ความเกรงใจ

หลังจากที่ไม่ได้เขียนบล็อกมาหลายวันเนื่องจากสัปดาห์เป็นสัปดาห์แห่งการติดตามหนี้เพราะสิ้นเดือน เหนื่อยจนไม่อยากทำอะไรนอกจากนอน สัปดาห์ต้องเริ่มเขียนใหม่

เมื่อวานมีพนักงานของธนาคารไทยพาณิชย์มาขอให้ช่วยทำบัตรเงินสดให้เนื่องจากมีพนักงานเข้าใหม่รอการบรรจุเพื่อนๆพี่ๆทำกันเกือบทุกคนขาดอยู่ 2 คนคือตัวเราและน้องสินเชื่ออีกคนเนื่องจากพักกลางวันกลับเข้ามาตอนที่เค้ากำลังกลับพอดี ใจจริงแล้วดีใจมากเพราะเป็นคนที่ไม่ทำบัตรทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นบัตรเงินสดหรือบัตรเครดิตเนื่องจากเป็นคนที่ควบคุมตัวเองไม่ค่อยจะได้ในเรื่องเงินเลยต้องแก้ปัญหาโดยไม่ขอมีบัตรใดๆอีกทั้งมีความคิดส่วนตัวว่าการทำบัตรเครดิตมีโอกาสทำให้เราเกิดหนี้ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้     แต่พอตอนเย็นหลังจากเลิกงานไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อเพราะเค้ากลับมาอีกพร้อมกับบอกว่ายังขาดอีก 2 คนที่ยังไม่ได้ทำ(ซวยแล้วรัชนีวรรณ) ทุกคนในสาขาช่วยกันพูดให้ช่วยน้องเค้าหน่อยก็เลยใจอ่อนขอสลิป บัญชีเงินเดือนแล้วก็บัตรประจำตัวแล้วความซวยของเราก็ประดังเข้ามากอีกเนื่องจากพอเห็นสลิปพี่เค้าให้ช่วยทำบัตรเครดิตอีกใบ(ความจริงเงินเดือนไม่มากหรอกเพียงแต่ไม่ได้กู้อะไรเงินเลยเหลือเต็มๆ) ทั้งที่ไม่อยากทำแต่ด้วยความเกรงใจเลยต้องทำ   สงสัยคราวนี้ตะบะแตกแน่ๆถ้าเกิดบัตรอนุมัติแล้วไม่คิดจะยกเลิกบัตร

[หมูอ้วน]

• ถ้าหากว่าฟรีค่าธรรมเนียมตลอดอายุการใช้งานเหมือน KTC นะ พี่ว่าทำไปเหอะ
• หากว่าต้องเสียค่าธรรมเนียมรายปี ก็น่าเบื่อนะคะ เกรงใจแล้วเสียตังค์เนี่ย เลิกดีฝ่า

[Blueberry]

อย่างพี่แหม่ม  น่ะ  ถึงตบะแตก  ก็ยังมีคุณสามี....คอยช่วย Pay ให้อยู่แล้ว...คุณพี่จะกลัวอะไรอีกคะ.....

 

(อิจฉาจริงๆ  เลย  555)

[NO NAME]

• ผมคิดว่าการที่เรามีบัตรเครดิตเป็นสิ่งที่น่าภูมิใจมากๆนะคับ แสดงว่าเรามีเครดิต เค้าถึงออกบัตรให้
• แต่สิ่งสำคัญก็คือหลังจากมีบัตรเครดิตแล้ว เราจะบริหารการใช้เงินของบัตรเครดิตอย่างไร ให้เกิดประโยชน์สูงสุดกับตัวเราเอง ซึ่งผมคิดว่าหากเรานำมาใช้อย่างถูกต้องเหมาะสมแล้ว มันก็จะมีประโยชน์อย่างมากนะคับ