มีไปทำไม

มีแล้วไม่ได้ใช้ให้เกิดคุณค่ามีไปทำไม

มีโอกาสเจอกับเพื่อนรักที่ระยอง... คุยกันถึงธรรมที่ใช้ในการดำเนินชีวิตให้มีความสุข ตามประสาคนโสดขี้เหงา ก็เลยได้อ่านบทความของ ท่าน ว.วชิรเมธี "มีไปทำไม?" ลองย้อนดูตัวเองซิว่า..มีไปทำไม..บ้างหรือเปล่า.....

มีเงินนับแสนล้านบาท แต่ใช้จริงวันละไม่ถึง ๑๐๐ บาท มีไปทำไม ?

มีบ้านใหญ่โตเหมือนกับวัง แต่อยู่กันแค่ ๔ คนพ่อแม่ลูก มีไปทำไม ?

มีรถนับสิบคัน แต่ใช้งานจริงแค่คันเดียว มีไปทำไม ?

มีเตียงใหญ่โตมโหฬาร แต่นอนเพียงแค่เต็มแผ่นหลัง มีไปทำไม ?

มีนาฬิกาแสนแพง แต่ไม่เคยทำอะไรตรงเวลา มีไปทำไม ?

มีเวลาอยู่ในโลกไม่ถึงร้อยปี แต่กลับแบ่งเวลาไปริษยาคนอื่น มีไปทำไม ?

มีกฎหมายนับพันมาตรา แต่มีอาชญากรอยู่เต็มเมือง มีไปทำไม ?

มี ส.ส. อยู่เต็มสภา แต่มาประชุมไม่เคยครบเลย มีไปทำไม ?

มีพ่อแม่อยู่ที่บ้าน แต่ไม่เคยปรนนิบัติท่านเลย มีไปทำไม ?

มีอำนาจอยู่เต็มมือ แต่ไม่กล้าตัดสินใจทำอะไรเลย มีไปทำไม ?

มีภรรยาแสนดี แต่ไม่เคยแบ่งเวลาให้เธอเลย มีไปทำไม ?

มีลูกแสนน่ารัก แต่ไม่เคยโอบกอดลูกเลย มีไปทำไม ?