มนุษยธรรมและความเหมาะสม


ด้วยสายตาและโน๊ตที่ส่งมาก็รู้ว่า...(โพสิทีฟ)

      วันนี้มาทำงานแต่เช้าเพราะเป็นวันจันทร์ที่ 1 ตุลา เป็นวันแรกของปีงบประมาณใหม่ สำหรับข้าราชการเหมือนกับการเริ่มต้นงานใหม่

       งานหลายชิ้นผ่านเข้ามาที่ผมแต่เช้าราบรื่นดี...แต่แล้วผมต้องสะดุดกึกลงด้วยงานชิ้นล่าสุด มีโน๊ตเล็ก ๆจากคลินิกของน้องผู้อารีคนหนึ่ง....

          เด็กน้อยวัยไม่เกิน 2 ขวบผอม มีตุ่มขึ้นที่หน้า แขน มากับญาติ (หรือเปล่าไม่รู้)ที่โอบอุ้มมาอย่างไม่รังเกียจ ด้วยสายตาและโน๊ตที่ส่งมาก็รู้ว่า...(โพสิทีฟ)

       ผมส่งทั้งคู่ไปให้พี่couseller ของงานผม พี่เขาใช้เวลามากกว่า 30 นาที จึงรู้ว่าผู้ที่อุ้มมาไม่ใช่ญาติ พี่น้องอะไรเลย แต่เป็นลูกสาวของผู้เฒ่าท่านหนึ่งที่ไปพบเด็กอยู่กับพ่อที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง รู้ประวัติคร่าว ๆว่า พ่อเป็นไทยแม่ไร้สัญชาติ(พลัดถิ่น)ขณะนี้พ่อป่วย(หนัก)จึงฝากบุตรสาวไว้กับพ่อเฒ่าท่านนี้

       น้ำใจที่ประเสริฐของพ่อและลูกสาว จึงพามาอยู่ด้วย ติดอยู่นิดเดียวที่มีญาติแนะนำว่าน่าจะพาไปตรวจเลือดก่อนนะ

          ผลเลือดที่ออกมาทำให้ไม่สบายใจเท่าใด ผล "โพส"

      ผมจะจัดการอย่างไรกับ Case นี้ดี ในฐานะที่เป็นผู้รับผิดชอบและเป็นcouseller ด้วย นั่งคิดอยู่ โทรไปคุยกับน้องผู้อารี........

       เราจะพูดอย่างไร ให้คำแนะนำอย่างไรกับลูกน้องเราที่จะต้องคุยและให้คำปรึกษารายนี้

เราจะ Patient  Managment อย่างไรจึงจะเหมาะสม

1) csg อย่างเป็นกลาง แล้วแต่เขาจะตัดสินใจส่งเด็กคืนหรือเลี้ยงต่อก็ได้

2)csg เอียงไปทางการสนับสนุนให้เขารับเลี้ยงไว้เพื่อมนุษยธรรม

3)อย่างไรก็ตามก็จะหาทางที่ 3 เอาไว้คือสถานรับเลี้งเด็ก

สุดท้ายเมื่อได้คุยและบอกผลเลือดแก่เขาแล้ว เขาขอเวลาคิดสักเล็กน้อยแล้วค่อยตัดสินใจ

 ผมจึงให้พี่ผู้ให้คำปรึกษาให้ความรู้เรื่องยาต้านเผื่อการตัดสินใจด้วย

นัดอีกครั้ง  1 สัปดาห์หรือมาก่อนก็ได้

ท่านใดมีคำแนะนำ หรือ ทางออก โปรดชี้แนะด้วยนะครับ

Mr.Kraton pai

 

คำสำคัญ (Tags): #patient managment
หมายเลขบันทึก: 133472เขียนเมื่อ 1 ตุลาคม 2007 11:52 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 20:43 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

สวัสดีครับ

  ขอบคุณพี่มากครับที่นำเรื่องนี้มาแบ่งปันนะครับ

  ตอนจบเรื่องนี้ก็เป็นดั่งที่ทุกคนคิดเอาไว้ครับ

  คือทุกอย่างไม่ได้เป็นอย่างที่เราฝันทุกเรื่อง

  แต่เราก็ควรจะฝันต่อไป  และเริ่มต้นที่ความฝันและจินตนาการทางที่ดีต่อไปนะครับ

   น่าสงสารเจ้าตัวน้อยนะครับ  ไม่รู้ว่าต่อไปจะเป็นอย่างไร   ทางเพื่อนมูลนิธิเด็กก็ยังอยากให้อยู่กับพ่อนะครับ  แม้ว่าพ่อจะป่วยก็ตาม

   สุดท้ายแล้วค่อยส่งไปบ้านที่เขารับดู

   ผมชอบคิดว่าถ้าชาติหนึ่งผมเกิดเป็นเด็กคนนี้  มีสภาพเช่นนนี้  แล้วผมจะไปอย่างไรไม่รู้  ชีวิตมันมืดนะครับ

  ขอบคุณที่เข้าใจความรู้สึกและความคาดหวังของผมนะครับ  แม้ว่าจะมีมุมมองที่แตกต่างไป

   ผมชอบประเด็นแบบนี้ครับ  เป็นไปด้วยเปิดเผย  มันทำให้เราได้เรียนรู้นะครับ

      ลึกซึ้งจริง ๆ กับการบริการที่ให้ด้วยหัวใจของความเป็นมนุษย์ มนุษยธรรมต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ไม่ว่าชาติพันธุ์เป็นใคร มาจากใหน " ทุกทางตันย่อมมีทางออก " คะ ก้าวเดินต่อไปนะคะ  ยังไม่ไร้เพื่อนร่วมอุดมการณ์และเพื่อนเดินทาง
     ขอบคุณครับอาจารย์ที่มาเยี่ยมเยือน ยินดีอย่างยิ่งที่มีโอกาสแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับอาจารย์ มีอะไรก็โปรดชี้แนะครับ ขอบคุณครับ......
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท