การจัดการความรู้เพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน

สิ่งที่ได้จากการทำสมุดบันทึกออนไลน์

สิ่งที่กลุ่มรากแก้วได้จากการทำสมุดบันทึกออนไลน์   การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในท่ามกลางกระแสแห่งการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วของกระแสโลกาภิวัฒน์ มีการผลิตความรู้ทางด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีอย่างมากมายจนทำให้เกิดสังคมแบบใหม่ขึ้นที่เรียกว่า สังคมสารสนเทศ สังคมแห่งการเรียนรู้ หรือเป็นสังคมเศรษฐกิจฐานความรู้ ในแต่ละวันมีข้อมูลข่าวสารเกิดขึ้นอย่างมากมายทำให้ประสบปัญหาในการรับรู้ข้อมูลข่าวสารเป็นอย่างมาก และความรู้นั้นก็เป็นสิ่งที่สามารถจำแนกแยกแยะและจัดการให้เป็นระบบเพื่อสะดวกแก่การใช้ประโยชน์ได้ การจัดการความรู้กล่าวคือการพยายามทำความรู้โดยนัยให้ปรากฏเป็นความรู้ชัดแจ้ง นั่นเอง            การที่ได้มีโอกาสได้เข้ามาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในการทำสมุดบันทึกออนไลน์นี้พวกเราได้รับองค์ความรู้มากมาย มากเกินกว่าที่เคยได้รับจากการได้รับความรู้จากแหล่งอื่น ๆ สมาชิกในกลุ่มของพวกเรา มีทั้งข้าราชการทหาร ตชด. ตำรวจภูธร   นักการเมืองท้องถิ่น พ่อค้า ประชาชน ข้าราชการบำนาญ และเกษตรกร ต่างได้นำความรู้โดยนัยที่ฝังลึกอยู่ในตัวออกมาแลกเปลี่ยนซึ่งกันและกัน...

                  ดาบตำรวจทองอยู่ ใจดี อดีตตำรวจตระเวนชายแดน ผู้ซึ่งตัดสินใจลาออกจากราชการ ที่อายุเพิ่งจะ ๔๐ กว่านิด ๆ หันมาประกอบอาชีพการเกษตร เนื่องจากเบื่อหน่ายจากระบบการสั่งการตามแบบฉบับของทางราชการที่มีผู้บังคับบัญชาเป็นผู้ปกครองรวมถึงครอบงำทางความคิด เขาตัดสินใจเปลี่ยนเส้นทางชีวิตตั้งแต่ ๑ ม.ค.๒๕๕๐ เป็นต้นมา   เพื่อมุ่งสู่ความเป็นเกษตรกรที่มุ่งมั่นในอาชีพบนฐานของปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง และอีกบทบาทหนึ่งเขาเป็นผู้ริเริ่มบุกเบิกในการก่อตั้ง สหกรณ์การเกษตรตำบลเวียง เป็นสหกรณ์หนึ่งเดียวของชุมชนนี้ ปัจจุบันเป็นสหกรณ์ที่ได้รับการขึ้นทะเบียนฯอย่างถูกต้องแล้ว เป็นสหกรณ์ที่ก่อตั้งขึ้นได้ภายใต้สำนึกในความเป็นเจ้าของของเหล่าสมาชิกทั้งมวล

                 คุณรัตติยา  อ่อนนวล เป็นอดีตนักการเมืองท้องถิ่น ผู้หญิงซึ่งมีความมุ่งมั่น จริงจัง จริงใจ เพียงเพื่อต้องการเห็นชุมชนถิ่นบานบ้านเกิด เป็นชุมชนที่เข้มแข็งทางความคิด ยืนหยัดอยู่ด้วยความสามารถของผู้คนที่หลุดพ้นจากวิธีคิดแบบพึ่งพาจากรัฐ จากภายนอกมาพึ่งตนเองอย่างมีศักดิ์ศรี เธอตัดสินใจเข้าร่วมในโครงการมหาวิทยาลัยชีวิต เพื่อต้องการค้นพบเป้าหมายของชีวิตที่แท้จริงของตนเอง เพื่อต้องการปริญญาชีวิตเริ่มพัฒนาที่ตัวเองแล้วนำความรู้ที่ได้จากกระบวนการเรียนรู้ ไปจัดระบบชีวิต และตั้งใจอาสาไปจัดระเบียบชุมชน ด้วยความจริงใจ

                  สิบเอกนวพล  เผ่าเครื่อง ทหารบกผู้มุ่งมั่นใฝ่ฝันที่จะนายทหารคนหนึ่งของกองทัพ อยากจะเป็นส่วนหนึ่งของพลังแห่งหน่วยที่จะขับเคลื่อนไปในทิศทางที่ดี เขาเพิ่งผ่านสมรภูมิปักษ์ใต้มาหมาด ๆ ..

