การเล่นของเด็กๆ มักจะมีกีฬายอดนิยมเป็นพักๆ
บางช่วง ทุกพื้นที่ว่างในโรงเรียนจะถูกจับจองเป็นสนามประลองความแม่นของนักนิยมลูกหิน หรือ เด็กบ้านเราจะเรียกว่าลูกแก้ว
หากเดินตามหลังเด็กๆในระยะนี้จะได้ยินเสียงกรุ๋งกริ๋งของลูกแก้วในกระเป๋ากางเกง กระทบกันตามจังหวะก้าวเดิน
บางช่วง พื้นที่จะถูกจับจองเพื่อตั้งวงหมากเก็บโซ่ เกมที่แม้พี่มัธยมบางคนยังนิยมเล่น
ช่วงหมากเก็บโซ่เป็นที่นิยม ตามระเบียง ตามห้องประชุม จะเต็มไปด้วยเด็กๆ นั่งล้อมเป็นวงกลม หลายวง
เป็นเรื่องปกติของโรงเรียนเราที่จะเห็นเด็กชายเล่นเกมของเด็กหญิง
และเด็กหญิงเล่นเกมของเด็กชายอย่างเสมอภาคกัน
บางปี อาจได้เห็นเด็กผู้หญิงประลองลูกข่างกับเด็กชายอย่างเอาจริงเอาจังทีเดียว
ระยะนี้ กีฬาแบดมินตันกำลังเป็นที่นิยม
ทั้งลานโล่ง ทั้งบนถนนระหว่างอาคารเรียน เต็มไปด้วยนักแบดฯที่เล่นกันอย่างสนุกสนาน
ส่วนใหญ่ น่าจะสนุกกับกับการวิ่งเก็บลูก มากกว่า การตีลูก
มีทั้งกรรมการและคนรอเล่นต่อจากเพื่อน
ด้วยเหตุที่คนรอเล่นมาก
การนับคะแนน จึงเป็นเรื่องสำคัญเพราะจะเป็นการตัดสินว่าใครจะต้องออกจากการเล่น
กรรมการผู้ขานคะแนนจึงต้องทำหน้าที่อย่างดียิ่ง
วันนี้..
คุณครูเดินฝ่าวงแบดมินตัน ไปได้ 2-3 วง
พร้อมกับต้องตอบรับสวัสดีจากบรรดาเด็กๆ ที่หันมาทักทายเป็นทิวแถว
ก่อนที่จะพบกับ ณัฐ เด็กชายตัวเล็ก ที่มักจะวิ่งมาสวัสดีทุกครั้งที่เจอกัน
แต่วันนี้ ณัฐยืนนิ่ง หน้าตรง มือซ้ายกำ มือขวายื่นนิ้วชี้ไว้เสมออก
ไม่สนใจคุณครูเลย…
และแล้วก็ได้คำตอบ....
เมื่อเห็นลูกขนไก่หล่นปุลงมา พร้อมกับมือซ้ายของณัฐยื่นนิ้วชี้ออกไป คู่กับมือขวาที่ยื่นค้างไว้
อ๋อ.. แบดมินตันคู่นี้ คะแนนกำลังเสมอกัน หนึ่ง ต่อ หนึ่ง!!!
วิธีให้คะแนน ของกรรมการแบดมินตันโรงเรียนของเราก็เก๋แบบนี้ล่ะค่ะ
โรงเรียนคุณครูคงน่าอยู่นะคะ
อาจารย์ขจิตเด็กฮ่องกงกินอะไรคะนั่น....
