จากบันทึกที่แล้วที่ฉันสัญญาว่าจะนำงานวิจัยที่ได้หยิบจับแผ่นพับข้อมูลมาเล่าสู่กันฟัง...อาจเป็นเพราะข้อคิดเห็นของ อ.ขจิต กับครูอ้อย ที่บอกฉันว่าจะคอยอ่านงานวิจัยของฉันเอง...ทำให้ฉันกลับมานั่งคิด บวกกับเอกสารที่ฉันนำกลับมาด้วย ฉันอ่านเพื่อหาเรื่องที่จะเล่า เมื่อลงมือเขียนเนื้อหาดูแกนๆ เหมือนขาดอะไรไป...
นั่นอาจเป็นเพราะฉันไม่ได้รู้จัก และเข้าใจมันดีพอนั้นเอง แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าฉันไม่ได้อะไรกลับมาจากงานนี้นะ
ได้สิ...มีเรื่องหนึ่งที่ฉันสามารถนำมาเล่าสู่กันฟังได้ เพราะฉันได้วิจัยในห้องนอนตัวเองมาแล้ว...
ฉันเดินผ่านนิทรรศการของกรมบัญชีสหกรณ์ เจ้าหน้าที่แจกแฟ้มสีเหลืองขนาดเอสี่ให้ฉันหนึ่งอัน ในนั้นมีเอกสารเกี่ยวกับงานของกรมฯ แต่ที่ฉันสนใจคือ สมุดบัญชีสีเหลืองเล่มเล็ก
“บอกรักพ่อด้วยโครงการ ทำบัญชี มีพอใช้ ให้พ่อดู”
ฉันเป็นคนหนึ่งที่ทำบัญชีทุกวันแต่ฉันไม่ได้ทำในสมุดหรอก ฉันทำให้โปรแกรม excel ออกแนวทันสมัยเล็กน้อย เพราะสะดวก คำนวณเงินได้ทันที และสรุปเปรียบเทียบด้วยกราฟได้ถึงฉันจะมีเครื่องมือที่ทำให้เห็นการรับจ่ายของตัวเองได้ชัดเจน
แต่ฉันก็ยังรู้สึกว่าการใช้เงินของฉันยังไม่มีประสิทธิภาพเท่าไรนัก
ฉันคงละเลยอะไรไปสักอย่างแน่...
“สร้างวิถีเศรษฐกิจพอเพียง 3 คิด 4 รู้ ด้วยการทำบัญชี มีพอใช้ ให้พ่อดู”
1. คิดจำแนก ด้วยการทำบัญชีประจำวัน ทำให้ รู้รายได้ รู้รายจ่าย
2. คิดประติดประต่อ รู้หนี้สิน ได้ปลดหนี้ ด้วยการเปรียบเทียบรายได้ รายจ่าย และฝึกนิสัยการใช้จ่ายเงิน
3. คิดหลักบัญชี รู้ทิศทางอนาคตของตน และสร้างนิสัยการออม
แล้วฉันขาดข้อไหนไปนะ...รู้แล้ว...ขาดความยับยั้งชั่งใจนั่นเอง...
ถ้าใครยังไม่เคยทำบัญชี ฉันอยากให้ลองทำดู อย่างน้อยจะได้มีเวลาทบทวนตัวเอง ชื่นชม หรือตำหนิตัวเองกับการใช้เงิน ส่วนใครที่ทำอยู่แล้ว ฉันยินดีด้วย และหวังว่าคงมีแนวทางไม่ต่างจากหลัก 3 คิด 4 รู้ ...
ลองแลกเปลี่ยนกันนะคะ หรือช่วยบอกฉันทีว่าจะเพิ่มความยับยั้งชั่งใจให้กระเป๋าเงินฉันยังไงดี...
ปิดท้ายด้วยคำคม...Enough is better than too much.
(จากหนังสือ Proverb & Saying, อ.พฤกษะศรี ที่ฉันเพิ่งได้มาใหม่จากงานนี้เอง)
---^.^---
หากใครสนใจข้อมูลของกิจกรรมทำบัญชี มีพอใช้ ให้พ่อดู สามารถหาข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ www.cad.go.th
เรียน อ.ขจิต
เรื่องรายจ่าย...ช่วงที่อยู่กับพ่อแม่พี่น้อง ก็เป็นค่าใช้จ่ายเรื่องการกินซะเป็นส่วนใหญ่คะ
ตอนนี้มาอยู่คนเดียว...ค่าใช้จ่ายของสาวโสดก็หนักไปทางของใช้ส่วนตัว กับอาหารการกิน
(เรื่องกินเรื่องใหญ่คะ ตามใจปาก ลำบากพุง ถลุงกระเป๋าตัวเอง...)
ขอบคุณสำหรับคำชมนะคะ
จริงๆ งานวิจัยที่ผ่านมา มีเรื่องให้เล่ามากมายที่ยังประทับใจ และถ่ายทอดผ่านรายงานวิจัยไม่ได้ ก็คงได้เอามาเล่าสู่กันฟังเร็วๆ นี้คะ หวังว่าอาจารย์คงจะคอยให้กำลังใจนะคะ
ขอบคุณอีกครั้งสำหรับกำลังใจนะคะ
---^.^---
อ.เออ ...
ทำบัญชี แยกแยะชัดเจน จะได้วางแผนถูกว่า...
ส่วนไหนใช้หนี้ ส่วนไหนใช้จ่าย ส่วนไหนใช้เก็บ
แต่ช่วงนี้หนักไปทางส่วนแรกมากกว่า...
เหอะๆ