                คุณสมฤทธิ์  เมืองมูล มีอาชีพค้าขายอิสระ ผู้นี้มีความตื่นเต้นอยู่ทุกลมหายใจ เนื่องจากกลัวทำข้อสอบไม่ได้ ก็เลยทำให้ท่านผู้นี้ดิ้นรนขวนขวายหาแนวข้อสอบตลอดทั้งหลักสูตร เขาเป็นคนที่มีจิตค่อนข้างสาธารณะ..เป็นคนสาธารณะ ชอบช่วยเหลือชุมชนชุมชนที่เต็มเปี่ยมไปด้วยทุนทางสังคม คือสิ่งที่ร้อยรัดผู้คนในสังคมชุมชนของเขา ไม่ว่าจะไปงานศพ งานแต่ง งานบุญรวมถึงงานวัดงานวา มักจะพบกับเขาผู้เสมอ ไม่เคยขาด...

                 คุณฐกัดชัย  เถาวัลยา เป็นผู้ชายร่างเล็ก แต่หัวใจเอ็กซ์แอล ปัจจุบันทำงานประจำอยู่ที่ สรรพากรอำเภอแห่งหนึ่งในพื้นที่ เป็นผู้ที่มีชีวิตที่ไม่เคยห่างเหินจากเทคโนยีสารสนเทศ ..เป็นผู้ที่มีอินเตอร์เนตอยู่ในใจตลอดกาล..

                  จ่าสิบตำรวจ สมศักดิ์  ท้ายเรือคำ คือตำรวจตระเวนชายแดน ผู้ทำหน้าที่อบรมเยาวชน เป็นครูฝึก และอีกหน้าที่หนึ่งเขาได้รับมอบหมายให้เป็นนักมวลชนสัมพันธ์ของหน่วย ได้รับมอบหมายให้ทำงานสร้างหมู่บ้าน/ชุมชนให้เข้มแข็ง เพื่อเอาชนะยาเสพติดอย่างยั่งยืน ซึ่งได้พยายามเอาวิธีคิดแบบที่ได้รับการหล่อหลอมจากมหาวิทยาลัยชีวิตไปทำงานในหมู่บ้าน โดยมีเป้าหมายอยู่ที่การพึ่งตนเองของชุมชน เป็นเป้าหมายสูงสุด..

                  คุณจรัญ  นาต๊ะ ปัจจุบันเป็นรองนายกองค์การบริหารส่วนตำบลแห่งหนึ่งในพื้นที่ ผู้มีความหวังว่าจะเห็นชุมชนของตนเองพัฒนาทางด้านการจัดสวัสดิการชุมชน การจัดวิสาหกิจชุมชน ดังเช่นชุมชนในกรณีศึกษาของโครงการมหาวิทยาลัยชีวิตทั้งหลายที่เป็นชุมชนต้นแบบแห่งการพัฒนาเหล่านั้น

                และสุดท้าย สิบตำรวจเอก ทรงสิทธิ์  กองสาย ตำรวจประจำสถานีตำรวจภูธรอำเภอปง จังหวัดพะเยา ผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นไหเหล้าเคลื่อนทีได้ในอดีต เมาไม่เคยรู้จักคำว่าสร่าง ซึ่งชีวิตของเขาเปลี่ยนแปลงจากเดิมมาเป็นตำรวจผู้หันมาเอาดีทางด้านการออกกำลังกาย จนเหงื่อโทรมกายทุกวัน มีกล้ามเนื้อเป็นมัด ๆ เนื่องจากการทำโครงงานลดสุราในวิชาสร้างเสริมประสบการณ์ชีวิตและงาน ๑ ของมหาวิทยาลัยชีวิต นำมาซึ่งคำชื่นชมของผู้บังคับบัญชา เพื่อนร่วมงานตลอดจนเพื่อนนักศึกษาผู้ร่วมโครงการทั้งหลายอย่างน่าทึ่งทั้งหลายทั้งปวงเหล่านี้ บอกให้รู้ว่า ความรู้กลายเป็นสิ่งสำคัญมากกว่าทรัพยากรด้านการเงิน และทรัพย์สินอื่น ๆ ความรู้ได้กลายเป็นทรัพยาการหลักที่ใช้ในการดำเนินงาน ความรู้ที่ปรากฏในชุมชน ท้องถิ่น เป็นความรู้ที่มีวัฒนธรรมเป็นฐาน มีบูรณาการสูง กับทั้งมีความเชื่อมโยงไปสู่นามธรรมที่ลึกซึ้งสูงส่ง และเน้นความสำคัญของจริยธรรมมากกว่า วัตถุธรรม ความรู้ในชุมชน ท้องถิ่นนี้ก็คือ ภูมิปัญญาท้องถิ่น ซึ่งนับวันจะสูญหายไป