คุณครูคะ ...เด็กๆ เล่นม่วนขนาดเลย วันนั้นที่ไปโรงเรียนลืมถ่ายรูป เล่นฟุตบอลหลายโกลในสนาม...แล้วในแต่ละโกลเด็กๆ ก็เข้าไปยืนอยู่เต็มโกลรอรับลูกฟุตบอล...ใครรับได้ก็ถือวิ่งออกไปตั้งเตะ.......น่าฮักขนาด
คุณ naree suwan คะ
นำรูปมาฝากเพิ่มค่ะ เป็นมือใหม่หัดเขียน เงอะงะอยู่นาน กว่าจะหาทางนำรูปมาแปะได้ แต่ก็สนุกกับการเรียนรู้การใช้ลูกเล่นต่างๆ ค่ะ ไม่รู้ว่าพอจะไปกันได้กับรูปเด็กของ อ.ขจิตหรือเปล่านะเนี่ย
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะคะ
ขอบคุณ อ.ขจิตและเพื่อนสร้อยด้วยนะคะ
เรื่องราวในห้องและโรงเรียน เริ่มขยับออกสู่นอกรั้วโรงเรียนแล้ว ควรให้คณะครูช่วยการขยับขยายแล้วจะสนุกมากขึ้น ห้องไหนใครทำกิจกรรมอะไร มีประชุมผู้ปกครอง ก็แนะให้พ่อแม่เด็กมาดู มาช่วย เดี๋ยวก็เกิดการตะลุมบอลสารสนเทศของโรงเรียนขึ้น
เอาใจช่วย และดีใจในความก้าวหน้าเสมอ
พ่อครูบาคะ
กำลังค่อยๆ ก้าวเดิน และ ชวนกันก้าวไปข้างหน้าอยู่นะคะ
บรรดาคุณครูชักคึกคักที่จะก้าวสู่โลกกว้างทางอินเทอร์เน็ทกันมากขึ้น คิดว่าน่าจะเริ่มมีบันทึกทยอยออกมาบอกเล่าแก่กันแล้วค่ะ
ขอบพระคุณสำหรับแรงบันดาลใจ และ แรงเกื้อหนุนของพ่อครูบาค่ะ
เพิ่งได้มาทักทาย ..หวังว่าคงไม่ช้าไปนะคะ ช่วงนี้กำลังหัวฟูอยู่กับการท่องฮอร์โมนทั้งหลายทั้งปวง แถมเน็ตที่หอก็ไม่มีใช้อีก T_T"
..เห็นบล็อคแล้วชอบรูปเด็กๆจังเลยเนอะ^^ ขอแสดงความยินดีด้วยที่หาวิธีเอารูปลงกับเค้าได้สำเร็จแล้ว
ต้องขอตัวก่อนนะคะ เดี๋ยวต้องไปนั่งท่องฮอร์โมนต่อก่อนล่ะ ทิ้งไว้นานๆแล้วจะลืม ..บ๊ายบายยยย
สวัสดีค่ะอาจารย์ขจิต
ดีใจที่บอกว่าคุณครูฝ่ายประชาสัมพันธ์พูดเก่งค่ะ
งานเขียนรออีกนิดนะคะ งานวิจัยใกล้เสร็จแล้วค่ะ
แล้วอย่าลืมเข้ามาอ่านนะคะ ที่ โลกสีชมพู๊...ชมพู ค่ะ
นอกจากการละเล่นตามสมัยนิยมตามจุดต่างๆทั่วโรงเรียนแล้ว ยังมีการส่งเสริมให้เด็กๆรู้จักอนุรักษ์การละเล่นของเด็กไทยในสมัยก่อนด้วยนะคะ
( น่าเสียดายไม่ได้เป็นสมาชิก อดเอารูปมาลงด้วยเลย ) (:
เด็กที่บ้าน..ก็ชอบเล่นอะไร แปลก ๆ ทั้งที่บ้านและโรงเรียนค่ะ
เช่นไข่มังกร เชียร์มวยนก(พิราบ)
จะเขียนเล่าให้ฟังค่ะ
อีกวันสองวัน
จะตามอ่าน(เก็บให้หมด)....ชอบเรื่องการเรียนการสอน..มาก ๆ ค่ะ
เคยอยากเป็นคุณครู....แต่คิดว่าคุณสมบัติจะไม่ถึง(เรื่องความใจเย็น)
ยินดีที่รู้จักค่ะ
เด็กที่บ้าน..ก็ชอบเล่นอะไร แปลก ๆ ทั้งที่บ้านและโรงเรียนค่ะ
เช่นไข่มังกร เชียร์มวยนก(พิราบ)
จะเขียนเล่าให้ฟังค่ะ
อีกวันสองวัน
จะตามอ่าน(เก็บให้หมด)....ชอบเรื่องการเรียนการสอน..มาก ๆ ค่ะ
เคยอยากเป็นคุณครู....แต่คิดว่าคุณสมบัติจะไม่ถึง(เรื่องความใจเย็น)
ยินดีที่รู้จักค่ะ
(เมื่อกี๊ลืมล็อกอินค่ะ...ลบออกอันหนึ่งก็ได้นะคะ)
