น้ำใจที่เอื้อเฟื้อของคนขับรถ และชีวิตบนรถโดยสาร บขส.สาย 99 กรุงเทพ - นครพนม
ชีวิตบนรถโดยสารยังดำเนินต่อไป
การเดินทางโดยรถโดยสารมีหลายบริษัทเปิดให้บริการเดินรถ ทั้งรถโดยสารปรับอากาศชั้น 1 (ปอ.1) ,ปอ.2 รถธรรมดา
สำหรับผู้ที่มีรายได้น้อย และต้องเดินทางข้ามภาค ระยะทางไกลๆ มักจะเลือกรถที่ต้องจ่ายค่าโดยสารที่เหมาะสมกับรายได้
จึงเลือกรถธรรมดา, หรือ รถ ปอ.2 ซึ่งจะนั่งสบาย มีแอร์เย็นๆ
แต่ รถ ปอ.2 จอดบ่อย วิ่งไปเรื่อยๆ
บนรถสาย กทม.- นครนพนม รถหมายเลข 99 ที่หลายคนเรียกว่า รถ "ด่วน 99" ของบริษัทขนส่ง ออกจากหมอชิต 15.00 น. คนขับ 2 คนที่คอยผลัดกันขับ เป็นคนมีน้ำใจ แม้ผู้โดยสารจะบ่นอุบว่าขับช้าจัง จอดบ่อย นั่งมาหลายชั่วโมงกว่าจะถึงที่หมาย
บนรถ ปอ.2 ไม่มีห้องน้ำในตัว ผู้โดยสารหญิงคนหนึ่ง เกิดท้องเสียหลางทางบนเส้นทางมิตรภาพ เมื่อเลยสีแยกไป อ.บัวใหญ่มาได้ครู่หนึ่ง คนขับก็รับจอดรถให้ที่ป้อมตำรวจข้างทาง ให้คุณเธอลงไปเข้าห้องน้ำกว่า 5 นาที
ที่รถจอดบ่อยก็เพราะผู้โดยสารแต่ละคนทั้งนั้น ที่ลงไปทำภาระกิจส่วนตัว ซื้อขนม น้ำขึ้นมาทาน
แล้วก็มาบุ่นอุบว่า รถจอดบ่อย จอดนาน
นายบอนเคยขึ้นรถธรรมดา สายโคราช- อุดร ซึ่งเป็นรถด่วนจับเวลา มีผู้โดยสารปวดปัสสาวะ บางคันเอื้อเฟื้อจอดให้ ให้ลงไปปัสสาวะที่ทุ่งหญ้าริมทาง แต่บางคันไม่ยอม บอกให้อดทน บางคัน เมื่อผู้โดยสารบางคนบ่นมากๆ ว่าปวด อยากให้จอดสักครู่ พอถึงหมู่บ้านข้างหน้า คนเก็บเงินค่าโดย ก็คืนเงินค่าโดยสารให้ และให้เขาลงจากรถ เพราะรถรอไม่ได้ เป็นรถจับเวลา
กลับมาที่เรื่องราวบนรถ ปอ .2 สาย 99 กทม-นครพนม เมื่อค่ำวันที่ 24 ก.ย. 2550 ซึ่งเป็นรถคันที่นายบอนรอขึ้นที่ บขส.โคราช ตอน 19.30 น. เพื่อเดินทางกลับกาฬสินธุ์
รถวิ่งมาถึง บขส. เมืองพล คนขับจอดรถปุ๊บเพื่อลงไปเซ็นต์เช็คเวลาเดินรถที่มาถึง ผู้โดยสารหลายคนก็วิ่งลงจากรถเข้าห้องน้ำกันยกใหญ่ เพราะต่างนั่งๆนอนๆมาบนรถหลายชั่วโมง ทนปวดหนัก ปวดเบามานาน
2คนขับก็จอดรอกว่า 10 นาที รอจนผู้โดยสารกลับมาขึ้นรถจนครบ
