คำถามต่อมา ... แล้วฉันจะไปยังงัยหว๋า ...???ไม่มีใครขับรถไปรถประจำทางเหรอ ต้องค้างคืนจิแล้วไปค้างโรงแรมคนเดียวนะ หยึ๋ยยย ...เป็นอันตรายกับสาวสวย (????) อย่างเรานิเหอะๆๆ จิงๆแล้วกัวผีหง่ะม่ะเอาดีก่าอ่า คิ๊ด ๆๆๆ คิด จิ คิดๆๆไล่ดูรายชื่อมีใครอยุ่ กทม.มั่งหว๋าดูๆๆ ... มีจาก มหิดล สองคน ชายหนุ่มทั่งคู่จะขออาศัยไป มันจะเหมาะไหมเค้าจะกัวเรามั๊ยนะ ไม่เหมาะๆ หาใหม่หาๆๆ เจอแล้วเหยื่อ เอ๊ยย ผู้โชคดีน้องสองคน จาก AIS โอ้วววแจ่ม หนึ่งหนุ่ม หนึ่งสาว ...ค่อยยังชั่วโชคดีอีก เพื่อนอ๋อ มาช่วยทันการแจ่มเพื่อนอ๋อนี่ เป็นเหมือนโซลเมทจริงๆ คุยกันรู้เรื่อง ช่วยเหลือ เป็นเพื่อนคิด เพื่อนคุย โอ ...หายากมั่ก ๆ ..... คนที่จะคุยกับเรารู้เรื่อง เข้าใจกันขนาดนี้เสียดาย ดั๊นนน เป็นผู้หญิง ไม่งั้นขอแต่งงานแหล่วว....เพื่อนอ๋อ ติดต่อให้ น้องเค้าก็รับคำอย่าง งง ๆ(และงงอยู่ว่า พี่อ๋อนี่ใคร 555) น้องน่ารักมากกกกกกน้องเก๋ น่ารักสุด ๆ หน้าตาก็สวยน่ารัก น้ำใจดีแจ่มมั่ก ๆขอบคุณน้องๆ ที่น่ารัก น้องหมู น้องเล็ก น้องเจน และน้องเก๋ คนประสานงาน....ทำไมที่นี่มีแต่คนหน้าตาดี (น้องหมูบอกว่า เอ่อพี่ รอให้สว่างก่อนก็ได้นะ ฮา)ขอบคุณมากๆ ที่กรุณาให้คนสวยแปลกอย่างเราติดรถไปด้วยขอบคุณๆๆสายๆ เราถึง ม.สุรนารี กันอย่างตรงเวลาเพราะมีไกด์กิตติมศักดิ์ เจ้าของสถานที่ไปด้วยเลยสบาย ไม่มีหลงแต่ดั๊นนนน ไปหลงอยู่ใน ม. หาอาคารไม่เจอเจ้ากรรมแท้อย่างกะแข่งแรลลี่ หา RC...แบ่บว่า ลูกศรในป้ายมันทิ่มลงหง่ะ ฮือๆๆ ไม่เคยเห็นหรือว่า เค้าจะทดสอบรัยพวกเรานะเนี้ยฮา ...... ขอบคุณพี่ปิ๊ด ผู้บรรยาย จนหมดแรงเหนื่อยเข้าใจเข้าใจว่าพี่ปิ๊ดเหนื่อย .... ขอบคุณนะคะ... เลิกเร็วกว่ากำหนด แจ่มมาก มีเวลาโอ้ ลัลล้า ...แวะตรงเขื่อนลำตะคองเพื่อกินข้าวด้วยความอยากกินปลาทับทิมเผาน้องเล็กมุ่งมั่นสุดๆ ที่จะหาร้านดี ๆให้ได้และแล้วเราก็เจอร้านตอกล้วย (ตอนจ่ายเงินเราถึงรู้ว่า เราเจอตอไม่กล้วย)...คิดว่า ไข่เจียวหมูสับ จานละ 70 บาทคงเป็นท็อปปิก ที่เล่าขานกันไปอีกนานฮา ...........ฝนตกรำๆแวะฟาร์มโชคชัยซื้อไอติม อันแสนอร่อย ...อร่อย อร๊อยยยยย อร่อย ...........ฝนตกเริ่มหนักขึ้น เม็ดใหญ่แต่คนขับรถเจ๋งสุด ขับรถได้ดีมากๆขับดี จนผู้โดยสารหลับกันเป็นแถวฮา ...รถใหม่มันนุ่มเนอะอวยพรวันแต่งงาน ให้น้องเล็ก และน้องเปรี้ยว มีความสุขมากๆน้องเล็กเป็นผู้ชายที่น่ารักมาก นิสัยดีมากๆยินดีมากๆ ที่ได้รู้จักกับน้องๆ ทุกคน (อย่างบังเอิญ)....เดินตากฝนจากตึก AIS มาขึ้นรถไฟฟ้าที่สถานีอารีย์กลับมาถึงบ้านเกือบสี่ทุ่มไม่มีอะไรจะบอก นอกจากคำว่าขอบคุณสักล้านคำ
ไม่มีความเห็น