รัสนิยายสื่อสร้างสรรค์สังคมไทย " จุดจบของสายฟ้า "

เรื่องเล่าสั้นๆ สื่อสร้างสรรค์สังคมไทย

เรื่องจุดจบของสายฟ้านางสาวนิศากร  อ่อนดี  เลขที่7  ม.5/1 หมู่บ้านทุ่งเข็น สายฟ้าเป็นวัยรุ่นในหมู่บ้าน สายฟ้าอาศัยอยู่กับแม่  สายฟ้ามีเพื่อนสนิทชื่อสายลมทั้งสองทำตัวเป็นอันธพาลประจำหมู่บ้านสายฟ้าชอบก่อเรื่องทะเลาะวิวาทจนแม่ของเขาต้องปวดหัว “ เมื่อไรแกจะเลิกทำตัวเป็นอันธพาลก่อความเดือดร้อนให้ชาวบ้านเขาสักที ” แม่พูดด้วยความหนักใจ  “ โธ่แม่ เดี๋ยวนี้วัยรุ่นมันต้องกล้าหาญ  คนอื่นจะได้เกรงกลัว ”  สายฟ้าพูดอย่างคึกคะนอง  สายฟ้าคิดว่าเขาจะต้องเป็นนักเลงที่ใครๆก็เกรงกลัว   ตอนนี้เขาดีใจมากที่เขากับสายลมเพื่อนสนิทกลายเป็นคนมีชื่อเสียงที่สุดในหมู่บ้าน    แม้จะเป็นชื่อเสียงในทางที่เสียหาย  แต่สายฟ้ากับสายลมก็ภูมิใจมาก   ทุกๆครั้งก่อนที่สายฟ้าจะออกจากบ้าน  แม่จะต้องคอยเตือนอยู่เสมอ  “ อย่าไปมีเรื่องกับใครนะลูกมีศัตรูเยอะไปไหนมาไหนมันอันตราย ”              “ โธ่แม่แก่แล้วอยู่เฉยๆ เถอะพูดมากน่ารำคาญจริงๆฉันไม่กลัวหรอกใครมันจะกล้ามาเป็นศัตรู          กับฉัน ” สายฟ้าพูดด้วยความอารมณ์เสีย  “ โธ่ถ้าแกตายไปแล้วแม่จะอยู่กับใคร ”  แม่พูดหวังให้สายฟ้าได้คิด  แต่สายฟ้ากลับเถียงว่า   “ นี่แม่ฉันยังไม่แก่จะตายได้อย่างไร ”   สายฟ้าพูดพร้อมก้าวเท้าเดินออกมาจากบ้านโดยไม่                         สนใจคำเตือนของแม่     เสียงของแม่ตะโกนไล่หลังมาว่า    “ โลงศพเขาไม่ได้มีไว้ใส่คนแก่   แต่เขามีไว้ใส่คนตาย ”   สายฟ้าเดินออกจากบ้านไปหาสายลมเพื่อนสนิทที่บ้านอยู่ถัดไปไม่กี่หลัง              “วันนี้ไปเที่ยวไหนกันดีล่ะไอ้สายลม  ”   สายฟ้าขอความเห็นจากสายลม    “ไปร้านอาหารหน้าหมู่บ้านดีกว่าสาวๆเพียบเลย ”    สายลมบอก  จากนั้นทั้งสองก็ไปเที่ยวด้วยกันทั้งคืนเช้าถึงจะกลับบ้าน            วันหนึ่งสายลมวิ่งมาหาสายฟ้าด้วยอาการกระหืดกระหอบใบหน้าของสายลมเขียวช้ำเนื้อตัวเป็นแผล  สายฟ้าถามด้วยอาการเป็นห่วง  “ เฮ้ยไอ้สายลมเอ็งไปโดนอะไรมาวะ ”    สายลมตอบว่า  “ ข้าโดนรุมกระทืบว่ะ ”            “ ใครทำเอ็งบอกข้ามาเลยข้าจะไปแก้แค้นให้ ”  สายลมเล่าเหตุการณ์ให้สายฟ้าฟังทั้งสองตกลงกันว่าจะต้องไปแก้แค้นให้ได้  สายฟ้าให้สายลมพักรักษาตัวก่อน   ระหว่างนั้นสายฟ้าได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับอิทธิฤทธิ์ของจตุคามรามเทพรุ่นอยู่ยงคงกระพัน     สายฟ้าจึงชวนสายลมไปขอเช่ามาห้อยคอโดยไปขอเช่ามาจากร้าน  ทางร้านอวดอ้างอิทธิฤทธิ์ของจตุคามรามเทพรุ่นนี้ว่า  ใครได้บูชาจะฟันไม่เข้า   เวลายิงก็ยิงไม่ออกทำให้ทั้งสองเชื่อและเช่ามาห้อยคอคนละองค์   จากนั้นก็พาพรรคพวกอีกกลุ่มหนึ่งไปด้วยโดยไม่ลืมนำ ปืน  มีดและระเบิดขวดไปป้องกันตัว              สายฟ้าและสายลมพาพวกไปแก้แค้นวัยรุ่นฝ่ายตรงข้ามเกิดการตะลุมบอนกันขึ้นสายฟ้าพลาดท่าถูกตีด้วยไม้หน้าสาม “ โอ๊ย ”  