เคยเห็นรถ ปอ.1 บางสาย ผู้โดยสารจะลงจากรถไปซื้อขนม ซื้อน้ำ คนเก็บเงินบนรถ ร้องห้าม และรีบออกรถทันที เพราะต้องเร่งเดินทางให้ทันตามกำหนดเวลาเดินรถ แต่หลายคันก็รีบอกให้ผู้โดยสารรีบลงไปทำธุระ ซื้อสิ่งที่ต้องการ แล้วรีบขึ้นรถโดยเร็ว
การเดินทางโดยรถโดยสารในราคาประหยัด รถ ปอ.2 หรือรถธรรมดาซึ่งเดินทางเป็นระยะเวลานาน หลายคนเหน็ดเหนื่อย อ่อยเพลียมากๆ ด้วยความอ่อนเพลีย และหลับสนิทบ้าง หลับๆตื่นๆบ้าง ทำให้หลายคนมักจะลงจากรถ เลยป้ายที่ต้องการลง
สาวร่างน้อยรายหนึ่ง อายุราว 30 ปี เธอจะลุกขึ้นยืนพึงหน้าต่าง มอง2 ข้างทางตลอด หากเธอนั่งลง คงกลัวจะหลับสนิท เดี๋ยวจะลงจากรถเลยป้าย เธอจะลงที่กาฬสินธุ์ หากไม่ตื่น หรือ ตื่นไม่ทัน เธอคงจะได้ลงรถที่นครพนม หรือสกลนครเป็นแน่แท้
รถ ปอ.2 ต้องพึ่งตัวเอง ต่างจากรถ ปอ..1 ในส่วนนี้
บนรถ ปอ.2 ผู้โดยสารส่วนใหญ่เป็นคนระดับชาวบ้าน และนักเรียน นักศึกษา มีความเป็นกันเอง ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ยังมีให้เห็นอยู่
ได้สัมผัส เห็นชีวิตที่หลากหลาย นายบอนนั่งเก้าอี้แถวหลังใกล้ๆน้องๆทหารที่มาจากสระบุรี เดินทางกลับบ้าน ทหารคนหนึ่งนั่งรับโทรศัพท์ของภรรยาที่โทรมาถามเป็นระยะๆว่า ตอนนี้ถึงไหนแล้วอย่างกระตือรือร้น
แรกๆ ฝ่ายสามีก็พูดหวานๆ บอกให้รอก่อน, พาลูกกินข้าวนะ เดี๋ยวก็ถึง
แต่เธอก็โทรมาบ่อยๆ สามีทหารเลยต่อว่าให้ เพราะตอนดึกๆ โทรมาแต่ละครั้ง เสียงโทรศัพท์ดัง รบกวนคนอื่นที่กำลังงีบหลับอยู่ใกล้ๆ
ภรรยาโทรมาบ่อยๆ สามีทหารชักหงุดหงิด บอกว่า พูดไม่รู้เรื่องหรือยังไง แต่ภรรยาก็อยากเจอหน้า ได้อ้อมกอดอุ่นๆจากสามี
ชีวิตบนรถโดยสารยังดำเนินต่อไป จนกว่าจะถึงจุดหมายที่แต่ละคนก้าวลงจากรถ
นายบอนลงจากรถตอน 23.35.น. ที่ บขส.กาฬสินธุ์
สำหรับผู้ที่มีรายได้น้อย และต้องเดินทางข้ามภาค ระยะทางไกลๆ มักจะเลือกรถที่ต้องจ่ายค่าโดยสารที่เหมาะสมกับรายได้
จึงเลือกรถธรรมดา, หรือ รถ ปอ.2 ซึ่งจะนั่งสบาย มีแอร์เย็นๆ
แต่ รถ ปอ.2 จอดบ่อย วิ่งไปเรื่อยๆ
บนรถสาย กทม.- นครนพนม รถหมายเลข 99 ที่หลายคนเรียกว่า รถ "ด่วน 99" ของบริษัทขนส่ง ออกจากหมอชิต 15.00 น. คนขับ 2 คนที่คอยผลัดกันขับ เป็นคนมีน้ำใจ แม้ผู้โดยสารจะบ่นอุบว่าขับช้าจัง จอดบ่อย นั่งมาหลายชั่วโมงกว่าจะถึงที่หมาย
