้นวรรคอ่านหนังสือซักระยะหนึ่ง แก่แล้วแก่เลย ความจำเสื่อม สอบได้เป็นเรื่องตลก สอบตกเป็นของธรรมดา  ตกได้ก็ซ่อมได้ จริงเปล่า

[เม็กดำ กลุ่ม 9 นาดูน]

สวัสดีครับ คุณพี่  ขอบคุณครับ ยังไม่มีครับทุกวันนี้เลี้ยงหลานครับ เขาเรียกพ่อก็เลยรักเหมือนลูก 5 ขวบแล้วครับ พี่เล็กก็พักผ่อนให้มากๆ วันสอบก็คิดว่าไปสนุกกับเพื่อนๆ จะได้สบายใจ สวัสดีครับ