สายฟ้าร้องลั่นด้วยความเจ็บพวกวัยรุ่นฝ่ายตรงข้ามได้โอกาสชักปืนออกมายิงสายฟ้า  แต่แล้วจู่ๆ ปืนก็ยิงไม่ออกจึงทิ้งปืนและชักมีดออกมาฟันสายฟ้า  สายลมเห็นจึงรีบชักปืนออกมายิงฝ่ายตรงข้ามเพื่อช่วยสายฟ้าเพื่อนรัก   จากนั้นสายลมก็หยิบระเบิดขวดออกมาขว้างใส่ฝ่ายตรงข้าม    วัยรุ่นฝ่ายตรงข้ามวิ่งหนีกันอย่างอลหม่าน  ครั้งนี้สายฟ้าและสายลมเป็นฝ่ายชนะ            เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้สายฟ้าและสายลมกำเริบมากขึ้นคิดว่าตัวเองมีของดีไม่กลัวใครเที่ยวหาเรื่องระรานคนอื่น   จนแม่ของสายฟ้าต้องตักเตือนทุกครั้ง  “ ทำไมแกไม่เลิกเป็นอันธพาลสักที   โลงศพเขาไม่ได้มีไว้ใส่คนแก่  แต่เขามีไว้ใส่คนตาย  อยากตายก่อนแม่รึไง ”   “ แม่เลิกยุ่งกับฉันสักทีเถอะแม่แก่กว่าฉันแม่ต้องตายก่อนฉันอยู่แล้ว ”  จากนั้นสายฟ้าก็เตรียมตัวออกจากบ้านเพื่อไปหาสายลม   แล้วสายฟ้าก็ได้ยินคำเตือนของแม่ไล่หลังมาอีก     สายลมและสายฟ้าเที่ยวหาเรื่องชาวบ้านไปทั่ว   พร้อมคุยโอ้อวดอิทธิฤทธิ์ของจตุคามรามเทพรุ่นอยู่ยงคงกระพันให้พรรคพวกฟัง   “ พวกเอ็งเชื่อไหม  พวกมันชักปืนมายิงข้านำโว้ยแต่ปืนมันยิงไม่ออก  องค์พ่อจตุคามช่วยข้าไว้แท้ๆ ”  สายฟ้าพูด    “ จริงเหรอข้าต้องหาเช่ามาห้อยบ้างซะแล้วของดีแบบนี้ ”     วัยรุ่นคนหนึ่งพูด     สายลมพูดเสริมอีกว่า “ต่อไปนี้พวกเราไม่ต้องกลัวใครแล้วว่ะมีของดีอยู่กับตัว” จากนั้นสายฟ้าและสายลมก็ชวนกันกลับบ้าน“ ข้าว่าเราสองคนต้องไปประกาศให้ไอ้พวกนั้นรู้ว่าพวกเราแน่จริงและใหญ่ที่สุดพวกมันจะได้เคารพ ”  สายลมพูดขึ้นขณะเดินกลับบ้าน   “ ก็ดีเหมืนกันเมื่อไรดีว่ะ ”   “ อาทิตย์หน้าเลยเป็นไง ”    สายลมพูด             “ โอเคเลยเพื่อน ”  จากนั้นทั้งสองก็แยกย้ายกันเข้าบ้าน            เมื่อครบหนึ่งอาทิตย์             “ นั่นแกจะไปไหน  เลิกเที่ยวเตร่สักที่เถอะแม่ขอร้อง ”  แม่ของสายฟ้าพูด  “ จะให้เข้าวัดฟังเทศน์เหมือนแม่นะเหรอไม่เอาหรอกเดี๋ยวให้ฉันแก่ก่อนแล้วค่อยทำบุญ ”   สายฟ้ารีบออกจากบ้านครั้งนี้ก็เช่นเคยยังมีเสียงของแม่ตะโกนไล่หลังมาว่า              “ โลงศพเขาไม่ได้มีไว้ใส่คนแก่แต่เขามีไว้ใส่คนตาย ”   คราวนี้เสียงของแม่ก้องกังวานกว่าทุกครั้ง  แต่สายฟ้าก็ไม่ได้สนใจรีบออกจากบ้านไปหาสายลม  “ ไปกันสองคนก็พอมันจะได้รู้ว่าเราแน่แค่ไหน ”  สายลมพูดขึ้น  “ เอามีดไปป้องกันตัวอย่างเดียวก็พอบารมีองค์พ่อจตุตามต้องช่วยเราแน่ ”   สายฟ้าพูดด้วยความประมาท  ทั้งสองบุกเดี่ยวไปหาวัยรุ่นฝ่ายตรงข้าม เกิดการตะลุมบอนกันขึ้นพวกเขามีกันแค่สองคนมีรึจะสู้ฝ่ายตรงข้ามที่มีกันเป็นสิบได้  ขณะนั้นสายฟ้าหันไปเห็นสายลมเพื่อนรักถูกยิงที่จุดสำคัญ   สายฟ้าพยายามฝ่าวงล้อมไปช่วยสายลม  “ ปัง ”  เสียงปืนดังขึ้นอีกหนึ่งนัดสายฟ้ารู้สึกเจ็บแปลบที่หน้าอกมีเลือดไหลมือยังกำจตุคามรามเทพไว้แน่น คำของแม่ดังก้องในหัว            “ โลงศพเขาไม่ได้มีไว้ใส่คนแก่แต่เขามีไว้ใส่คนตาย ”