บนรถ ปอ.2 ไม่มีห้องน้ำในตัว ผู้โดยสารหญิงคนหนึ่ง เกิดท้องเสียหลางทางบนเส้นทางมิตรภาพ เมื่อเลยสีแยกไป อ.บัวใหญ่มาได้ครู่หนึ่ง คนขับก็รับจอดรถให้ที่ป้อมตำรวจข้างทาง ให้คุณเธอลงไปเข้าห้องน้ำกว่า 5 นาที
ที่รถจอดบ่อยก็เพราะผู้โดยสารแต่ละคนทั้งนั้น ที่ลงไปทำภาระกิจส่วนตัว ซื้อขนม น้ำขึ้นมาทาน
แล้วก็มาบุ่นอุบว่า รถจอดบ่อย จอดนาน
นายบอนเคยขึ้นรถธรรมดา สายโคราช- อุดร ซึ่งเป็นรถด่วนจับเวลา มีผู้โดยสารปวดปัสสาวะ บางคันเอื้อเฟื้อจอดให้ ให้ลงไปปัสสาวะที่ทุ่งหญ้าริมทาง แต่บางคันไม่ยอม บอกให้อดทน บางคัน เมื่อผู้โดยสารบางคนบ่นมากๆ ว่าปวด อยากให้จอดสักครู่ พอถึงหมู่บ้านข้างหน้า คนเก็บเงินค่าโดย ก็คืนเงินค่าโดยสารให้ และให้เขาลงจากรถ เพราะรถรอไม่ได้ เป็นรถจับเวลา
กลับมาที่เรื่องราวบนรถ ปอ .2 สาย 99 กทม-นครพนม เมื่อค่ำวันที่ 24 ก.ย. 2550 ซึ่งเป็นรถคันที่นายบอนรอขึ้นที่ บขส.โคราช ตอน 19.30 น. เพื่อเดินทางกลับกาฬสินธุ์
รถวิ่งมาถึง บขส. เมืองพล คนขับจอดรถปุ๊บเพื่อลงไปเซ็นต์เช็คเวลาเดินรถที่มาถึง ผู้โดยสารหลายคนก็วิ่งลงจากรถเข้าห้องน้ำกันยกใหญ่ เพราะต่างนั่งๆนอนๆมาบนรถหลายชั่วโมง ทนปวดหนัก ปวดเบามานาน
2คนขับก็จอดรอกว่า 10 นาที รอจนผู้โดยสารกลับมาขึ้นรถจนครบ
เคยเห็นรถ ปอ.1 บางสาย ผู้โดยสารจะลงจากรถไปซื้อขนม ซื้อน้ำ คนเก็บเงินบนรถ ร้องห้าม และรีบออกรถทันที เพราะต้องเร่งเดินทางให้ทันตามกำหนดเวลาเดินรถ แต่หลายคันก็รีบอกให้ผู้โดยสารรีบลงไปทำธุระ ซื้อสิ่งที่ต้องการ แล้วรีบขึ้นรถโดยเร็ว
การเดินทางโดยรถโดยสารในราคาประหยัด รถ ปอ.2 หรือรถธรรมดาซึ่งเดินทางเป็นระยะเวลานาน หลายคนเหน็ดเหนื่อย อ่อยเพลียมากๆ ด้วยความอ่อนเพลีย และหลับสนิทบ้าง หลับๆตื่นๆบ้าง ทำให้หลายคนมักจะลงจากรถ เลยป้ายที่ต้องการลง
สาวร่างน้อยรายหนึ่ง อายุราว 30 ปี เธอจะลุกขึ้นยืนพึงหน้าต่าง มอง2 ข้างทางตลอด หากเธอนั่งลง คงกลัวจะหลับสนิท เดี๋ยวจะลงจากรถเลยป้าย เธอจะลงที่กาฬสินธุ์ หากไม่ตื่น หรือ ตื่นไม่ทัน เธอคงจะได้ลงรถที่นครพนม หรือสกลนครเป็นแน่แท้
รถ ปอ.2 ต้องพึ่งตัวเอง ต่างจากรถ ปอ..1 ในส่วนนี้
บนรถ ปอ.2 ผู้โดยสารส่วนใหญ่เป็นคนระดับชาวบ้าน และนักเรียน นักศึกษา มีความเป็นกันเอง ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ยังมีให้เห็นอยู่
ได้สัมผัส เห็นชีวิตที่หลากหลาย นายบอนนั่งเก้าอี้แถวหลังใกล้ๆน้องๆทหารที่มาจากสระบุรี เดินทางกลับบ้าน ทหารคนหนึ่งนั่งรับโทรศัพท์ของภรรยาที่โทรมาถามเป็นระยะๆว่า ตอนนี้ถึงไหนแล้วอย่างกระตือรือร้น
แรกๆ ฝ่ายสามีก็พูดหวานๆ บอกให้รอก่อน, พาลูกกินข้าวนะ เดี๋ยวก็ถึง
แต่เธอก็โทรมาบ่อยๆ สามีทหารเลยต่อว่าให้ เพราะตอนดึกๆ โทรมาแต่ละครั้ง เสียงโทรศัพท์ดัง รบกวนคนอื่นที่กำลังงีบหลับอยู่ใกล้ๆ
ภรรยาโทรมาบ่อยๆ สามีทหารชักหงุดหงิด บอกว่า พูดไม่รู้เรื่องหรือยังไง แต่ภรรยาก็อยากเจอหน้า ได้อ้อมกอดอุ่นๆจากสามี
ชีวิตบนรถโดยสารยังดำเนินต่อไป จนกว่าจะถึงจุดหมายที่แต่ละคนก้าวลงจากรถ
นายบอนลงจากรถตอน 23.35.น. ที่ บขส.กาฬสินธุ์
หมายเลขบันทึก: 131756เขียนเมื่อ 25 กันยายน 2007 23:04 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 มิถุนายน 2012 15:22 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (5)
เรียนท่าน Bon Free
มีโอกาสนั้งรถ ป.2 เมื่อต้นเดือนไปที่ โรงเรียนสัตยาไส กระปี๋ ประจำรถ ท่านมีอัธยาศัยดีครับ
สวัสดีครับคุณหมอ jj
เหลือเชื่อครับว่า คุณหมอก็นั่งรถ ปอ.2 ด้วย เห็นในบันทึกมักจะบอกว่านั่งแต่เครื่องบินอยู่บ่อยๆ :))) ได้สัมผัสทุกระดับของการเดินทางจริงๆนะครับ
เหลือเชื่อครับว่า คุณหมอก็นั่งรถ ปอ.2 ด้วย เห็นในบันทึกมักจะบอกว่านั่งแต่เครื่องบินอยู่บ่อยๆ :))) ได้สัมผัสทุกระดับของการเดินทางจริงๆนะครับ
ศิริพร เกษตรสมบูรณ์
คุณนาบอน พี่เป็นคนหนึ่งที่ชอบอ่านบทความหรือสาระต่าง ๆ ที่คุณเขียน อ่านแล้วสนุกชอบมากโดยเรื่อง การขึ้นรถ ปอ. 2 ปอ. 1 เรื่องทหารที่ภรรยาโทรตาม ตลกแอหัวเราะคนเดียว ชอบมากค่ะ ว่าง ๆ ลงไปใต้นะคะ จะดูแลอย่างดีค่ะ
ดีครับ
อิทธิกรนรสิงห์
ทางเดินนครพนมกี่โมง